§ 1. Ochotnicze Hufce Pracy, zwane dalej „OHP”, wykonują zadania państwa w zakresie zatrudniania i wychowania młodzieży w wieku powyżej 15 lat. Do zadań tych w szczególności należy:

1) organizowanie hufców pracy oraz ośrodków szkolenia i wychowania w celu umożliwienia młodzieży zaniedbanej wychowawczo i wymagającej specjalnej troski uzupełnienia wykształcenia i zdobycia kwalifikacji zawodowych,

2) organizowanie ośrodków szkolenia zawodowego i innych form działalności umożliwiających podwyższanie kwalifikacji zawodowych oraz przekwalifikowanie zawodowe młodzieży,

3) współudział w organizowaniu praktyk szkolnych i zawodowych młodzieży w kraju i za granicą,

4) organizowanie zatrudnienia, w tym wakacyjnego i śród-rocznego, młodzieży szkół ponadpodstawowych,

5) poszukiwanie i przygotowywanie ofert zatrudnienia indywidualnego i grupowego młodzieży pozostającej bez pracy,

6) współuczestnictwo w organizowaniu dla młodzieży prac interwencyjnych i robót publicznych.

7) inicjowanie i organizowanie międzynarodowej współpracy w celu zatrudnienia młodzieży polskiej za granicą i młodzieży innych krajów w Rzeczypospolitej Polskiej,

8) prowadzenie działalności wychowawczej, profilaktycznej i resocjalizacyjnej wśród młodzieży zagrożonej i niedostosowanej społecznie, wymagającej specjalnych oddziaływań.

§ 2. 1. Jednostkami organizacyjnymi OHP są:

1) Komenda Główna OHP,

2) komendy regionalne OHP, wraz z ich delegaturami, obejmujące swoim zasięgiem obszar co najmniej dwóch województw, oraz komendy wojewódzkie OHP w województwach nie objętych działalnością komend regionalnych,

3) hufce pracy, ośrodki szkolenia i wychowania.

2. Komendą Główną OHP kieruje Komendant Główny, powoływany przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej. Komendant Główny:

1) określa struktury organizacyjne OHP i zakres ich działania,

2) tworzy i znosi jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2,

3) powołuje komendantów regionalnych i wojewódzkich OHP oraz ich zastępców,

4) może tworzyć i znosić jednostki organizacyjne inne niż wymienione w ust. 1.

3. Komendami regionalnymi i wojewódzkimi OHP kierują komendanci regionalni i wojewódzcy. Komendanci regionalni i wojewódzcy:

1) tworzą i znoszą – za zgodą Komendanta Głównego – hufce pracy oraz ośrodki szkolenia i wychowania,

2) nawiązują stosunek pracy z komendantami hufców pracy oraz kierownikami ośrodków szkolenia i wychowania, a także innych jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 2 pkt 4.

§ 3. Mogą być tworzone w szczególności następujące hufce pracy:

1) stacjonarne lub bez zakwaterowania dla niepracującej i nieuczącej się młodzieży w wieku od 15 do 18 lat, w których zdobywa ona przygotowanie zawodowe i uzupełnia wykształcenie,

2) stacjonarne lub bez zakwaterowania dla niepracującej i nieuczącej się młodzieży w wieku powyżej 18 lat, w których zdobywa ona zawód lub przyucza się do wykonywania określonej pracy oraz uzupełnia wykształcenie,

3) wakacyjne i śródroczne dla młodzieży szkolnej w kraju i za granicą,

4) dla uczestników międzynarodowych obozów młodzieży.

§ 4. Ośrodki szkolenia i wychowania tworzy się jako stacjonarne lub bez zakwaterowania dla młodzieży zaniedbanej wychowawczo i wymagającej specjalnej troski w celu umożliwienia jej uzupełnienia wykształcenia i zdobycia zawodu albo przekwalifikowania zawodowego, w zależności od potrzeb miejscowego rynku pracy.

§ 5. Zatrudnianie uczestników hufca pracy w zakładzie pracy odbywa się zgodnie z warunkami określonymi w umowie zawartej z zakładem pracy przez komendanta regionalnego lub wojewódzkiego OHP, która ustala w szczególności:

1) rodzaj hufca pracy,

2) okres, na jaki została zawarta umowa,

3) liczbę zatrudnionych osób,

4) rodzaj i miejsce przygotowania zawodowego,

5) zasady organizacji, zakwaterowania i wyżywienia,

6) zakres i tryb dokonywania rozliczeń związanych z działalnością hufca pracy.

§ 6. 1. Kuratorzy oświaty i inne organy prowadzące szkoły, na wniosek komendantów regionalnych lub wojewódzkich OHP, zapewniają:

1) warunki do organizacji i działalności OHP wśród młodzieży szkół ponadpodstawowych,

2) kształcenie uczestników hufców pracy i uczestników ośrodków szkolenia i wychowania, w zależności od posiadanego wykształcenia, w następujących typach szkół publicznych:

a) w szkołach podstawowych dla dorosłych,

b) w podstawowych studiach zawodowych,

c) w szkołach przysposabiających do zawodu,

d) w zasadniczych szkołach dla dorosłych oraz na kursach w zakresie szkoły podstawowej,

2. Wnioski, o których mowa w ust. 1, powinny być zgłoszone w terminach umożliwiających kuratorom oświaty i innym organom prowadzącym szkoły ich realizację.

3. Kształcenie uczestników hufców pracy oraz uczestników ośrodków szkolenia i wychowania jest prowadzone według planów i programów nauczania obowiązujących, w określonych typach szkół.

4. Kuratorzy oświaty sprawują nadzór pedagogiczny nad działalnością, o której mowa w § 1 pkt 1 i 2.

5. Kuratorzy oświaty i dyrektorzy szkół publicznych współpracują z komendantami regionalnymi i wojewódzkimi OHP w zakresie:

1) organizacji zatrudniania młodzieży szkolnej w ramach OHP,

2) organizowania praktyk zawodowych w ramach wakacyjnych i śródrocznych hufców pracy,

3) korzystania przez hufce pracy z obiektów szkolnych.

6. Uczestnikom hufców pracy oraz ośrodków szkolenia i wychowania, pobierającym naukę w formach kształcenia wymienionych w ust. 1, przysługują uprawnienia przewidziane dla uczniów szkół.

7. Nauczyciele, wychowawcy i inni pracownicy pedagogiczni zatrudnieni w OHP uczestniczą w doskonaleniu zawodowym na zasadach dotyczących nauczycieli szkół i placówek publicznych.

§ 7. Komenda Główna OHP, komendy regionalne OHP oraz komendy wojewódzkie OHP są państwowymi jednostkami budżetowymi działającymi na zasadach prawa budżetowego.

§ 8. 1. OHP ponoszą wydatki związane z funkcjonowaniem hufców pracy oraz ośrodków szkolenia i wychowania, a w szczególności:

1) wydatki na wynagrodzenia oraz składki na ubezpieczenie społeczne młodocianych uczestników hufców pracy za okres nauki zawodu, a także za okres przyuczenia do wykonywania określonej pracy i za następujący po nim bezpośrednio okres zatrudnienia do czasu ukończenia szkoły podstawowej, nie dłużej jednak łącznie niż za okres 18 miesięcy,

2) koszty środków dydaktycznych związanych ze szkoleniem zawodowym,

3) koszty szkolenia uczestników hufców pracy oraz ośrodków szkolenia i wychowania młodocianych i pełnoletnich w formach pozaszkolnych,

4) 50% kosztów wyżywienia i zakwaterowania uczestników stacjonarnych hufców pracy,

5) koszty organizacji i funkcjonowania ośrodków szkolenia i wychowania,

6) wydatki związane z organizacją wakacyjnych i śródrocznych hufców pracy.

2. Część kosztów wyżywienia i zakwaterowania uczestników stacjonarnych hufców pracy ponoszą zakłady pracy oraz uczestnicy tych hufców.

§ 9. Wojewódzkie i rejonowe urzędy pracy współdziałają z jednostkami organizacyjnymi OHP w zakresie rekrutacji uczestników do hufców pracy, organizowania kształcenia zawodowego, poradnictwa zawodowego, przyuczenia do zawodu, przekwalifikowania, pośrednictwa pracy, organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz tworzenia miejsc pracy dla młodzieży.

§ 10. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w ramach sprawowanego nadzoru nad OHP:

1) nadaje OHP statut,

2) określa normy wyżywienia uczestników hufców pracy oraz ośrodków szkolenia i wychowania,

3) określa wysokość i zasady ponoszenia kosztów wyżywienia i zakwaterowania, o których mowa w § 8 ust. 2,

4) określa rodzaj ubioru organizacyjnego przydzielanego bezpłatnie uczestnikom hufców pracy oraz ośrodków szkolenia i wychowania.

§ 11. 1. Rządowa administracja ogólna oraz państwowe jednostki organizacyjne tworzą warunki do działalności OHP.

2. Publiczne zakłady opieki zdrowotnej przeprowadzają badania profilaktyczne stanu zdrowia oraz zapewniają właściwą opiekę lekarską uczestników hufców pracy oraz uczestników ośrodków szkolenia i wychowania.

3. Minister Sprawiedliwości współdziała z Komendantem Głównym OHP w zakresie rekrutacji do hufców pracy oraz ośrodków szkolenia i wychowania młodzieży zaniedbanej, zagrożonej demoralizacją, która w celu profilaktyki i resocjalizacji wymaga zorganizowanej opieki na wolności.

4. Minister Spraw Wewnętrznych zapewnia współpracę jednostek Policji z jednostkami organizacyjnymi OHP w zakresie realizacji zadań określonych w § 1 pkt 8.

5. Organy rządowej administracji ogólnej zapewnią obiekty zakwaterowania i inne lokale niezbędne do działalności jednostek organizacyjnych OHP.

§ 12. Tracą moc:

1) uchwała nr 260 Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 1982 r. w sprawie dalszego rozwoju Ochotniczych Hufców Pracy (Monitor Polski Nr 31, poz. 267, z 1984 r. Nr 1, poz. 4, Dz. U. z 1987 r. Nr 2, poz. 9, Monitor Polski z 1989 r. Nr 3, poz. 27 i z 1990 r. Nr 33, poz. 261);

2) uchwała nr 94 Rady Ministrów z dnia 7 lipca 1984 r. w sprawie wzoru i koloru umundurowania uczestników i pracowników etatowych Ochotniczych Hufców Pracy (Monitor Polski Nr 19, poz. 131),

3) rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 stycznia 1987 r. w sprawie Ochotniczych Hufców Pracy (Dz. U. Nr 2, poz. 9),

4) uchwała nr 139 Rady Ministrów z dnia 8 sierpnia 1988 r. w sprawie oddziałów obrony cywilnej do odbywania zasadniczej służby w obronie cywilnej (Monitor Polski Nr 23, poz. 210) – w części dotyczącej Ochotniczych Hufców Pracy.

§ 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.