§ 1. 1. Jednostki organizacyjne uczelni, placówki naukowe, zakłady pracy oraz inne jednostki organizacyjne, wypłacające stypendia, są obowiązane jako płatnicy obliczać I pobierać w ciągu roku zaliczki miesięczne na podatek dochodowy od dokonywanych z tego tytułu wypłat.

2. Za stypendia, o których mowa w ust. 1, uważa się w szczególności stypendia przyznawane uczestnikom studiów doktoranckich, stypendia naukowe, stypendia i inne należności otrzymywane przez osoby określone w art. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350 i Nr 100, poz. 442 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 86), zwanej dalej „ustawą”, kierowane za granicę w celach naukowych, dydaktycznych lub szkoleniowych, stypendia za rozwiązywanie zadań badawczych i wdrożeniowych oraz przyznawane studentom studiów dziennych stypendia za wyniki w nauce i stypendia ministra za osiągnięcia w nauce.

3. Zaliczka, o której mowa w ust. 1, od stypendiów za miesiące od stycznia do listopada, a jeżeli płatnik nie jest zobowiązany do dokonania rocznego obliczenia podatku – również za grudzień, wynosi 20% kwoty wypłaconego stypendium minus 72.000 zł.

4. Jeżeli stypendysta złoży płatnikowi przed dniem 31 grudnia roku podatkowego oświadczenie sporządzone według ustalonego wzoru, które traktuje się na równi z zeznaniem, że:

1) nie korzysta z możliwości łącznego opodatkowania jego dochodów z dochodami małżonka,

2) poza stypendium nie uzyskał innych dochodów, z wyjątkiem dochodów określonych w art. 28, 30 i 41 ust. 3 ustawy,

3) nie ponosi wydatków na cele określone w art. 26 ust. 1 ustawy podlegających odliczeniu od dochodu,

płatnik jest obowiązany dokonać rocznego obliczenia podatku dochodowego według zasad określonych w art. 27 ustawy od dochodu ze stypendiów uzyskanego przez podatnika za cały rok podatkowy. Podatek wynikający z obliczenia rocznego jest podatkiem dochodowym należnym od podatnika za cały rok.

§ 2. 1. Areszty śledcze oraz zakłady karne są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki miesięczne od należności za pracę przypadającej tymczasowo aresztowanym oraz skazanym.

2. Zaliczka, o której mowa w ust. 1, od należności za miesiące od stycznia do listopada, a jeżeli płatnik nie jest zobowiązany do dokonania rocznego obliczenia podatku – również za grudzień, wynosi 20% przypadającej tymczasowo aresztowanym oraz skazanym należności za pracę w danym miesiącu.

3. Jeżeli tymczasowo aresztowany lub skazany złoży płatnikowi przed dniem 31 grudnia roku podatkowego oświadczenie sporządzone według ustalonego wzoru, które traktuje się na równi z zeznaniem, że:

1) nie korzysta z możliwości łącznego opodatkowania jego dochodów z dochodami małżonka,

2) poza dochodami uzyskanymi u płatnika nie uzyskał innych dochodów, z wyjątkiem dochodów określonych w art. 28, 30 i 41 ust. 3 ustawy,

3) nie ponosi wydatków na cele określone w art. 26 ust. 1 ustawy podlegających odliczeniu od dochodu,

płatnik jest obowiązany dokonać rocznego obliczenia podatku dochodowego według zasad określonych w art. 27 ustawy od dochodu z należności za pracę przypadającego tymczasowo aresztowanemu lub skazanemu za cały rok podatkowy. Podatek wynikający z obliczenia rocznego jest podatkiem dochodowym należnym od podatnika za cały rok.

§ 3. W stosunku do płatników, o których mowa w § 1 i 2, przy przekazywaniu kwoty pobranych zaliczek, dokonywaniu rocznego obliczenia podatku oraz sporządzaniu informacji stosuje się odpowiednio przepisy art. 38 ust. 1, 3 i 4 oraz art. 39 ust. 1 i 2 ustawy.

§ 4. Przy sporządzaniu rocznego obliczenia podatku, o którym mowa w § 1 ust. 4 i § 2 ust. 3, za 1992 r., płatnik – na wniosek podatnika – obliczeniem tym może objąć także dochody uzyskane od dnia 1 stycznia 1992 r. przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, od których nie została pobrana zaliczka na podatek dochodowy. W tym przypadku różnica pomiędzy podatkiem wynikającym z rocznego obliczenia podatku a sumą pobranych zaliczek, jeżeli nie została pobrana z dochodu za grudzień, może być pobrana z dochodu za styczeń, luty i marzec 1993 r.

§ 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1992 r.