Art. 1. 1. Osoby zajmujące kierownicze stanowiska państwowe, w rozumieniu przepisów o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, w okresie zajmowania tych stanowisk nie mogą być:

1) członkami zarządów, rad nadzorczych lub komisji rewizyjnych spółek prawa handlowego ani też być zatrudnione lub wykonywać innych zajęć w tych spółkach,

2) członkami zarządów fundacji prowadzących działalność gospodarczą.

2. Osoby, o których mowa w ust. 1, nie mogą również w okresie zajmowania stanowisk posiadać w spółkach prawa handlowego kontrolnych udziałów lub pakietów akcji oraz podejmować działalności gospodarczej, jeżeli pozostawałoby to w sprzeczności z obowiązkami tych osób albo mogło wywołać podejrzenie o ich stronniczość lub interesowność.

3. Zakaz zajmowania stanowisk we władzach spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, nie dotyczy osób wyznaczonych do spółki prawa handlowego z udziałem Skarbu Państwa, innych państwowych osób prawnych, gminy lub związków międzygminnych jako przedstawicieli tych podmiotów.

Art. 2. 1. Przepis art. 1 stosuje się również do pracowników:

1) urzędów państwowych, zajmujących stanowiska kierownicze:

a) w naczelnych i centralnych urzędach państwowych: dyrektora departamentu (jednostki równorzędnej) i jego zastępcy oraz naczelnika wydziału (jednostki równorzędnej),

b) w urzędach terenowych organów rządowej administracji ogólnej: dyrektora urzędu wojewódzkiego, dyrektora wydziału (jednostki równorzędnej) i jego zastępcy, kierownika urzędu rejonowego i jego zastępcy oraz kierownika rejonowego biura i jego zastępcy,

c) w urzędach terenowych organów rządowej administracji specjalnej: kierownika urzędu administracji specjalnej i jego zastępcy,

2) urzędów państwowych, zajmujących stanowiska równorzędne pod względem płacowym ze stanowiskami wymienionymi w pkt 1,

3) Najwyższej Izby Kontroli, wykonujących lub nadzorujących czynności kontrolne,

4) samorządowych, wymienionych w art. 2 pkt 1 lit. a) i b) oraz w pkt 2 i 3 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 21, poz. 124 i Nr 43, poz. 253),

5) banków państwowych, zajmujących stanowiska: prezesa, wiceprezesa, członka zarządu i skarbnika,

6) przedsiębiorstw państwowych, zajmujących stanowiska: dyrektora przedsiębiorstwa, jego zastępcy i głównego księgowego,

7) jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz spółek z udziałem Skarbu Państwa powyżej 50%, zajmujących stanowiska: prezesa, wiceprezesa i członka zarządu.

2. Naruszenie zakazu, o którym mowa w art. 1, przez osoby:

1) wymienione w ust. 1 pkt 1–4 stanowi przewinienie służbowe, które podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej albo może stanowić podstawę do rozwiązania stosunku pracy z winy pracownika bez wypowiedzenia,

2) wymienione w ust. 1 pkt 5–7 może stanowić podstawę do odwołania ze stanowiska.

Art. 3. Poseł, senator i osoba wchodząca w skład organów gminy nie może prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek z wykorzystaniem mienia państwowego lub komunalnego, a także nie może być zastępcą lub przedstawicielem w prowadzeniu takiej działalności.

Art. 4. 1. Posłowie i senatorowie nie mogą być członkami zarządów, rad nadzorczych lub komisji rewizyjnych spółek prawa handlowego z udziałem Skarbu Państwa, innych państwowych osób prawnych, gmin lub związków międzygminnych albo podległych im jednostek organizacyjnych. Osoby te nie mogą również posiadać w tych spółkach kontrolnych udziałów lub pakietów akcji.

2. Osoby wchodzące w skład organów gminy nie mogą być członkami zarządów, rad nadzorczych lub komisji rewizyjnych spółek prawa handlowego z udziałem Skarbu Państwa, innych państwowych osób prawnych, gmin lub związków międzygminnych albo podległych im jednostek organizacyjnych. Osoby te nie mogą również posiadać w tych spółkach kontrolnych udziałów lub pakietów akcji.

Art. 5. Wybór lub powołanie osób, o których mowa w art. 1–4, do władz spółki z naruszeniem zakazów określonych w art. 1, 3 i 4 jest z mocy prawa nieważne i nie podlega wpisaniu do rejestru handlowego.

Art. 6. 1. Posłowie i senatorowie są obowiązani do złożenia oświadczenia o swoim stanie majątkowym. Oświadczenie to powinno zawierać w szczególności informacje o posiadanych przez posła i senatora zasobach pieniężnych, nieruchomościach, udziałach i akcjach w spółkach prawa handlowego, prowadzeniu innej działalności gospodarczej, a ponadto o nabyciu przez posła i senatora od Skarbu Państwa, innej państwowej osoby prawnej, gminy lub związku międzygminnego mienia, które podlegało zbyciu w drodze przetargu. Oświadczenie to powinno również zawierać dane dotyczące zajmowania przez posła i senatora stanowisk w spółkach, o których mowa w art. 1.

2. Wiadomości zawarte w oświadczeniach o stanie majątkowym stanowią tajemnicę służbową, chyba że osoba, która złożyła oświadczenie, wyraziła pisemną zgodę na ich ujawnienie.

3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, składa się Marszałkowi Sejmu (Senatu) w terminie 30 dni od daty objęcia mandatu posła i senatora. Kolejne oświadczenia składają posłowie i senatorowie co roku, do dnia 31 marca oraz na miesiąc przed upływem kadencji Sejmu i Senatu.

4. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz do osób wchodzących w skład organów gminy, jak również pracowników urzędów państwowych i pracowników samorządowych.

Art. 7. 1. Niezłożenie oświadczeń, o których mowa w art. 6, albo podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy w złożonym oświadczeniu powoduje odpowiedzialność regulaminową lub służbową.

2. Podanie w oświadczeniu, o którym mowa w art. 6, nieprawdy powoduje odpowiedzialność karną na zasadach określonych w art. 266 kk.

Art. 8. Skarb Państwa, inna państwowa osoba prawna, gmina lub związek międzygminny mogą, w terminie 3 lat od zawarcia umowy, żądać od osób wymienionych w art. 1–4 zwiększenia świadczenia wzajemnego, a gdy jest to nadmiernie utrudnione – uchylić się od skutków prawnych swego oświadczenia woli, jeżeli osoby te, wykorzystując zajmowane stanowisko państwowe lub samorządowe, nabyły mienie państwowe lub komunalne, którego wartość w chwili zawarcia umowy została określona rażąco nisko w stosunku do wartości rynkowej.

Art. 9. 1. Osoby wymienione w art. 1 i 2, które w dniu wejścia w życie ustawy są członkami zarządów, rad nadzorczych lub komisji rewizyjnych spółek prawa handlowego albo członkami zarządów fundacji prowadzących działalność gospodarczą, są obowiązane zrzec się tych funkcji w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, chyba że w tym terminie złożyły oświadczenie o rezygnacji ze stanowiska. W razie niezłożenia oświadczenia w tym terminie, osoby te tracą z mocy prawa stanowiska we władzach spółki lub fundacji i zostaną wykreślone z rejestru handlowego.

2. Posłowie lub senatorowie, którzy w dniu wejścia w życie ustawy są członkami zarządów, rad nadzorczych lub komisji rewizyjnych spółek, o których mowa w art. 4 ust. 1, oraz osoby wchodzące w skład organów gminy, które w dniu wejścia w życie ustawy są członkami zarządów lub rad nadzorczych spółek, o których mowa w art. 4 ust. 2, są obowiązane zrzec się tych funkcji w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, chyba że złożą mandat posła, senatora lub członka organu gminy. W razie niezłożenia oświadczenia w tym terminie, osoby te tracą z mocy prawa stanowiska we władzach spółki i zostaną wykreślone z rejestru handlowego.

3. Złożenie przez osobę wymienioną w art. 2 oświadczenia o rezygnacji ze stanowiska, o którym mowa w ust. 1, powoduje rozwiązanie z nią stosunku pracy w drodze porozumienia stron lub wypowiedzenia przez zakład pracy albo odwołania ze stanowiska.

Art. 10. 1. Osoby wymienione w art. 1 i 2, które w dniu wejścia w życie ustawy posiadają odpowiednio kontrolne udziały lub pakiety akcji w spółkach prawa handlowego albo prowadzą działalność gospodarczą, są obowiązane w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy do zbycia kontrolnych udziałów lub pakietów akcji oraz zaprzestania działalności gospodarczej, jeżeli posiadanie tych udziałów lub akcji albo prowadzenie takiej działalności pozostają w sprzeczności z obowiązkami tych osób lub może wywołaj podejrzenie o ich stronniczość lub interesowność.

2. Osoby wymienione w art. 3, które w dniu wejścia wżycie ustawy posiadają odpowiednio kontrolne udziały lub pakiety akcji w spółkach prawa handlowego z udziałem Skarbu Państwa, innych państwowych osób prawnych, gmin i związków międzygminnych albo podległych im jednostek organizacyjnych, są obowiązane w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy do zbycia kontrolnych udziałów lub pakietów akcji.

Art. 11. Przepis art. 8 nie narusza przepisów innych ustaw umożliwiających dochodzenie przez Skarb Państwa należnych mu świadczeń.

Art. 12. Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) kontrolnych udziałach lub pakietach akcji – rozumie się przez to liczbę udziałów lub akcji uprawniającą do domagania się zwołania nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia akcjonariuszy, jak również umieszczenia poszczególnych spraw w porządku obrad tego zgromadzenia,

2) spółce prawa handlowego – rozumie się przez to spółkę handlową, a także inną spółkę, do której stosuje się przepisy prawa handlowego, w tym spółkę według prawa obcego.

Art. 13. Traci moc rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 20 października 1926 r. o uzupełnieniu przepisów normujących ustrój władz spółek akcyjnych (Dz. U. Nr 103, poz. 598).

Art. 14. Ustawa wchodzi w życie po upływie 60 dni od dnia ogłoszenia.