Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2014-01-01 do 2014-07-01
Wersja archiwalna od 2014-01-01 do 2014-07-01
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH
z dnia 10 marca 1992 r.
w sprawie przyznawania i wypłaty odszkodowań przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biurze Ochrony Rządu
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2013 r., poz. 1702) Pokaż wszystkie zmiany
Na podstawie art. 14 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej (Dz. U. Nr 53, poz. 345, z 1983 r. Nr 16, poz. 79, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 38, poz. 181 oraz z 1989 r. Nr 35, poz. 192) i w związku z art. 68 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179 oraz z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107 poz. 461), art. 55 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180 oraz z 1991 r. Nr 94 poz. 422 i Nr 107, poz. 461) i art. 73 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462 i z 1991 r. Nr 94 poz. 422) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Stosowanie przepisów rozporządzenia] [1] 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się przy ustalaniu prawa i wypłacie funkcjonariuszom i członkom ich rodzin odszkodowań określonych w ustawie z dnia 16 grudnia 1972 r. o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Policji, zwanej dalej „ustawą”.
2. Ilekroć w przepisach rozporządzenia jest mowa o funkcjonariuszu, należy przez to rozumieć odpowiednio:
1) policjanta, o którym mowa w ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji;
2) funkcjonariusza Straży Granicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej;
3) strażaka, o którym mowa w ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej;
4) funkcjonariusza Biura Ochrony Rządu, o którym mowa w ustawie z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu.
§ 2.[Organy odszkodowawcze] Organami właściwymi do ustalania prawa do odszkodowania i jego wysokości, zwanymi dalej „organami odszkodowawczymi”, są:
1) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w stosunku do:
a) Komendanta Głównego Policji i jego zastępców, Komendanta Głównego Straży Granicznej i jego zastępców, Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej i jego zastępców, Szefa Biura Ochrony Rządu i jego zastępców oraz członków ich rodzin,
b) funkcjonariuszy oddelegowanych do pełnienia zadań służbowych w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz członków ich rodzin,
2) Komendant Główny Policji w stosunku do dyrektorów biur (równorzędnych) Komendy Głównej Policji i ich zastępców, komendantów wojewódzkich (Stołecznego) Policji i ich zastępców, Komendanta-Rektora Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie, Zastępcy Komendanta-Prorektora Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie, Prorektora Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie, Kanclerza Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie, komendantów szkół policyjnych i ich zastępców oraz dyrektora instytutu badawczego Policji i jego zastępców, a także członków ich rodzin,
3) Komendant Główny Policji w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w Komendzie Głównej Policji oraz członków ich rodzin,
4) komendanci wojewódzcy (Stołeczny) Policji w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę na terenie ich działania oraz członków ich rodzin,
5) Komendant-Rektor Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie oraz komendanci szkół policyjnych w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w podległych im szkołach oraz członków ich rodzin,
6) dyrektor instytutu badawczego Policji w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w instytucie oraz członków ich rodzin,
7) [2] Komendant Główny Straży Granicznej w stosunku do dyrektorów komórek organizacyjnych Komendy Głównej Straży Granicznej i ich zastępców, komendantów oddziałów Straży Granicznej i ich zastępców, komendantów ośrodków szkolenia Straży Granicznej i ich zastępców, komendantów ośrodków Straży Granicznej i ich zastępców oraz członków ich rodzin,
8) Komendant Główny Straży Granicznej w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w Komendzie Głównej Straży Granicznej oraz członków ich rodzin,
9) [3] komendanci oddziałów Straży Granicznej, komendanci ośrodków szkolenia Straży Granicznej oraz komendanci ośrodków Straży Granicznej w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę na terenie ich działania oraz członków ich rodzin,
10) Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej w stosunku do komendantów wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej i ich zastępców, komendantów szkół Państwowej Straży Pożarnej i ich zastępców, dyrektora państwowego instytutu badawczego Państwowej Straży Pożarnej i jego zastępców, dyrektora Centralnego Muzeum Pożarnictwa oraz członków ich rodzin,
11) Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej oraz członków ich rodzin,
12) komendanci wojewódzcy Państwowej Straży Pożarnej w stosunku do komendantów powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej i ich zastępców oraz funkcjonariuszy pełniących służbę w podległych im komendach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej oraz członków ich rodzin,
13) komendanci powiatowi (miejscy) Państwowej Straży Pożarnej w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w podległych im komendach powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej oraz członków ich rodzin,
14) komendanci szkół Państwowej Straży Pożarnej w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w podległych im jednostkach organizacyjnych szkół oraz członków ich rodzin,
15) dyrektor państwowego instytutu badawczego Państwowej Straży Pożarnej w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w instytucie oraz członków ich rodzin,
16) dyrektor Centralnego Muzeum Pożarnictwa w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w tej jednostce oraz członków ich rodzin,
17) Szef Biura Ochrony Rządu w stosunku do funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu i członków ich rodzin.
§ 3.[Badanie i ocena sprawy przez organ odszkodowawczy] 1. Organ odszkodowawczy bada i ocenia sprawę na podstawie całokształtu dowodów i oświadczeń zainteresowanego.
2. W razie śmierci funkcjonariusza organ odszkodowawczy jest obowiązany ustalić wszystkich członków rodziny uprawnionych do odszkodowania.
§ 4.[Wszczęcie postępowania z urzędu] Organ odszkodowawczy wszczyna postępowanie z urzędu w razie:
1) śmierci funkcjonariusza w okresie służby wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby lub choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby,
2) doznania przez funkcjonariusza w okresie służby trwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku lub choroby, o których mowa w pkt 1.
§ 5.[Wypadek pozostający w związku z pełnieniem służby, choroba powstała w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby] 1. W razie ustalenia, że wypadek, któremu uległ funkcjonariusz, jest wypadkiem pozostającym w związku z pełnieniem służby, a choroba powstała w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby, organ odszkodowawczy kieruje funkcjonariusza do komisji lekarskiej służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych w celu ustalenia stopnia uszczerbku na zdrowiu wskutek tego wypadku lub choroby.
2. W razie śmierci funkcjonariusza organ odszkodowawczy zwraca się niezwłocznie do komisji lekarskiej resortu spraw wewnętrznych z wnioskiem o ustalenie, czy śmierć funkcjonariusza pozostaje w związku ze służbą wskutek wypadku lub choroby, o których mowa w ust. 1.
§ 6.[Wszczęcie postępowania na wniosek zainteresowanego] 1. Organ odszkodowawczy wszczyna postępowanie na wniosek zainteresowanego, jeżeli:
1) śmierć funkcjonariusza lub uszczerbek na jego zdrowiu wskutek wypadku lub choroby, o których mowa w § 4 pkt 1, nastąpiły po zwolnieniu ze służby,
2) stan zdrowia funkcjonariusza uległ pogorszeniu wskutek takiego wypadku lub choroby.
2. Przepisy § 5 stosuje się odpowiednio.
§ 7.[Zawieszenie wydania decyzji do czasu zakończenia postępowania karnego] Jeżeli w związku z wypadkiem, któremu uległ funkcjonariusz, jest prowadzone postępowanie karne, a wynik tego postępowania może mieć wpływ na uprawnienia funkcjonariusza lub członków jego rodziny do odszkodowania, organ odszkodowawczy może zawiesić wydanie decyzji do czasu zakończenia postępowania karnego, o czym powiadamia się osoby zainteresowane.
§ 8.[Ustalenie prawa do odszkodowania należnego funkcjonariuszowi] Prawo do odszkodowania należnego funkcjonariuszowi ustala się na podstawie:
1) orzeczenia komisji lekarskiej służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych, stwierdzającego procentowy stopień uszczerbku na zdrowiu funkcjonariusza wskutek wypadku lub choroby, z tytułu której przysługuje odszkodowanie,
2) protokołu powypadkowego, sporządzonego przez komisję powypadkową działającą na podstawie odrębnych przepisów,
3) zaświadczenia stwierdzającego wysokość uposażenia określonego w art. 5 ust. 2 ustawy.
§ 9.[Ustalenie prawa do odszkodowania należnego małżonkowi zmarłego funkcjonariusza] 1. Prawo do odszkodowania należnego małżonkowi zmarłego funkcjonariusza ustala się na podstawie:
1) orzeczenia komisji lekarskiej służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych, stwierdzającego związek śmierci funkcjonariusza ze służbą wskutek wypadku lub choroby, z tytułu których przysługuje odszkodowanie,
2) protokołu powypadkowego, o którym mowa w § 8 pkt 2,
3) wyciągu z aktu małżeństwa.
2. Prawo do odszkodowania należnego pozostałym członkom rodziny funkcjonariusza ustala się na podstawie dokumentów wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 2 oraz zaświadczenia właściwego organu emerytalnego, stwierdzającego spełnienie przez te osoby warunków do uzyskania renty rodzinnej po zmarłym funkcjonariuszu.
§ 10.[Ustalenie prawa do odszkodowania za szkody poniesione wskutek utraty, zniszczenia lub uszkodzenia w związku z wypadkiem przedmiotów osobistego użytku, wysokość odszkodowania] 1. Prawo do odszkodowania za szkody poniesione wskutek utraty, zniszczenia lub uszkodzenia w związku z wypadkiem przedmiotów osobistego użytku i wysokość tego odszkodowania ustala się na podstawie:
1) protokołu powypadkowego, o którym mowa w § 8 pkt 2,
2) innych dowodów przedstawionych przez osobę uprawnioną do odszkodowania.
2. Wysokość odszkodowania za utracone lub zniszczone przedmioty osobistego użytku ustala się na podstawie ceny rynkowej aktualnej w dniu wydania decyzji w sprawie odszkodowania, z uwzględnieniem stopnia zużycia.
3. W razie uszkodzenia przedmiotów, odszkodowanie stanowi równowartość kosztów przywrócenia ich do stanu sprzed wypadku. Jeżeli jednak stopień uszkodzenia jest znaczny albo koszty naprawy przekraczałyby wartość uszkodzonego przedmiotu, wypłaca się odszkodowanie w wysokości określonej w ust. 2.
§ 11.[Termin wydania decyzji] 1. Organ odszkodowawczy wydaje decyzję w sprawie odszkodowania w ciągu 7 dni od zebrania wszystkich niezbędnych dowodów.
2. Decyzja powinna zawierać:
1) podstawę prawną, na której została wydana,
2) określenie wysokości:
a) jednorazowego odszkodowania pieniężnego,
b) odszkodowania przysługującego każdemu z upoważnionych członków rodziny zmarłego funkcjonariusza,
c) odszkodowania przyznanego za szkody poniesione wskutek utraty, zniszczenia lub uszkodzenia przedmiotów osobistego użytku w związku z wypadkiem, jeżeli odszkodowanie takie jest równocześnie przyznawane,
3) uzasadnienie decyzji,
4) pouczenie o środkach odwoławczych.
§ 12.[Odwołanie od decyzji organu odszkodowawczego] 1. Odwołanie od decyzji organu odszkodowawczego wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję, w terminie miesiąca od doręczenia decyzji.
2. Organ odszkodowawczy przesyła niezwłocznie całość posiadanych w sprawie akt do właściwego sądu wraz z odpowiedzią na odwołanie.
3. Organ odszkodowawczy, jeżeli uzna odwołanie w całości za słuszne, może zmienić lub uchylić zaskarżoną decyzję. W tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu.
4. Jeżeli organ odszkodowawczy nie wydał decyzji w terminie dwóch miesięcy od dnia zgłoszenia wniosku o odszkodowanie bądź powstania obowiązku wszczęcia postępowania z urzędu, odwołanie można wnieść w każdym czasie po upływie tego terminu.
§ 13.[Jednorazowe odszkodowanie] Jeżeli po zebraniu niezbędnych dokumentów organ odszkodowawczy uzna, że w sprawie zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek, o którym mowa w art. 8 ustawy, przedstawia wniosek o przyznanie odszkodowania, wraz z dokumentami zebranymi w sprawie, Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. Organy określone w § 2 pkt 4-6, 9, 12-16 przedstawiają wniosek za pośrednictwem, odpowiednio, Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Straży Granicznej lub Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej.
§ 13a.[Wypłata odszkodowania] Odszkodowanie wypłaca, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, komórka finansowa jednostki organizacyjnej, na zaopatrzeniu której poszkodowany funkcjonariusz pozostawał w dniu jego przyznania, a jeżeli decyzja dotyczy funkcjonariusza zmarłego lub zwolnionego ze służby, odpowiednio, w dniu jego śmierci albo zwolnienia ze służby.
§ 14.[Przepis przejściowy] Sprawy wszczęte, lecz nie zakończone przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, prowadzi się na podstawie przepisów niniejszego rozporządzenia.
§ 15.[Przepisy uchylone] Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22 marca 1973 r. w sprawie przyznawania i wypłaty odszkodowań przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej (Dz. U. Nr 11, poz. 84).
§ 16.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
[1] Tytuł rozporządzenia w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 23 grudnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie przyznawania i wypłaty odszkodowań przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. z 2011 r. Nr 13, poz. 66). Zmiana weszła w życie 3 lutego 2011 r.
[2] § 2 pkt 7 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie przyznawania i wypłaty odszkodowań przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biurze Ochrony Rządu (Dz.U. poz. 1702). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2014 r.
[3] § 2 pkt 9 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie przyznawania i wypłaty odszkodowań przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biurze Ochrony Rządu (Dz.U. poz. 1702). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2014 r.