§ 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o dekrecie, rozumie się przez to dekret z dnia 6 maja 1953 r. – Prawo górnicze (Dz. U. z 1978 r. Nr 4, poz. 12, z 1984 r. Nr 35, poz. 186, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 14, poz. 89 i z 1991 r. Nr 31, poz. 128).

§ 2. 1. Stawka podstawowej opłaty eksploatacyjnej za jednostkę (tonę, m³) wynosi:

1) za węgiel kamienny – 2%,

2) za węgiel brunatny – 4%,

3) za gaz ziemny i ropę naftową – 6%,

4) za rudy metali – 4%,

5) za siarkę i inne surowce chemiczne – 4%,

6) za sól kamienną – 4%,

7) za surowce skalne – 3%,

8) za kopaliny lecznicze przeznaczone do obrotu rynkowego – 2%,

9) za inne kopaliny – 10%

ceny sprzedaży wydobytej kopaliny ze złoża, a jeżeli kopalina przed wprowadzeniem do obrotu rynkowego wymaga poddania procesowi przeróbczemu – ceny surowca uszlachetnionego lub wzbogaconego.

2. Jeżeli wydobyta kopalina przed wprowadzeniem jej do obrotu rynkowego wymaga poddania procesowi przeróbczemu przez podmiot gospodarczy, który ją wydobył, cenę sprzedaży stanowi:

1) koszt kopaliny powiększony o stawkę zysku stosowaną przez podmiot gospodarczy albo

2) jedna trzecia część ceny sprzedaży produktu finalnego.

§ 3. 1. Opłatę eksploatacyjną ustala kwartalnie, w drodze decyzji, organ koncesyjny na podstawie informacji składanej przez podmiot gospodarczy wydobywający kopalinę ze złoża.

2. Informację, o której mowa w ust. 1, podmiot gospodarczy składa do dnia 15 miesiąca po upływie każdego kwartału. Informacja powinna zawierać:

1) ilość wydobytej kopaliny ze złoża w kwartale, ilość surowca uszlachetnionego lub wzbogaconego, gdy kopalina przed wprowadzeniem jej do obrotu rynkowego wymaga poddania procesowi przeróbczemu, albo ilość produktu finalnego w przypadku określonym w § 2 ust. 2,

2) średnią cenę jednostkową sprzedaży (tona, m³, sztuka) loco podmiot gospodarczy prowadzący wydobycie kopaliny,

3) nazwę złoża i określenie gminy, na której obszarze jest prowadzona eksploatacja, a jeżeli wydobycie kopaliny ze złoża odbywa się na obszarze więcej niż jednej gminy – określenie tych gmin oraz wielkości wydobycia na obszarze każdej z nich.

3. Jeżeli podmiot gospodarczy nie złoży w terminie informacji, o której mowa w ust. 1, decyzję o opłacie wydaje się na podstawie ustaleń dokonanych przez organ koncesyjny.

4. Organ koncesyjny zawiadamia organ gminy właściwej ze względu na miejsce wydobycia kopaliny oraz Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej o wymierzonej opłacie eksploatacyjnej.

§ 4. Podmiot gospodarczy dokonuje wpłaty bezpośrednio na rachunek gminy lub gmin właściwych ze względu na miejsce wydobycia kopaliny oraz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w kwotach ustalonych przez organ koncesyjny w decyzji o opłacie eksploatacyjnej.

§ 5. 1. Obniżenie lub podwyższenie podstawowej opłaty eksploatacyjnej może nastąpić na podstawie przesłanek określonych w dekrecie, na wniosek podmiotu gospodarczego lub z urzędu.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać dane o stopniu obniżenia ujemnych wpływów na środowisko i zakresie oraz efektywności stosowanych zabiegów rekultywacyjnych, a w przypadku zagospodarowania kopalin towarzyszących – dane o ilości wydobycia, sposobie i zakresie ich wykorzystania oraz uzyskanych efektach ekonomicznych.

3. W przypadkach gdy wydobycie kopaliny ze złoża podlega prawu górniczemu, do wniosku należy dołączyć stanowisko właściwego okręgowego urzędu górniczego.

4. We wniosku należy określić czas występowania warunków uzasadniających obniżenie podstawowej opłaty eksploatacyjnej. W razie zmian tych warunków, podmiot gospodarczy jest obowiązany zawiadomić organ koncesyjny.

§ 6. 1. Obniżenia lub podwyższenia podstawowej opłaty eksploatacyjnej dokonuje organ koncesyjny w decyzji, o której mowa w § 3 ust. 1.

2. Obniżenie lub podwyższenie opłaty eksploatacyjnej uwzględnia dane zawarte w zatwierdzonym projekcie zagospodarowania złoża, w szczególności w zakresie zwiększenia lub obniżenia stopnia wykorzystania zasobów bilansowych i obniżenia strat w złożu.

§ 7. Informację, o której mowa w § 3 ust. 1 i 2, za okres od dnia wejścia w życie rozporządzenia do dnia 31 grudnia 1991 r. podmiot gospodarczy złoży organowi koncesyjnemu do dnia 15 stycznia 1992 r.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.