§ 1. Funkcjonariusze Policji, Urzędu Ochrony Państwa i Straży Granicznej, żołnierze zawodowi oraz żołnierze pełniący czynną służbę wojskową w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych oraz członkowie ich rodzin, zwani dalej "osobami uprawnionymi", mogą korzystać ze świadczeń leczniczych zakładów społecznych służby zdrowia, jeżeli:

1) w miejscowości, w której przebywają, nie ma zakładu służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych lub istniejący zakład nie udziela świadczeń leczniczych w potrzebnym zakresie albo korzystanie z tych świadczeń jest utrudnione lub niemożliwe,

2) konieczne jest udzielenie natychmiastowej pomocy,

3) przewóz chorego do zakładu służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych zagrażałby jego życiu lub zdrowiu,

4) zachodzi konieczność korzystania ze świadczeń konsultacyjnych, których nie zapewnia zakład służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych.

§ 2. 1. W przypadkach określonych w § 1 zakłady społeczne służby zdrowia udzielają świadczeń leczniczych bezpłatnie w formie opieki ambulatoryjnej, domowej, doraźnej i stacjonarnej.

2. Świadczenia lecznicze zakładów społecznych służby zdrowia udzielane osobom, o których mowa w § 1, nie obejmują:

1) środków pomocniczych i przedmiotów ortopedycznych,

2) zwrotu kosztów przejazdu do zakładu leczniczego,

3) lecznictwa uzdrowiskowego.

§ 3. 1. Osoby uprawnione mogą otrzymywać bezpłatnie na podstawie recepty w aptekach będących zakładami społecznymi służby zdrowia materiały opatrunkowe i leki gotowe objęte urzędowym spisem leków oraz leki recepturowe.

2. Recepty, o których mowa w ust. 1, sporządza się w 2 egzemplarzach z podaniem numeru dokumentu upoważniającego do korzystania ze świadczeń zakładów służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych oraz adnotacją: "na koszt MSW".

§ 4. Podstawą do udzielania świadczeń w przypadkach określonych w § 1 jest dokument uprawniający do korzystania ze świadczeń zakładów służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych.

§ 5. Koszty udzielania świadczeń określonych w § 2 ust. 1 przez zakłady społeczne służby zdrowia osobom uprawnionym, z wyjątkiem kosztów leków i materiałów opatrunkowych wydawanych przez apteki otwarte, nie podlegają refundacji.

§ 6. Osoby uprawnione do zaopatrzenia emerytalnego na podstawie przepisów:

1)o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej oraz ich rodzin,

2) o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin

- korzystają ze świadczeń zakładów społecznych służby zdrowia na zasadach i w zakresie określonych w tych przepisach.

§ 7. Zakłady służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych udzielają świadczeń leczniczych osobom, które nie są uprawnione do korzystania ze świadczeń tych zakładów, w razie nagłego zagrożenia ich życia.

§ 8. Osoby nie uprawnione do świadczeń zakładów służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych mogą być przyjmowane na leczenie szpitalne w tych zakładach w przypadku posiadania wolnych miejsc. O przyjęciu na leczenie szpitalne decyduje kierownik zakładu.

§ 9. Zakres, szczegółowe zasady oraz tryb udzielania świadczeń, o których mowa w § 8, a także udostępniania świadczeń ambulatoryjnych i diagnostycznych, ustalają w drodze porozumienia kierownicy zakładów służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych z właściwymi lekarzami wojewódzkimi.

§ 10. Koszty udzielania świadczeń określonych w § 7-9 nie podlegają refundacji.

§ 11. Osoby nie uprawnione do bezpłatnych świadczeń leczniczych za świadczenia udzielane przez zakłady służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych ponoszą opłaty w zakresie i na zasadach obowiązujących w zakładach społecznych służby zdrowia.

§ 12. 1. Osobom, o których mowa w § 7 i 8, zakład prowadzący leczenie, po jego zakończeniu, wydaje kartę informacyjną oraz zaświadczenie o czasowej niezdolności do pracy na zasadach określonych odrębnymi przepisami.

2. Jeżeli po zakończeniu leczenia szpitalnego stan zdrowia osoby leczonej wymaga leczenia uzdrowiskowego, zakład służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych wystawia wniosek na leczenie uzdrowiskowe według wzoru ustalonego przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz przesyła do właściwej ze względu na miejsce zamieszkania tej osoby wojewódzkiej komisji lecznictwa uzdrowiskowego.

§ 13. 1. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1° maja 1991 r., z uwzględnieniem ust. 2.

2. Przepisy § 3 obowiązują do czasu uregulowania w odrębnych przepisach zasad odpłatności za leki i artykuły sanitarne.