§ 1. Opłatę melioracyjną, zwaną dalej "opłatą", za wykonane na koszt Skarbu Państwa urządzenia melioracji wodnych szczegółowych, zwane dalej "urządzeniami", ustala się według procentu bezpośrednich kosztów wykonania urządzeń lub według ustalonej do celów podatku rolnego średniej ceny skupu żyta za IV kwartał roku poprzedzającego rok, w którym została wydana decyzja ustalająca wielkość opłaty, pomnożonej przez określone w załączniku do rozporządzenia stawki ilościowe żyta.

§ 2. Opłatę zmniejsza się o:

1) 10% - jeżeli przed przekazaniem urządzeń do eksploatacji zmeliorowane grunty zostały objęte działalnością spółki wodnej,

2) 15% - w razie jednorazowego uiszczenia co najmniej połowy rat przed upływem terminu ich płatności,

3) 30% - w razie uiszczenia jej w całości przed upływem terminu płatności pierwszej raty.

§ 3. 1. Opłatę uiszcza się w ratach rocznych.

2. Pierwszą ratę opłaty uiszcza się po upływie 2 lat od dnia przekazania urządzenia do eksploatacji, a w razie zagospodarowania łąk i pastwisk - po upływie roku.

3. Jeżeli termin, o którym mowa w ust. 2, upływa w I półroczu, połowa rocznej należności przypada do zapłaty w II półroczu, a jeżeli termin ten upływa w II półroczu, płatność pierwszej rocznej raty przypada od następnego roku.

4. Terminy, o których mowa w ust. 2, mogą być przedłużone:

1) o 3 lata - jeżeli wnioskodawca jest obciążony opłatą elektryfikacyjną,

2) o 5 lat - jeżeli wnioskodawca oprócz opłaty elektryfikacyjnej jest obciążony należnością za wykonane przez państwo urządzenie zbiorowego zaopatrzenia w wodę albo zbiorcze urządzenia kanalizacyjne wsi,

3) o 10 lat - jeżeli wnioskodawca oprócz zobowiązań określonych w pkt 2 jest obciążony spłatą długoterminowego kredytu inwestycyjnego.

§ 4. 1. Opłatę uiszcza się w okresie:

1) 20 lat za wykonanie drenowania o rozstawie sączków do 13 m,

2) 15 lat za wykonanie:

a) drenowania o rozstawie sączków powyżej 13 m,

b) urządzeń do nawadniania gruntu za pomocą deszczowni półstałych,

3) 10 lat za wykonanie:

a) urządzeń do nawadniania gruntu za pomocą deszczowni przenośnych,

b) urządzeń rozprowadzających ścieki na terenie ich rolniczego wykorzystania,

c) odbudowy drenowania,

4) 6 lat za wykonanie stawów rybnych,

5) 5 lat za zagospodarowanie łąk i pastwisk metodą pełnej uprawy, adaptację terenu i wykonanie urządzeń pastwisk,

6) 2 lat za zagospodarowanie łąk i pastwisk metodą podsiewu,

7) 5 lat za wykonanie urządzeń nie wymienionych w pkt 1-6.

2. Okresy, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, mogą być przedłużone o 2 lata, jeżeli zagospodarowaniem zostały objęte łąki i pastwiska na trudno dostępnym terenie bagiennym o powierzchni większej niż 500 hektarów, a obciążony opłatą podejmie inwestycje służące zwiększeniu produkcji rolnej.

§ 5. 1. Opłaty nie pobiera się za urządzenia znajdujące się na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa.

2. Do opłaty nie wlicza się ponoszonych przez Skarb Państwa kosztów:

1) sporządzenia dokumentacji technicznej,

2) narzutów i dodatków określonych w przepisach o kosztorysowaniu robót budowlanych i montażowych,

3) oczyszczenia i doprowadzenia ścieków na teren ich rolniczego wykorzystania oraz wykonania pól awaryjnych i filtracyjnych,

4) usunięcia szkód wyrządzonych w wykonywanych urządzeniach przez powódź lub suszę przed upływem okresu rękojmi.

§ 6. Do ustalenia opłaty za urządzenia wykonane w toku postępowania scaleniowego przyjmuje się powierzchnię gruntu uzyskanego w wyniku scalenia. Jeżeli jednak zmeliorowane grunty poddane zostały ponownej klasyfikacji gleboznawczej przed dokonaniem szacunku porównawczego gruntów objętych scaleniem, opłatę ustala się proporcjonalnie do powierzchni gruntu przed scaleniem.

§ 7. 1. Odszkodowanie za szkody wyrządzone w związku z wykonaniem urządzeń od dnia 1 czerwca do dnia 30 listopada wynosi za 1 m² gruntu ornego objętego szkodą równowartość:

1) 0,10 kg żyta - dla zbóż oraz wieloletnich roślin pastewnych,

2) 0,15 kg żyta - dla roślin okopowych i przemysłowych,

3) 0,20 kg żyta - dla upraw ogrodniczych.

2. Odszkodowanie za szkody wyrządzone od dnia 1 grudnia do dnia 31 maja wynosi połowę kwot, o których mowa w ust. 1.

3. Odszkodowanie za szkody wyrządzone w roślinach wieloletnich ustala się według zasady określonej w ust. 1, niezależnie od czasu ich powstania.

4. Odszkodowanie za 1 m² łąki lub pastwiska objętego szkodą wynosi równowartość 0,05 kg żyta.

5. Przy obliczaniu wysokości odszkodowania stosuje się ustaloną do celów statystycznych średnią krajową cenę skupu żyta z miesiąca ustalenia szkody.

§ 8. 1. Odszkodowanie za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem urządzeń ustala się w terminie 2 miesięcy od powstania szkody, po dokonaniu oględzin z udziałem poszkodowanego: przedstawicieli inwestora i wykonawcy urządzeń; w oględzinach mogą brać udział zainteresowani przedstawiciele związków zawodowych, organizacji społeczno-zawodowych rolników oraz gminy.

2. O dacie oględzin zawiadamia się zainteresowanych; nieobecność poszkodowanego nie wstrzymuje oględzin.

§ 9. Jeżeli odszkodowanie jest wyższe od opłaty, inwestor wypłaca poszkodowanemu ze środków budżetowych nadwyżkę w terminie 3 miesięcy od dnia ustalenia opłaty, a poszkodowanemu, który nie jest obowiązany do uiszczenia opłaty, inwestor wypłaca odszkodowanie ze środków inwestycyjnych w terminie 3 miesięcy od dnia ustalenia szkody.

§ 10. 1. Odszkodowanie za szkody wyrządzone na powierzchni większej, niż jest to uzasadnione prawidłową organizacją robót przy zastosowanej technologii wykonawstwa, wykonawca urządzeń wypłaca inwestorowi.

2. W szczególnie uzasadnionych wypadkach można zobowiązać wykonawcę urządzeń do zapłaty odszkodowania określonego w ust. 1 na rzecz poszkodowanego.

§ 11. 1. Jeżeli zamiast opłaty zostanie przejęta na własność Skarbu Państwa część zmeliorowanych gruntów, wartość tych gruntów ustala się według cen stosowanych przy sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych.

2. Jeżeli wartość przejętego gruntu przewyższa:

1) wysokość opłaty - stosuje się odpowiednio § 2 pkt 3 i § 9,

2) połowę wysokości opłaty - stosuje się odpowiednio § 2 pkt 2.

§ 12. 1. Rozmiar i terminy wykonania obowiązków obejmujących utrzymanie i eksploatację urządzeń oraz stacji pomp dostarczających wodę do deszczowni ustala się dla każdego zainteresowanego właściciela nieruchomości proporcjonalnie do korzyści uzyskiwanych przez niego z urządzeń oraz stacji pomp.

2. W szczególnie uzasadnionych wypadkach można orzec o całkowitym lub częściowym zwolnieniu zainteresowanego właściciela nieruchomości od obowiązków, o których mowa w ust. 1, i przejęciu tych obowiązków przez państwo.

§ 13. W sprawach uregulowanych w rozporządzeniu decyzje wydaje rejonowy organ rządowej administracji ogólnej.

§ 14. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 września 1976 r. w sprawie melioracji wodnych (Dz. U. Nr 31, poz. 182, z 1983 r. Nr 68, poz. 304 i z 1990 r. Nr 22, poz. 132).

§ 15. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.