§ 1. Urlopu dla celów naukowych, artystycznych lub kształcenia zawodowego udziela rektor w wymiarze nie przekraczającym jednorazowo jednego roku, jeżeli umożliwi to:

1) przyspieszenie prac badawczych lub artystycznych istotnych z punktu widzenia potrzeb nauki, techniki lub kultury,

2) odbycie stażu naukowego albo zawodowego,

3) udział w szkoleniach specjalizacyjnych przewidzianych w programach specjalizacji zawodowych.

§ 2. Urlop udzielany jest na umotywowany wniosek nauczyciela akademickiego zaopiniowany przez radę wydziału, w którym zatrudniony jest nauczyciel akademicki, lub kierownika innej jednostki organizacyjnej.

§ 3. Zasady udzielania urlopów pracownikom uczelni kierowanym za granicę w celach naukowych, dydaktycznych i szkoleniowych określają odrębne przepisy.

§ 4. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 października 1983 r. w sprawie zasad i trybu udzielania pracownikom naukowo-dydaktycznym, pracownikom naukowym oraz mianowanym pracownikom dydaktycznym urlopów dla celów naukowych, dydaktycznych lub kształcenia zawodowego (Dz. U. Nr 58, poz. 262).

§ 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1991 r.