1. Na podstawie § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 stycznia 1991 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie składu komisji poborowych i wynagradzania za udział w pracach tych komisji (Dz. U. Nr 11, poz. 38) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 września 1979 r. w sprawie składu komisji poborowych i wynagradzania za udział w pracach tych komisji (Dz. U. Nr 21, poz. 123), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych:

1) rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 11 marca 1982 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie składu komisji poborowych i wynagradzania, za udział w pracach tych komisji (Dz. U. Nr 9, poz. 67), rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 1985 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie składu komisji poborowych i wynagradzania za udział w pracach tych komisji (Dz. U. Nr 52, poz. 270) oraz rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 8 sierpnia 1988 r. zmieniającym przepisy niektórych rozporządzeń w zakresie dotyczącym służby zastępczej oraz zasadniczej służby w obranie cywilnej (Dz. U. Nr 30, poz. 209) – objętych jednolitym tekstem, ustalonym obwieszczeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 8 grudnia 1988 r. (Dz. U. Nr 40, poz. 323),

2) rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 31 marca 1990 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie składu komisji poborowych i wynagradzania za udział w pracach tych komisji (Dz. U. Nr 22, poz. 130),

3) rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 23 stycznia 1991 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie składu komisji poborowych i wynagradzania za udział w pracach tych komisji (Dz. U. Nr 11, poz. 38)

oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania niniejszego jednolitego tekstu i z zastosowaniem ciągłej numeracji paragrafów, ustępów i punktów oraz porządku alfabetycznego liter.

2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst nie obejmuje następujących przepisów:

1) § 12 i 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 września 1979 r. w sprawie składu komisji poborowych i wynagradzania za udział w pracach tych komisji (Dz. U. Nr 21, poz. 123) w brzmieniu:

„§ 12. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 marca 1976 r. w sprawie składu komisji poborowych i wynagradzania za udział w pracach tych komisji (Dz. U. Nr 9, poz. 49).

§ 13. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 15 września 1979 r.”;

2) § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 marca .1982 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie składu komisji poborowych i wynagradzania za udział w pracach tych komisji (Dz. U. Nr 9, poz. 67) w brzmieniu:

„§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.”;

3) § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 1985 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie składu komisji poborowych i wynagradzania za udział w pracach tych komisji (Dz. U. Nr 52, poz. 270) w brzmieniu:

„§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1986 r.”;

4) § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 sierpnia 1988 r. zmieniającego przepisy niektórych rozporządzeń w zakresie dotyczącym służby zastępczej oraz zasadniczej służby w obronie cywilnej (Dz. U. Nr 30, poz. 209) w brzmieniu:

„§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1988 r., z tym że nowe stawki, określone w § 1 pkt 3 lit. a) i b), mają zastosowanie od dnia 1 stycznia 1989 r.”;

5) § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 marca 1990 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie składu komisji poborowych i wynagradzania za udział w pracach tych komisji (Dz. U. Nr 22, poz. 130) w brzmieniu:

„§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1990 r.”;

6) § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 stycznia 1991 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie składu komisji poborowych i wynagradzania za udział w pracach tych komisji (Dz. U. Nr 11, poz. 38) w brzmieniu:

„§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.”

Załącznik do obwieszczenia Ministra Spraw Wewnętrznych
z dnia 6 lutego 1991 r. (poz. 46)

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW

z dnia 7 września 1979 r.

w sprawie składu komisji poborowych i wynagradzania za udział w pracach tych komisji.

Na podstawie art. 34 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. z 1988 r. Nr 30, poz. 207, z 1989 r. Nr 20, poz. 104, Nr 29, poz. 154 i Nr 34, poz. 178 oraz z 1990 r. Nr 30, poz. 179, Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 319 i Nr 78, poz. 462) w związku z art. 104§ 3 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1981 r. Nr 6, poz. 23, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 35, poz. 162, z 1986 r. Nr 42, poz. 201, z 1987 r. Nr 21, poz. 124, z 1988 r. Nr 20, poz. 134, z 1989 r. Nr 20, poz. 107 i Nr 35, poz. 192 oraz z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 43, poz. 251 i Nr 55, poz. 319) zarządza się, co następuje:

§ 1. 1. Wojewódzką komisję poborową powołuje się w składzie:

1) przewodniczący – wicewojewoda,

2) członkowie:

a) szef wojewódzkiego sztabu wojskowego lub jego zastępca,

b) kierownik komórki organizacyjnej urzędu wojewódzkiego właściwej w sprawach społeczno-administracyjnych,

c) lekarz wyznaczony przez wojewodę,

d) lekarz wojskowy wyznaczony przez dowódcę okręgu wojskowego,

e) pracownik komórki organizacyjnej urzędu wojewódzkiego właściwej w sprawach zatrudnienia,

f) pracownik komórki organizacyjnej urzędu wojewódzkiego właściwej w sprawach społeczno-administracyjnych, który pełni funkcję sekretarza komisji.

2. Rejonową komisję poborową powołuje się w składzie:

1) przewodniczący – kierownik rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej, właściwego ze względu na siedzibę komisji,

2) członkowie:

a) wojskowy komendant uzupełnień lub jego przedstawiciel,

b) wójt albo burmistrz (prezydent miasta) lub jego zastępca, właściwy ze względu na miejsce pobytu poborowego,

c) dwaj lekarze: internista i chirurg,

d) lekarz wojskowy, jeżeli został wyznaczony przez dowódcę okręgu wojskowego,

e) pracownik komórki organizacyjnej urzędu rejonowego właściwej w sprawach zatrudnienia,

f) pracownik urzędu rejonowego, który pełni funkcję sekretarza komisji.

3. Członkowie komisji, o których mowa w ust. 2 pkt 2 lit. b), biorą udział w posiedzeniach rejonowej komisji poborowej w dniach przewidzianych w planie poboru dla poborowych z danej gminy oraz przy rozpatrywaniu wniosków tych poborowych o skierowanie do służby zastępczej.

4. Członkowie komisji, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. e) i ust. 2 pkt 2 lit. e), biorą udział w posiedzeniach komisji wyłącznie przy rozpatrywaniu wniosków poborowych o skierowanie do służby zastępczej.

5. W wypadku gdy na obszarze działania urzędu rejonowego zostanie powołana więcej niż jedna rejonowa komisja poborowa, wojewoda może powołać na przewodniczącego tej komisji burmistrza (prezydenta miasta) właściwego ze względu na siedzibę komisji, a na sekretarza – pracownika urzędu gminy.

§ 2. 1. Wojewoda, powołując w porozumieniu z szefem wojewódzkiego sztabu wojskowego imienny skład komisji, uwzględnia jednocześnie osoby, które w razie niemożności pełnienia funkcji przez przewodniczącego lub członków komisji wchodzą na czas ich nieobecności w skład komisji.

2. W szczególności wojewoda może wyznaczyć do zastępczego pełnienia funkcji przewodniczącego:

1) wojewódzkiej komisji poborowej – kierownika komórki organizacyjnej urzędu wojewódzkiego właściwej w sprawach społeczno-administracyjnych,

2) rejonowej komisji poborowej – zastępcę kierownika rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej, a w wypadku określonym w § 1 ust. 5 – zastępcę burmistrza (prezydenta miasta).

§ 3. Wojewoda wyznacza imiennie:

1) dla wojewódzkiej komisji poborowej i dla każdej rejonowej komisji poborowej:

a) lekarzy specjalistów, a w szczególności okulistę, neurologa, laryngologa i psychiatrę, a także psychologa oraz zakłady społeczne służby zdrowia – do przeprowadzania badań specjalistycznych i obserwacji poborowych,

b) lekarzy radiologów i techników medycznych oraz zakłady radiologiczne – do przeprowadzania badań radiofotograficznych poborowych w okresie poprzedzającym pobór i w czasie jego trwania;

ponadto:

2) dla każdej rejonowej komisji poborowej – średni personel medyczny.

§ 4. Kierownik rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej, właściwego ze względu na siedzibę rejonowej komisji poborowej, zatrudnia dla potrzeb każdej komisji, na podstawie umowy o pracę na czas określony, nie więcej niż cztery osoby do prac związanych z zakładaniem ewidencji wojskowej i wypełnianiem wojskowych dokumentów osobistych osób zgłaszających się do poboru oraz osobę do prowadzenia zajęć świetlicowych. W umowie uwzględnia się dodatkowo nie więcej niż cztery dni przeznaczone na przeszkolenie tych osób przed rozpoczęciem prac oraz na zakończenie działalności komisji.

§ 5. 1. Badania radiofotograficzne na potrzeby komisji organizuje się w miarę możliwości poza godzinami pracy (nauki) w miejscowych zakładach pracy (nauki).

2. Badania wykonywane przez lekarzy specjalistów przeprowadza się w zasadzie w czasie pracy rejonowej komisji poborowej.

§ 6. 1. Za udział w pracach komisji oraz za wykonywanie czynności związanych z pracą komisji, o których mowa w § 3, przysługuje wynagrodzenie, którego podstawę obliczania stanowi przeciętne wynagrodzenie w gospodarce uspołecznionej za kwartał poprzedzający.

2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, wynosi za każdy dzień pracy:

1) dla przewodniczącego komisji – 3,0%

2) dla członków komisji oraz lekarza radiologa – 2,5%

3) dla technika medycznego i pozostałych osób średniego personelu medycznego – 2,0%

podstawy obliczania.

3. Lekarzom specjalistom, o których mowa w § 3 pkt 1 lit. a), dokonującym badań przedpoborowych i poborowych, przysługuje, za każdą badaną osobę, wynagrodzenie w wysokości 0,5% podstawy obliczania.

4. Osobom, o których mowa w § 4, przysługuje wynagrodzenie według stawek przewidzianych dla referentów z wykształceniem średnim, określonych w przepisach w sprawie zasad wynagradzania pracowników urzędów terenowych organów administracji państwowej.

§ 7. 1. Osobom wchodzącym w skład rejonowej komisji poborowej oraz średniemu personelowi medycznemu, z wyjątkiem technika medycznego, wynagrodzenie, o którym mowa w § 6, przysługuje, jeżeli brały udział w pracach komisji lub wykonywały czynności związane z pracą komisji co najmniej 7 godzin dziennie. Przepis nie dotyczy prac (czynności) komisji związanych z rozpatrywaniem wniosków poborowych o skierowanie do służby zastępczej.

2. Lekarzom radiologom i technikom medycznym wynagrodzenie za każdy dzień pracy przy badaniach radiofotograficznych przysługuje, jeżeli badania te w okresie poboru są przeprowadzane w godzinach ustalonych przez przewodniczącego wojewódzkiej lub rejonowej komisji poborowej; wynagrodzenie to przysługuje również za badania radiofotograficzne, przeprowadzane w okresie poprzedzającym pobór, jeżeli liczba osób wezwanych na te badania w ciągu jednego dnia wynosi co najmniej 80 osób.

3. W razie konieczności udziału w pracach komisji w czasie godzin pracy zawodowej, osobom wymienionym w § 6 ust. 2 przysługuje zwolnienie od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.

§ 8. 1. Przewodniczący i członkowie komisji poborowej zamieszkali i zatrudnieni poza miejscowością, w której działa komisja, otrzymują diety i inne należności przysługujące pracownikom za czas podróży służbowych na obszarze kraju.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do lekarzy powołanych do składu komisji poborowych oraz lekarzy specjalistów (§ 3 pkt 1 lit. a) w razie skierowania ich na kursy szkoleniowe lub instruktażowe związane z działalnością komisji do miejscowości innej niż miejscowość, w której zamieszkują.

§ 9. 1. Podstawę do wypłaty wynagrodzenia stanowi:

1) dla osób wchodzących w skład komisji poborowej oraz średniego personelu medycznego, z wyjątkiem technika medycznego – imienna lista obecności, sporządzona na podstawie planu poboru,

2) dla lekarzy radiologów oraz techników medycznych – stwierdzenie dyrektora właściwego zespołu opieki zdrowotnej, że badania radiofotograficzne zostały przeprowadzone zgodnie z zasadami określonymi w § 7 ust. 2,

3) dla lekarzy specjalistów (§ 3 pkt 1 lit. a) – stwierdzenie przez przewodniczącego komisji poborowej liczby wydanych orzeczeń.

2. Wynagrodzenie określone w rozporządzeniu jest wolne od podatku od wynagrodzeń.

§ 10. Wydatki związane z przygotowaniem i przeprowadzeniem poboru pokrywa się z budżetu państwa.