Art. 2. W ustawie z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym (Dz. U. z 1983 r. Nr 43, poz. 191, z 1985 r. Nr 12, poz. 50 oraz z 1989 r. Nr 3, poz. 12 i Nr 74, poz. 443) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1:

a) użyte w ust. 1 i 2 wyrazy „Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej” zastępuje się wyrazami „Rzeczypospolitej Polskiej”,

b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Opodatkowaniu podlegają również:

1) towary sprowadzone przez osoby i jednostki wymienione w ust. 1 i 2 lub nadesłane tym osobom i jednostkom z zagranicy,

2) nadmierne ubytki produktów objętych szczególnym nadzorem podatkowym według zasad określonych dla jednostek gospodarki uspołecznionej.”,

c) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu:

„6. Uważa się, że towar został sprowadzony z zagranicy przez tę osobę lub jednostkę, która z mocy odrębnych przepisów jest obowiązana do uiszczenia cła albo byłaby do tego obowiązana, gdyby towar nie był zwolniony od cła lub cło nie zostało zawieszone bądź gdyby na dany towar obowiązywała inna stawka celna niż zerowa.

7. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio do osób lub jednostek, którym towar został nadesłany z zagranicy.”;

2) w art. 4 w ust. 4 pkt 1 skreśla się;

3) art. 9 otrzymuje brzmienie:

„Art. 9. Przy opodatkowaniu towarów sprowadzonych lub nadesłanych z zagranicy za obrót uważa się wartość celną tych towarów powiększoną o należne cło.”;

4) art. 9a skreśla się;

5) w art. 10 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Współpracy Gospodarczej z Zagranicą określi, w drodze rozporządzenia, wysokość stawek podatku dla towarów sprowadzonych lub nadesłanych z zagranicy,”;

6) art. 11 otrzymuje brzmienie:

„Art. 11. 1. Urzędy celne są obowiązane obliczać należny podatek obrotowy od towarów sprowadzonych lub nadesłanych z zagranicy i przekazywać pobrany podatek za okresy miesięczne na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę urzędu celnego w terminie 23 dni po upływie każdego miesiąca.

2. Osoby i jednostki, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2, są obowiązane wpłacić należny podatek obrotowy do kasy lub na rachunek bankowy urzędu celnego, który dokonał odprawy celnej, w terminie określonym do uiszczenia cła.

3. Jeżeli przyjmuje się zabezpieczenie majątkowe należności celnych, w tym samym trybie powinny być zabezpieczone należności z tytułu podatku obrotowego.

4. Urzędy celne są uprawnione do egzekucji należności z tytułu podatku obrotowego od towarów sprowadzonych lub nadesłanych z zagranicy.

5. W zakresie nie uregulowanym w ust. 1–4 stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rozliczeń z tytułu cła.”;

7) art. 11a otrzymuje brzmienie:

„Art. 11a. Podatek obrotowy wynikający z zeznania jest podatkiem należnym za dany rok, chyba że urząd skarbowy wyda decyzję, w której określi podatek w innej wysokości.”

Art. 3. W ustawie z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. U. z 1987 r. Nr 12, poz. 77, z 1989 r. Nr 3, poz. 12, Nr 35, poz. 192 i Nr 74, poz. 443 oraz z 1990 r. Nr 21, poz. 126) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Jeżeli jednostka gospodarcza posiada zakłady (oddziały) sporządzające samodzielnie bilans, podatek obrotowy oraz podatek od płac uiszczają te zakłady.”;

2) w art. 6:

a) w ust. 1:

– pkt 2 skreśla się,

– w pkt 5 skreśla się przecinek i dodaje wyrazy „w drodze rozporządzenia, z wyjątkiem wyrobów przemysłu spirytusowego i drożdżowego oraz produktów ropopochodnych,”

b) w ust. 3 dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

„3) towary sprowadzone przez jednostki gospodarcze lub nadesłane tym jednostkom z zagranicy,”,

c) w ust. 4 w pkt 3 skreśla się przecinek i dodaje wyrazy „w drodze rozporządzenia, z wyjątkiem wyrobów przemysłu spirytusowego i drożdżowego oraz produktów ropopochodnych,”

d) w ust. 5 po wyrazach „w ust. 3” dodaje się wyrazy „pkt 1 i 2”;

3) w art. 7:

a) w ust. 1 pkt 3 skreśla się,

b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:

„3. W przypadku towarów sprowadzonych z zagranicy, podatnikiem jest jednostka gospodarcza, która z mocy odrębnych przepisów jest obowiązana do uiszczenia cła albo byłaby do tego obowiązana, gdyby towar nie był zwolniony od cła lub cło nie zostało zawieszone bądź gdyby na dany towar obowiązywała inna stawka celna niż zerowa.

4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do jednostek gospodarczych, którym towar został nadesłany z zagranicy,”;

4) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu:

„Art. 8a. Przy opodatkowaniu towarów sprowadzonych lub nadesłanych z zagranicy za obrót uważa się wartość celną produktów powiększoną o należne cło.”;

5) w art. 13 w pkt 1 skreśla się wyrazy „wynikającą z przepisów o formach rozliczeń z tytułu umów sprzedaży, umów dostawy, zlecenia i innych umów pomiędzy jednostkami gospodarki uspołecznionej”;

6) w art. 15:

a) w ust. 1 myślnik zastępuje się przecinkiem,

b) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu:

„7a. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Współpracy Gospodarczej z Zagranicą określi, w drodze rozporządzenia, wysokość stawek podatku dla towarów sprowadzonych lub nadesłanych z zagranicy.”;

7) w art. 15 w ust. 7 i 8 po wyrazach „Minister Finansów” dodaje się wyrazy „w drodze rozporządzenia, z wyjątkiem wyrobów przemysłu spirytusowego i drożdżowego oraz produktów ropopochodnych,”;

8) art. 20 skreśla się;

9) w art. 25 pkt 1 skreśla się;

10) po art. 27 dodaje się art. 27a w brzmieniu:

„Art. 27a. 1. Urzędy celne są obowiązane obliczyć należny podatek obrotowy od towarów sprowadzonych lub nadesłanych z zagranicy i przekazywać pobrany podatek za okresy miesięczne na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę urzędu celnego, w terminie 23 dni po upływie każdego miesiąca.

2. Jednostki gospodarcze są obowiązane wpłacić należny podatek obrotowy do kasy lub na rachunek bankowy urzędu celnego, który dokonał odprawy celnej, w terminie określonym dla uiszczenia cła.

3. Jeżeli przyjmuje się zabezpieczenie majątkowe należności celnych, w tym samym trybie powinny być zabezpieczone należności z tytułu podatku obrotowego.

4. Urzędy celne są uprawnione do egzekucji należności z tytułu podatku obrotowego od towarów sprowadzonych lub nadesłanych z zagranicy.

5. W zakresie nieuregulowanym w ust. 1–4 stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rozliczeń z tytułu cła.”;

11) w art. 54 w ust. 2 po wyrazach „może wprowadzać” dodaje się wyrazy „w drodze rozporządzenia, z wyjątkiem wyrobów przemysłu spirytusowego i drożdżowego oraz produktów ropopochodnych.”

Art. 4. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 3, poz. 12, Nr 54, poz._: 320 i Nr 74, poz. 443) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 1 otrzymuje brzmienie:

„Art. 1. 1. Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych, organizacji politycznych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek nie mających osobowości prawnej, zwanych dalej „podatnikami”.

2. Dochody podatników, o których mowa w ust. 1, z tytułu udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania źródła przychodów, opodatkowuje się osobno u każdego podatnika w stosunku do jego udziału. W braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w dochodach są równe.”;

2) użyte w art. 2, 3, 9 i 11 w różnych przypadkach wyrazy „Polska Rzeczpospolita Ludowa” zastępuje się wyrazami „Rzeczpospolita Polska”;

3) w art. 4 w ust. 1:

a) pkt 1 i 6–8 skreśla się,

b) pkt 11 otrzymuje brzmienie:

„11) przedsiębiorstwa podległe Ministrowi Obrony Narodowej i Ministrowi Spraw Wewnętrznych, jeżeli środki z tego zwolnienia przekażą na rachunek organu sprawującego nadzór z przeznaczeniem na cele rozwojowe, oraz przedsiębiorstwa działające przy zakładach karnych i aresztach śledczych podległe Ministrowi Sprawiedliwości, jeżeli środki z tego zwoInienia przekażą na rachunek organu sprawującego nadzór, z przeznaczeniem na cele rozwojowe tych przedsiębiorstw i jednostek organizacyjnych więziennictwa.”;

4) w art. 5:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. U podatników, którzy zgodnie z obowiązującymi ich zasadami księgowości sporządzają bilans i rachunek wyników, przedmiotem opodatkowania jest dochód, o którym mowa w ust. 2, wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody ze źródeł przychodów nie podlegających podatkowi dochodowemu lub wolne od tego podatku i zwiększony o niedobory ze sprzedaży rzeczy i praw majątkowych oraz o wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, określone w art. 11, jeżeli wydatki te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.”,

b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Jeżeli niedobór ze źródła przychodów jest wyższy niż dochody z pozostałych źródeł przychodów lub jeżeli podatnik poza źródłem przychodów, które przyniosło niedobór, nie osiąga innych dochodów, niedobór ten pokrywa się w równych częściach z dochodów uzyskanych z tego źródła w okresie następnych trzech lat podatkowych.”;

5) w art. 6:

a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze,”;

b) w ust. 2 w pkt 3 po przecinku dodaje się wyrazy „a także innych papierów wartościowych”;

6) w art. 7 w ust. 1 po wyrazach „wartości pieniężne” dodaje się przecinek i wyrazy „w tym również różnice kursowe”;

7) w art. 9 w ust. 1:

a) w pkt 6 skreśla się wyrazy „oraz w zyskach przedsiębiorstw i przedsięwzięć wspólnych”,

b) pkt 9 otrzymuje brzmienie:

„9) dochody ze sprzedaży udziałów w spółkach, akcji, obligacji i innych papierów wartościowych”,

c) dodaje się pkt 11 i 12 w brzmieniu:

„11) dochody z działalności gospodarczej podatników zatrudniających osoby niepełnosprawne w zakresie i na zasadach określonych w odrębnej ustawie o rehabilitacji inwalidów w procesie pracy,

12) dochody z tytułu prowadzenia szkół niepaństwowych, w rozumieniu przepisów o rozwoju systemu oświaty i wychowania, jeżeli dochody te zostaną przeznaczone na cele szkoły.”;

8) w art. 10:

a) w ust. 2:

1) w pkt 13 wyrazy „z zastrzeżeniem art. 11 ust. 1 pkt 9” skreśla się,

2) dodaje się nowy pkt 16 w brzmieniu:

„16) różnice kursowe,”.

3) dotychczasowy pkt 16 oznacza się jako pkt 17,

b) ust. 5 skreśla się;

9) w art. 11 w ust. 1:

a) w pkt 2 skreśla się wyrazy _„i Funduszu Finansowania Prac Geologicznych”,

b) pkt 20 otrzymuje brzmienie:

„20) kosztów reprezentacji i reklamy w wysokości przekraczającej przy obrocie rocznym pomniejszonym o podatek obrotowy w zł:

10) w art. 13 skreśla się wyrazy „oraz w zyskach przedsiębiorstw i przedsięwzięć wspólnych”;

11) w art. 15 w ust. 1 skreśla się wyraz „handlowych”;

12) art. 16 otrzymuje brzmienie:

„Art. 16. 1. Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, stanowi dochód osiągnięty w roku podatkowym po odliczeniu od niego:

1) 50% wydatków na zakup oraz montaż maszyn i urządzeń, jeżeli służą one działalności w zakresie przetwórstwa rolnego i spożywczego, z wyjątkiem wytwarzania spirytusu, wyrobów spirytusowych oraz wyrobów tytoniowych,

2) darowizn na cele naukowe, naukowo-techniczne, oświatowo-wychowawcze, kulturalne, kultu religijnego, kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, dobroczynne, ochrony zdrowia i pomocy społecznej oraz rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów, a także na cele związane z budownictwem mieszkaniowym dla samorządu terytorialnego – do wysokości nie przekraczającej 10% dochodu lub bez ograniczenia, jeżeli wynika to z odrębnych ustaw; odliczeniu nie podlegają darowizny na rzecz osób fizycznych i osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, które realizują te cele w wykonywaniu działalności gospodarczej, oraz osób fizycznych, dla których darowizny te stanowiłyby ich osobisty przychód.

2. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, może uznać darowizny na inne cele niż określone w ust. 1 pkt 2 za podlegające odliczeniu od dochodu do wysokości nie przekraczającej 10% dochodu.

3. Wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, odlicza się od dochodu osiągniętego w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. W razie gdy wydatki te przekraczają kwotę dochodu osiągniętego w roku ich poniesienia, nadwyżkę wydatków odlicza się od dochodu osiągniętego w następnych latach.

4. W razie przeniesienia własności środka trwałego, w związku z którym stosowane były odliczenia, przed upływem pięciu lat od zakończenia inwestycji albo przeznaczenia go w tym okresie na inne potrzeby niż określone w ust. 1 pkt 1, kwoty podatku przypadające od odliczonych od dochodu wydatków ulegają zmniejszeniu proporcjonalnie do liczby pełnych miesięcy okresu pięcioletniego, w którym środek trwały nie był wykorzystywany przez podatnika na cele określone w ust. 1 pkt 1.

5. Kwoty podatku, o których mowa w ust. 4, podatnik obowiązany jest uiścić w terminie do końca miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności określone w tym przepisie.”;

13) art. 21 otrzymuje brzmienie:

„Art. 21. 1. Przepisy ustawy stosuje się również do zakładów (oddziałów) podatnika sporządzających samodzielnie bilans i rachunek wyników.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do:

1) podatników posiadających zakłady (oddziały) sporządzające bilans i rachunek wyników, położone wyłącznie na terenie gminy będącej siedzibą podatnika,

2) podatników, których zakłady (oddziały) wymienione w ust. 1 w roku podatkowym zamkną działalność niedoborem.

3. Podatnicy, o których mowa w ust. 2 pkt 2, uiszczają należny podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego dla swojej siedziby, z zachowaniem jednak prawa gmin do określonego w odrębnych przepisach udziału w podatku.”

Art. 5. 1. Podatnicy, którzy nabyli prawo do obniżek na podstawie art. 21a ustawy wymienionej w art. 1, korzystają z obniżki podatku z tytułu wydatków poniesionych w 1990 r. do czasu całkowitej realizacji nabytego uprawnienia, na zasadach określonych w tym przepisie.

2. Podatnicy, którzy do dnia 31 grudnia1990 r. dokonywali rozliczeń wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątkowych nie podlegających amortyzacji według zasad określonych w art. 12 ust. 5 ustawy wymienionej. w art. 1, nie rozliczoną kwotę tych wydatków zaliczają do kosztów uzyskania przychodów w 1991 r.

3. Do sprzedaży towarów sprowadzonych lub nadesłanych z zagranicy przed dniem wejścia w życie art. 2 i 3 niniejszej ustawy stosuje się dotychczasowe zasady opodatkowania tych towarów podatkiem obrotowym.

4. W razie przekształcenia w roku podatkowym jednostki gospodarczej, o której mowa w art. 1 ustawy wymienionej w art. 3, w jednostkę nie będącą jednostką gospodarki uspołecznionej, do opodatkowania tej jednostki do końca roku podatkowego stosuje się zasady określone w tej ustawie.

5. Ilekroć w odrębnych przepisach podatkowych jest mowa o jednostkach gospodarki uspołecznionej, rozumie się przez to jednostki gospodarcze wymienione w art. 1 ustawy, o której mowa w art. 3.

6. Podatnicy, którzy w 1990 r. ponieśli wydatki, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 4, zachowują prawo do odliczeń tych wydatków do czasu ich wyczerpania, z uwzględnieniem przepisów art. 16 ust. 3 i 4 tej ustawy.

7. Podatnicy, którzy do dnia 31 grudnia 1990 r. dokonywali rozliczeń wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątkowych nie podlegających amortyzacji według zasad określonych w art. 10 ust. 5 ustawy wymienionej w art. 4, nie rozliczoną kwotę tych wydatków zaliczają do kosztów uzyskania przychodów w 1991 r.

Art. 6. Minister Finansów ogłosi w Dzienniku Ustaw jednolity tekst ustawy, o której mowa w art. 4, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu i z zastosowaniem ciągłej numeracji artykułów, ustępów i punktów.

Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia1 stycznia 1991 r., z wyjątkiem art. 2 i art. 3 pkt 2–10, które wchodzą w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.