Art. 1. W ustawie z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i 270, z 1986 r. Nr 1, poz. 1, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i 192 oraz z 1990 r. Nr 10, poz. 58 i 61 i Nr 36, poz. 206) art. 56-58 skreśla się.

Art. 2. W ustawie z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz. U. Nr 36, poz. 206} wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 19 na końcu dodaje się wyrazy „z zastrzeżeniem art. 19a”;

2) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu:

„Art. 19a. 1. Osobom oraz członkom ich rodzin, którym w dniu ogłoszenia ustawy przysługują emerytury, renty inwalidzkie i renty rodzinne przyznane na podstawie art. 59 albo na podstawie art. 56-58 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 22 lutego 1990 г., zamiast tych świadczeń przyznaje się od dnia 1 października 1990 г.:

1) odpowiednie świadczenia na zasadach ogólnych, określonych w przepisach ustaw i dekretu, o których mowa w art. 1, 2, 5-10, 11 lub 13, w brzmieniu obowiązującym po dniu ogłoszenia niniejszej ustawy, z zastrzeżeniem art. 21,

2) odpowiednie świadczenia w kwocie najniższej, jeżeli nie spełniają warunków do przyznania świadczenia w myśl pkt 1.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osób, które zajmowały kierownicze stanowiska:

- w statutowych i wykonawczych organach Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, Stronnictwa Demokratycznego,

- w naczelnych organach organizacji spółdzielczych,

oraz członków ich rodzin, którym w dniu ogłoszenia niniejszej ustawy przysługują emerytury, renty inwalidzkie i renty rodzinne, przyznane na podstawie art. 64 ustawy, o której mowa w art. 1, na podstawie innych przepisów określających zasady przyznawania świadczeń przez Prezesa Rady Ministrów w szczególnym trybie, a także świadczenia przyznane przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do dnia 22 lipca 1952 г.”,

3) po art. 29 dodaje się art. 29a w brzmieniu:

„Art. 29a. W stosunku do emerytów i rencistów, którzy ukończyli lub ukończą w 1990 r. 80 lat, rewaloryzacji dokonuje się od 1 października 1990 г., z uwzględnieniem art. 28 i 29, najpóźniej do dnia 31 grudnia 1990 r. Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia rozszerzyć stosowanie niniejszego przepisu na osoby, które do dnia 31 grudnia 1990 r. ukończą 75 lat”.

Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.