Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie:

przewodniczący: L. Łukaszuk, wiceprezes Trybunału Konstytucyjnego,

sędziowie Trybunału Konstytucyjnego: C. Bakalarski (sprawozdawca), K. Działocha, A. Filcek, H. Groszyk, W. Łączkowski, M. Łabor-Soroka, R. Orzechowski, A. Zoll (sprawozdawca)

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 12 września 1990 r. w trybie art. 11^a ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 22, poz. 98, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178 i Nr 73, poz. 436 oraz z 1990 r. Nr 3, poz. 16, Nr 6, poz. 35 i Nr 34, poz. 198) wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich o ustalenie powszechnie obowiązującej wykładni art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 7 grudnia 1989 r. o amnestii (Dz. U. Nr 64, poz. 390) przez wyjaśnienie, czy na podstawie powyższego przepisu podlega amnestyjnemu darowaniu kara grzywny orzeczona prawomocnie obok kary pozbawienia wolności, która na podstawie art. 2 ust. 1 powyższej ustawy ulega warunkowemu zawieszeniu jej wykonania, ustalił:

Art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 7 grudnia 1989 r. o amnestii (Dz. U. Nr 64, poz. 390) ma zastosowanie do prawomocnie orzeczonych grzywien jako kar samoistnych i nie stosuje się do grzywien orzeczonych obok kary pozbawienia wolności, o których mowa w art. 2 ust. 1 powołanej ustawy; do tak orzeczonych grzywien stosuje się natomiast art. 5 ust. 2 tej ustawy.