§ 1. 1. Opłatę za przejazd w czasie każdego jednorazowego pobytu na obszarze Polski autobusu zarejestrowanego za granicą ustala się jako iloczyn kursu dolara USA według obowiązującej w dniu ustalania opłaty tabeli kursów Narodowego Banku Polskiego i wskaźnika przeliczeniowego, określonego w ust. 2.

2. Wskaźniki przeliczeniowe wynoszą:

§ 2. 1. Opłatę za przejazd w czasie każdego jednorazowego pobytu na obszarze Polski samochodu ciężarowego zarejestrowanego za granicą ustala się jako iloczyn kursu dolara USA według obowiązującej w dniu ustalania opłaty tabeli kursów Narodowego Banku Polskiego i wskaźnika przeliczeniowego, określonego w ust. 2.

2. Wskaźniki przeliczeniowe wynoszą:

3. Opłaty określone w ust. 1 pobiera się również w przypadku, gdy przyczepa (naczepa) jest zarejestrowana w państwie innym niż państwo rejestracji samochodu ciężarowego.

4. W razie wykonywania przewozów pojazdem samochodowym, którego wymiary z ładunkiem lub bez ładunku albo nacisk osi lub ciężar przekraczają dopuszczalne normy określone w przepisach o ruchu drogowym, opłaty ustalone zgodnie z ust. 1 i 2 podwyższa się o kwotę stanowiącą iloczyn kursu dolara USA według obowiązującej w dniu ustalania opłaty tabeli kursów Narodowego Banku Polskiego i następujących wskaźników przeliczeniowych:

1) 29,3 - za każdy rozpoczęty metr długości ponad dopuszczalną długość,

2) 36,5 - za każde przekroczenie o 10 cm wysokości pojazdu samochodowego ponad 4,0 do 4,5 m włącznie,

3) 70,8 - za każde przekroczenie o 10 cm wysokości pojazdu samochodowego ponad 4,5 m,

4) 36,5 - jeżeli szerokość pojazdu samochodowego wynosi ponad 2,5 do 3,2 m włącznie,

5) 72,8 - jeżeli szerokość pojazdu samochodowego wynosi ponad 3,2 do 4,5 m włącznie,

6) 145,8 - jeżeli szerokość pojazdu samochodowego wynosi ponad 4,5 m,

7) 108,3 - jeżeli nacisk osi pojedynczej wynosi ponad 10 do 12 t albo jeżeli nacisk jednej osi składowej osi wielokrotnej wynosi do 2 t włącznie powyżej wartości 5,75 do 8,00t w zależności od rozstawu osi składowych,

8) 216,5 - jeżeli nacisk osi pojedynczej wynosi ponad 12 do 15 t albo jeżeli nacisk jednej osi składowej osi wielokrotnej wynosi od 2 do 5 t włącznie powyżej wartości 5,75 do 8.00 t w zależności od rozstawu osi składowych,

9) 433,3 - jeżeli nacisk osi pojedynczej wynosi ponad 15 t albo jeżeli nacisk osi składowej osi wielokrotnej wynosi ponad 5 t powyżej wartości 5,75 do 8,00 t w zależności od rozstawu osi składowych,

10) 30,3 - jeżeli przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu pojedynczego wynosi do 3 t włącznie albo jeżeli przekroczenie masy całkowitej pojazdu członowego lub zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy wynosi do 5 t włącznie,

11) 60,8 - jeżeli przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu pojedynczego wynosi od 3,1 do 5 t włącznie albo jeżeli przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu członowego lub zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy wynosi od 5,1 do 10 t włącznie,

12) 121,5 - jeżeli przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu pojedynczego wynosi ponad 5 t albo jeżeli przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu członowego lub zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy wynosi od 10,1 do 20 t włącznie,

13) 253,0 - jeżeli przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu członowego lub zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy wynosi od 20,1 do 40 t włącznie,

14) 506,0 - jeżeli przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu członowego lub zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy wynosi ponad 40 t.

5. W razie jednoczesnego przekroczenia więcej niż jednego parametru, opłatę pobiera się za każde przekroczenie oddzielnie.

§ 3. 1. Opłaty, o których mowa w § 1 i 2, wymierzają i pobierają:

1) Zarząd Zrzeszenia Międzynarodowych Przewoźników Drogowych w Polsce - podczas dokonywania czynności związanych z dopuszczeniem do wykonania międzynarodowego przewozu drogowego na obszarze Polski,

2) graniczne organy celne - w pozostałych przypadkach podczas przekraczania granicy Państwa.

2. Przeliczenie opłaty na walutę płatności następuje zgodnie z ustaleniami tabeli kursów Narodowego Banku Polskiego.

§ 4. 1. Organy celne oraz Zrzeszenie Międzynarodowych Przewoźników Drogowych w Polsce odsprzedają bankom dewizowym wpływy w walutach obcych pobrane z tytułu opłat drogowych. Banki dewizowe przekazują po 2% równowartości wpływów w walucie polskiej na rachunki tych jednostek, a pozostałą część - na rachunek funduszu rezerwowego Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych.

2. Środki finansowe odpowiadające 2% kwot pobranych opłat. o których mowa w ust. 1, otrzymywane przez organy celne, są przeznaczone na finansowanie zadań ustawowych realizowanych przez te organy, natomiast środki otrzymywane przez Zrzeszenie Międzynarodowych Przewoźników Drogowych w Polsce przeznacza się na finansowanie jego działalności statutowej.

§ 5. 1. Opłaty za przejazdy pojazdów samochodowych (z przyczepami lub bez przyczep) zarejestrowanych w kraju, o gabarytach i ciężarze przekraczających dopuszczalne normy określone w przepisach o ruchu drogowym, ustala się jako iloczyn liczby kilometrów przebiegu, ceny litra etyliny E-94 obowiązującej w dniu ustalania opłaty oraz następujących wskaźników:

Wysokości opłat zaokrągla się do 100 zł

2. W razie jednoczesnego przekroczenia więcej niż jednego parametru, opłatę pobiera się za każde przekroczenie oddzielnie.

3. Opłaty, o których mowa w ust. 1, pobiera organ administracji państwowej, który wydał zezwolenie na przewóz ładunków o masie lub gabarytach przekraczających dopuszczalne normy albo przejazd pojazdu nienormatywnego.

4. W razie stwierdzenia dokonywania przewozu ładunków o masie lub gabarytach przekraczających dopuszczalne normy albo przejazdu pojazdu nienormatywnego bez zezwolenia lub niezgodnie z warunkami określonymi w zezwoleniu, pobiera się opłaty, o których mowa w ust. 1, podwyższone o 200%. Opłaty te pobiera zarząd drogi, na którego obszarze działania dokonano kontroli przewozu.

§ 6. Opłaty, o których mowa w § 5 ust. 1 i 4, przeznacza się na dochody:

1) funduszu rezerwowego dyrekcji okręgowych dróg publicznych - jeżeli chodzi o opłaty pobrane przez te jednostki,

2) funduszu rezerwowego Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych - jeżeli chodzi o opłaty pobrane przez tę jednostkę,

3) właściwych rad narodowych - jeżeli chodzi o opłaty pobrane przez terenowe organy administracji państwowej.

§ 7. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 1 986 r. w sprawie opłat drogowych (Dz. U. Nr 48, poz. 238 i z 1988 r. Nr 14, poz. 102).

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.