§ 1. 1. Zwalnia się od podatku dochodowego dochody z tytułu:

1) prowadzenia aptek,

2) świadczenia usług lecznictwa uzdrowiskowego,

3) wykonywania przez państwowe przedsiębiorstwa gospodarki rolnej. państwowe gospodarstwa rolne, rolnicze spółdzielnie produkcyjne i spółdzielnie kółek rolniczych oraz inne osoby prawne prowadzące gospodarstwa rolne usług w zakresie rolnictwa przy użyciu własnego sprzętu.

2. Za usługi w zakresie rolnictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uważa się:

1) usługi związane z produkcją roślinną i zwierzęcą oraz inne związane z gospodarką rolniczą, określone w "Klasyfikacji usług", wprowadzonej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do stosowania w planowaniu, statystyce i ewidencji,

2) usługi związane z ciągnikami i maszynami rolniczymi oraz urządzeniami i narzędziami dla rolnictwa.

3. Jeżeli podatnik osiąga dochody z wykonywania działalności, o której mowa w ust. 1, oraz inne dochody, za dochód z tej działalności uważa się część ogólnego dochodu odpowiadającą udziałowi przychodów z tej działalności w ogólnej sumie przychodów.

§ 2.Za koszty uzyskania przychodów uznaje się:

1) odpisy na fundusz rekultywacji do kwoty określonej przez podatnika na dany rok w planie rekultywacji terenów poeksploatacyjnych, pomniejszonej o kwotę pozostałości środków tego funduszu według stanu na początek roku podatkowego.

2) w odniesieniu do państwowych jednostek organizacyjnych, organizacji spółdzielczych i społecznych - kwoty wypłaconego ryczałtu pieniężnego za jazdy lokalne, przyznanego pracownikowi na podstawie odrębnych przepisów za używanie do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów, do wysokości odpowiadającej ryczałtowi wypłaconemu za przebieg samochodu do 500 km miesięcznie, jak również zwrot kosztów za przejazdy lokalne wykonywane na polecenie kierownika jednostki organizacyjnej. wypłacony pracownikowi, któremu nie przyznano ryczałtu.

3) w odniesieniu do pozostałych osób prawnych - wypłatę ryczałtu pieniężnego za jazdy lokalne, przyznanego pracownikowi za używanie do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów, do wysokości określonej w pkt 2.

§ 3.Ograniczenie kosztów, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. Nr 3, poz. 12, Nr 54, poz. 320 i Nr 74, poz. 443), nie dotyczy:

1) kosztów uczestnictwa w wystawach i targach, z wyjątkiem kosztów usług gastronomicznych.

2) wydatków na reklamę działalności w zakresie usług kultury i sztuki, usług turystycznych, pośrednictwa handlowego, w tym również w zakresie handlu zagranicznego oraz pośrednictwa przy zawieraniu małżeństw,

3) wydatków na reklamę w zakresie gier losowych i totalizatorów.

§ 4.Wydatki na reprezentację i reklamę, inne niż wymienione w § 3, przekraczające w danym roku podatkowym wysokość określoną w art. 11 ust. 1 pkt 20 ustawy, o której mowa w § 3, mogą być - na wniosek podatnika - uznane za koszt uzyskania przychodów w następnych latach podatkowych, z tym że łącznie z bieżącymi wydatkami na te cele nie mogą przekroczyć granic określonych w tym przepisie.

§ 5.Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 6 lutego 1989 r. w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. Nr 3, poz. 19 i Nr 47, poz. 259).

§ 6.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do opodatkowania dochodów osiąganych od dnia 1 stycznia 1990 r.