Na podstawie art. 8 ust. 2, art. 9 pkt 5, art. 20 ust. 2, art. 22 ust. 2, art. 26 ust. 3, art. 31 ust. 3, art. 34 ust. 3 oraz art. 38 pkt 5 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 45, poz. 289, z 1984 r. Nr 52, poz. 268, z 1985 r. Nr 12, poz. 50, z 1988 r. Nr 41, poz. 325 oraz z 1989 r. Nr 4, poz. 23, Nr 33, poz. 176, Nr 35, poz. 192 i Nr 74, poz. 443) zarządza się, co następuje:

§ 2. 1. Urzędy skarbowe w zakresie ich właściwości rzeczowej są uprawnione do zaniechania ustalania i poboru w całości lub w części:

1) zobowiązań podatkowych w zakresie podatków stanowiących dochód budżetu centralnego - do 50.000.000 zł za każdy rok podatkowy, a w zakresie podatków stanowiących dochód budżetów terenowych - bez ograniczenia kwoty,

2) należności wynikających z przepisów o cenach, dotyczących wpłat do budżetu państwa naliczonych kwot nienależnych i dodatkowych oraz innych kwot związanych z naruszeniem ograniczeń w swobodzie kształtowania cen - do 50.000.000 zł.

2. Izby skarbowe w zakresie właściwości urzędów skarbowych są uprawnione do zaniechania ustalania i poboru w całości lub w części:

1) zobowiązań podatkowych w zakresie podatków stanowiących dochód budżetu centralnego - powyżej 50.000.000 zł za każdy rok podatkowy,

2) należności wynikających z przepisów o cenach dotyczących wpłat do budżetu państwa naliczonych kwot nienależnych i dodatkowych oraz innych kwot związanych z naruszeniem ograniczeń w swobodzie kształtowania cen - powyżej 50.000.000 zł do 100.000.000 zł.

§ 3. Granice uprawnień określone w i 2 dotyczą poszczególnych zobowiązań podatkowych, a jeżeli chodzi o należności z tytułu podatków obrotowego i dochodowego - łącznej kwoty tych podatków.

§ 4. Decyzja w sprawie zaniechania ustalania zobowiązania podatkowego i poboru podatku może dotyczyć jednego lub kilku lat podatkowych.

§ 5. Terenowe organy administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw finansowych stopnia podstawowego są uprawnione do:

1) odraczania terminu płatności i rozkładania na raty zobowiązań podatkowych w zakresie łącznego zobowiązania pieniężnego, o którym mowa w § 1, podatków i opłat lokalnych oraz świadczeń na fundusz gminny i fundusz miejski - bez ograniczenia kwoty i okresu spłaty,

2) umarzania zaległości z tytułu zobowiązań podatkowych, o których mowa w § 1 - bez ograniczenia kwoty.

§ 6. 1. Urzędy skarbowe w zakresie ich właściwości rzeczowej są uprawnione do odraczania terminów płatności i rozkładania na raty zobowiązań podatkowych - bez ograniczenia kwoty i okresu spłaty.

2. Urzędy skarbowe w zakresie ich właściwości rzeczowej są uprawnione do umarzania:

1) zaległości podatkowych w każdym rodzaju należności i za każdy rok podatkowy do 50.000.000 zł w zakresie zaległości stanowiących dochód budżetu centralnego i bez ograniczenia kwoty - w zakresie zaległości stanowiących dochód budżetów terenowych,

2) należności wynikających z przepisów o cenach dotyczących wpłat do budżetu państwa naliczonych kwot nienależnych i dodatkowych oraz innych kwot związanych z naruszeniem ograniczeń w swobodzie kształtowania cen - do 50.000.000 zł.

§ 7. Izby skarbowe w zakresie właściwości urzędów skarbowych są uprawnione do umarzania:

1) zaległości podatkowych w każdym rodzaju należności i za każdy rok podatkowy powyżej 50.000.000 zł - w zakresie zaległości stanowiących dochód budżetu centralnego,

2) należności, o których mowa w § 6 ust. 2 pkt 2 - powyżej 50.000.000 zł do 100.000.000 zł.

§ 8. Zakres uprawnień określony w § 5 pkt 2, § 6 ust. 2 oraz w § 7 stosuje się odpowiednio, gdy decyzja w sprawie umorzenia dotyczy tylko odsetek za zwłokę.

§ 11. 1. Odsetki za zwłokę pobiera się za okres od następnego dnia po upływie ustalonego w ustawie lub przepisach szczególnych terminu płatności zobowiązania podatkowego do dnia dokonania zapłaty włącznie.

2. Jeżeli termin płatności przypada na dzień wolny od pracy na podstawie obowiązujących przepisów, odsetki za zwłokę pobiera się od drugiego dnia po dniu lub dniach wolnych od pracy.

3. Za dzień dokonania zapłaty zobowiązania podatkowego uważa się:

1) przy zapłacie gotówką - dzień wpłacenia w kasie organu podatkowego, w banku lub w placówce pocztowej albo osobie uprawnionej do pobierania podatków,

2) przy zapłacie w drodze przelewu lub zlecenia pokrycia należności wystawionego przez organ podatkowy - dzień obciążenia rachunku bankowego płatnika lub podatnika.

§ 12. Odsetki za zwłokę płatne są bez wezwania organu podatkowego łącznie z zapłatą zaległości. Przy częściowych wpłatach na poczet zaległości podatkowych odsetki za zwłokę uiszcza się od kwot wpłaconych.

§ 13. 1. Od zaległości podatkowych odroczonych lub rozłożonych na raty odsetki za zwłokę pobiera się tylko do dnia wniesienia podania o odroczenie terminu płatności lub rozłożenie płatności podatku na raty.

2. W razie odmowy odroczenia lub rozłożenia płatności podatku na raty oraz w razie niedotrzymania terminu, do którego płatność zobowiązania podatkowego została odroczona, lub terminu płatności raty, od nie zapłaconej kwoty zaległości odsetki za zwłokę pobiera się, licząc od dnia następnego po upływie terminu płatności wynikającego z decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego lub określonego w odrębnych przepisach, z których wynika obowiązek wykonania zobowiązania podatkowego bez uprzedniego wydania decyzji.

3. Jeżeli podanie o odroczenie terminu płatności lub rozłożenie płatności podatku na raty nie zostało przez organ podatkowy załatwione w ciągu jednego miesiąca, odsetki za zwłokę pobiera się tylko do dnia wniesienia tego podania.

4. W razie wstrzymania w związku z wniesionym środkiem odwoławczym wykonania decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego, od kwoty objętej wstrzymaniem wykonania nie pobiera się odsetek za zwłokę do dnia doręczenia decyzji organu odwoławczego oraz za okres czternastu dni od daty doręczenia tej decyzji.

§ 14. Nie pobiera się odsetek za zwłokę:

1) od jednostek budżetowych i zakładów budżetowych, z wyjątkiem gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych oraz wpłat nadwyżek obrotowych zakładów budżetowych i środków specjalnych jednostek budżetowych,

2) w pozostałych wypadkach, jeżeli nie przekraczają 500 zł.

§ 15. 1. Nie pobiera się odsetek za zwłokę od zaliczonych na poczet zobowiązań podatkowych środków pieniężnych, w tym kwot uzyskanych z zajęć wierzytelności lub ze sprzedaży przedmiotów majątkowych, jeżeli w postępowaniu zabezpieczającym, prowadzonym przed ustaleniem zobowiązania podatkowego lub przed upływem terminu płatności, te środki pieniężne lub przedmioty majątkowe zostały odebrane od podatników, a następnie po upływie terminu płatności zostały zaliczone lub sprzedane na pokrycie ustalonych zobowiązań podatkowych.

2. Odsetki za zwłokę od zaległości zabezpieczonych hipoteką ustawową lub wpisem hipoteki przymusowej pobiera się tylko do dnia, w którym nastąpiło przedawnienie ściągania tych zaległości z innego poza nieruchomością majątku podatnika (płatnika).

§ 16. 1. W razie niewpłacenia przez podatników zaliczki na podatki we właściwym terminie albo obliczenia i wpłacenia tej zaliczki w kwocie niższej, niż została następnie ustalona przez organ podatkowy, odsetki za zwłokę od kwoty nie wpłaconej albo różnicy pomiędzy kwotą wpłaconą a ustaloną pobiera się od dnia następnego po upływie terminu płatności określonego w odrębnych przepisach ustalających terminy płatności zaliczek.

2. Jeżeli obowiązek uiszczenia należności z tytułu zobowiązania podatkowego jest związany z obowiązkiem równoczesnego złożenia deklaracji podatkowej (zeznania, sprawozdania), odsetki za zwłokę pobiera się od dnia następnego po upływie terminu do złożenia deklaracji. W razie odroczenia decyzją organu podatkowego terminu złożenia deklaracji (zeznania, sprawozdania), odsetki za zwłokę pobiera się od dnia następnego po upływie nowego terminu.

3. W razie niedokonanie przez podatnika zapłaty podatku, mimo zaistnienia okoliczności, z których wynika obowiązek wykonania zobowiązania podatkowego bez uprzedniego doręczenia decyzji lub dokonania w tych wypadkach wpłaty w kwocie niższej, niż została następnie ustalona przez organ podatkowy, odsetki za zwłokę pobiera się od następnego dnia po dniu, w którym upłynął termin płatności określony w odrębnych przepisach dla tych wpłat.

§ 18. 1. Wymiana znaków opłaty skarbowej i urzędowych blankietów wekslowych jest dopuszczalna tylko w razie technicznego uszkodzenia znaku lub blankietu, np. rozdarcia, poplamienia lub zlepienia. Jeżeli uszkodzony blankiet wekslowy zawiera zaświadczenie organu podatkowego o uiszczeniu opłaty skarbowej gotówką, identyczne zaświadczenie umieszcza się na nowym wymienionym blankiecie.

2. Blankietu wekslowego nie wymienia się, jeżeli zostały na nim napisane jakiekolwiek wyrazy lub cyfry. Nie podlegają wymianie znaki opłaty skarbowej zdjęte z papieru, na którym były naklejone, części znaku lub blankietu wekslowego, jak również znaki opłaty skarbowej lub blankiety wekslowe sporządzone według wzorów wycofanych z obiegu.

§ 19. 1. Zobowiązania podatkowe mogą być zapłacone obligacjami 60% wewnętrznej pożyczki państwowej z roku 1989.

2. Zapłata obligacjami, o których mowa w ust. 1, nie może nastąpić wcześniej niż po upływie czterech miesięcy od daty stempla bankowego. Nominalna vvartość obligacji, którymi podatnik uiszcza zobowiązania podatkowe, nie może przekraczać kwoty tych zobowiązań.

3. Zapłatę zobowiązań podatkowych obligacjami traktuje się na równi z zapłatą gotówką.

§ 21. 1. Obowiązek, o którym mowa w § 20 ust. 1 i 3, nie dotyczy:

1) umów o świadczenia, z których przychody podlegają opodatkowaniu od wynagrodzeń lub są zwolnione od tego podatku,

2) umów o świadczenia, z których przychody podlegają zryczałtowanemu opodatkowaniu podatkami obrotowym i dochodowym lub tylko dochodowym, pobieranym z mocy szczególnych przepisów przez płatnika,

3) umów sprzedaży rzeczy ruchomych przeznaczonych do dalszej odprzedaży, jeżeli nabywcami tych rzeczy są przedsiębiorstwa skupu lub sprzedaż odbywa się za pośrednictwem sklepów komisowych,

4) umów zawieranych przez jednostki podległe Ministrom Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych.

2. Jednostki podległe ministrom wymienionym w ust. 1 pkt 4 obowiązane są przesyłać zamiast informacji podatkowych wykazy sporządzone według wzoru ustalonego przez Ministra Finansów w porozumieniu z właściwym ministrem.

§ 22. 1. Organy administracji celnej są obowiązane przesyłać izbom skarbowym, na których obszarze właściwości znajdują się siedziby organów administracji celnej, informacje o przywiezionych z zagranicy przez osoby fizyczne oraz spółki cywilne i jawne, a także przysłanych dla tych osób:

1) towarach tego samego rodzaju, których ilość wskazuje na przeznaczenie handlowe, jeżeli ich łączna wartość przekracza 3.000.000 zł,

2) pozostałych towarach -jeżeli ich łączna wartość przekracza 5.000.000 zł.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w wypadkach, gdy:

1) zgodnie z odrębnymi przepisami od towarów sprowadzonych lub nadesłanych z zagranicy urzędy celne pobierają podatek obrotowy,

2) sprowadzone lub nadesłane towary są wolne od cła.

3. Przedsiębiorstwa handlu zagranicznego oraz przedsiębiorstwa i inne jednostki organizacyjne uprawnione do działalności w dziedzinie handlu zagranicznego są obowiązane przesyłać w terminie do dnia 15 każdego miesiąca Drugiemu Urzędowi Skarbowemu Warszawa-Śródmieście informacje podatkowe według ustalonego wzoru o zawartych w poprzednim miesiącu z zagranicznymi osobami fizycznymi i osobami prawnymi kontraktach dotyczących:

1) zakupu towarów - jeżeli osoby te mają na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej przedstawicielstwo działające na podstawie udzielonego zezwolenia,

2) budowy lub montażu oraz innych usług wykonywanych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 23. 1. Osoby fizyczne wykonujące działalność wytwórczą, usługową, handlową, budowlaną, jeżeli prowadzą księgi handlowe lub podatkowe albo wystawiają rachunki stwierdzające dokonanie sprzedaży lub wykonanie usług, są obowiązane na pisemne żądanie właściwego urzędu skarbowego do przesyłania informacji podatkowych - według ustalonego wzoru - o zawartych z innymi osobami fizycznymi oraz spółkami cywilnymi i jawnymi, których wspólnikami są osoby fizyczne lub prawne, prowadzącymi działalność zarobkową, umowach mających wpływ na ustalenie zobowiązań podatkowych tych osób.

2. Urząd skarbowy w wezwaniu określi, jakie rodzaje danych mają zawierać sporządzane i przesyłane temu organowi informacje i w jakich terminach mają być nadsyłane.

§ 24. 1. Rachunek stwierdzający dokonanie sprzedaży towarów lub wykonanie usług powinien być wystawiony z kopią i zawierać:

1) imiona i nazwiska (nazwy firm) sprzedającego i kupującego bądź wykonującego i odbiorcy usługi, jak również adres sprzedającego bądź wykonującego usługi,

2) datę wystawienia i numer kolejny rachunku,

3) określenie rodzajów towarów oraz wykonanych usług i ich ceny jednostkowe,

4) ogólną sumę należności (słownie) i sposób jej obliczenia,

5) podpis wystawcy rachunku.

2. Osoby wykonujące usługi lub dokonujące sprzedaży towarów, które - choćby mimo braku obowiązku - wystawiają rachunki, są obowiązane kolejno numerować wystawiane rachunki i przechowywać w kolejności numerów ich kopie w okresie 5 lat podatkowych, licząc od początku roku, w którym wystawiono rachunek.

§ 25. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o podatkach lub zaległościach podatkowych, rozumie się przez to również świadczenia pieniężne, na które rozciągnięto przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych.

§ 26. Zgodnie z art. 80 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 35, poz. 192) tracą moc § 2-6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lutego 1989 r. w sprawie rozciągnięcia przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych na niektóre rodzaje świadczeń pieniężnych oraz określenia właściwości organów podatkowych w zakresie umarzania zaległości podatkowych (Dz. U. Nr 6, poz. 40).

§ 27. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 czerwca 1987 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 20, poz. 121, z 1988 r. Nr 35, poz. 278 i z 1989 r. Nr 9, poz. 52).

§ 28. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1990 r. i ma zastosowanie również do zaległości podatkowych powstałych przed tą datą, z tym że odsetki za zwłokę w wysokości określonej w § 10 pobiera się od zaległości podatkowych przypadających za okres od dnia wejścia w życie rozporządzenia.

Załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 31 grudnia 1989 r. (poz. 4)

WZORY ZNAKÓW OPŁATY SKARBOWEJ

1. Ustala się wzory znaków opłaty skarbowej o wartości 10 zł, 20 zł, 50 zł, 100 zł, 150 zł, 300 zł, 500 zł, 1.000 zł, 2.000 zł, 5.000 zł, 10.000 zł, 20.000 zł i 50.000 zł.

2. Znaki opłaty skarbowej są wykonane na papierze znaczkowym, podgumowanym. Znaki o wartości 10 zł, 20 zł, 50 zł, 100 zł i 500 zł mają wymiary 25,5 mm × 31,25 mm, a znaki o wartości 150 zł, 300 zł, 1.000 zł, 2.000 zł, 5.000 zł, 10.000 zł, 20.000 zł i 50.000 zł mają wymiary 21,25 mm × 25,5 mm. Pośrodku znaków na tle ciemnej ośmiobocznej tarczy znajduje się godło Państwa, powyżej którego umieszczono napis "OPŁATA SKARBOWA", a poniżej w rogach znaków, z wyjątkiem znaków 5.000 zł, 10.000 zł, 20.000 zł i 50.000 zł, cyfry wartości, między którymi widnieją litery "ZŁ". W znakach o nominałach 5.000 zł, 10.000 zł, 20.000 zł i 50.000 zł cyfry wartości umieszczono pomiędzy literami "ZŁ" widniejącymi w jego dolnych rogach. Boki znaków ujęte są motywem zdobniczym. Całość znaków wydrukowana jest na tle giloszowym, wypełniającym także marginesy znaków.

3. Znaki opłaty skarbowej wykonane są w następujących kolorach:

Załącznik nr 2 do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 31 grudnia 1989 r. (poz. 4)

WZORY URZĘDOWYCH BLANKIETÓW WEKSLOWYCH

1. Ustala się wzory urzędowych blankietów wekslowych w cenie:

1) 1 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 100 zł,

2) 2 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 200 zł,

3) 3 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 300 zł,

4) 4 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 400 zł,

5) 5 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 500 zł,

6) 6 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 600 zł,

7) 7 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 700 zł,

8) 8 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 800 zł,

9) 9 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 900 zł,

10) 10 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 1.000 zł,

11) 15 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 1.500 zł,

12) 20 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 2.000 zł,

13) 30 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 3.000 zł,

14) 40 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 4.000 zł.

15) 50 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 5.000 zł,

16) 100 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 10.000 zł,

17) 100 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 20.000 zł,

18) 150 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 30.000 zł.

19) 200 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 40.000 zł,

20) 250 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 50.000 zł,

21) 500 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 100.000 zł,

22) 1.000 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 200.000 zł.

23) 2.500 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 500.000 zł.

24) 5.000 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 1.000.000 zł.

25) 10.000 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 2.000.000 zł,

26) 25.000 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 5.000.000 zł,

27) 50.000 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej 10.000.000 zł.

2. Urzędowe blankiety wekslowe (ust. 1) są wykonane na papierze mającym w przeźroczu wodny znak bieżący. Wymiar blankietów wynosi około 210 mm × 83 mm.

3. Blankiet wekslowy składa się z trzech części: tekstu objaśniającego, winiety oraz części przeznaczonej na umowę wekslową. Tekst objaśniający zawiera napis: "Urzędowy blankiet wekslowy do sumy wekslowej nie przekraczającej (odpowiednia liczba) zł". Winieta składa się z tarczy ośmiobocznej z umieszczonym na niej godłem Państwa i napisem "Opłata skarbowa" oraz z górnej i dolnej rozety giloszowej, pośrodku której w kolistych tłach znajdują się cyfry i litery określające wysokość opłaty. Część trzecia, przeznaczona na sporządzenie umowy wekslowej, zawiera tekst:

4. Kolor druku na blankietach jest zielony, a winieta na poddruku żółtym.