§ 1. 1. Emerytury i renty inwalidzkie, przysługujące na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 29, poz. 139, z 1984 r. Nr 52, poz. 270, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i z 1989 r. Nr 35, poz. 190) i ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 46, poz. 210, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 38, poz. 181 oraz z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i 192) żołnierzom zawodowym oraz funkcjonariuszom Służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej zwolnionym ze służby do dnia 30 czerwca 1989 r., podlegają podwyższeniu od dnia 1 lipca 1989 r. na zasadach określonych w ust. 2.

2. Podstawę wymiaru emerytur i rent określonych w ust. 1 podwyższa się o taki procent, o jaki wzrośnie przeciętne miesięczne uposażenie żołnierzy zawodowych oraz funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej:

1) w okresie trzech pierwszych kwartałów 1989 r. w porównaniu z przeciętnym miesięcznym uposażeniem żołnierzy i funkcjonariuszy osiągniętym w 1988 r., jeżeli zwolnienie ze służby nastąpiło w okresie do dnia 31 grudnia 1988 r.,

2) w okresie trzeciego kwartału 1989 r. w porównaniu z przeciętnym miesięcznym uposażeniem żołnierzy i funkcjonariuszy osiągniętym w pierwszym półroczu 1989 r., jeżeli zwolnienie ze służby nastąpiło w okresie od dnia 1 stycznia 1989 r. do dnia 30 czerwca 1989 r.

- nie więcej jednak niż o 250% kwot wzrostu tego uposażenia.

3. Ministrowie Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych ustalą, odpowiednio dla żołnierzy zawodowych oraz funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej, procenty wzrostu przeciętnego miesięcznego uposażenia w okresach, o których mowa w ust. 2, z równoczesnym określeniem kwot maksymalnego wzrostu podstawy wymiaru świadczeń, stosownie do ust. 2.

4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do rent rodzinnych po żołnierzach zawodowych oraz funkcjonariuszach Służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej zmarłych do dnia 30 czerwca 1989 r., a także po zmarłych emerytach i rencistach wojskowych i milicyjnych zwolnionych ze służby do dnia 30 czerwca 1989 r.

§ 2. Kwoty świadczeń ustalonych w myśl rozporządzenia obejmują kwoty dodatków z tytułu wzrostu cen podstawowych artykułów żywnościowych określonych w uchwale nr 111 Rady Ministrów z dnia 29 lipca 1989 r. w sprawie dodatków z tytułu wzrostu cen artykułów żywnościowych do świadczeń emerytalno-rentowych i innych pieniężnych świadczeń z ubezpieczenia społecznego (Monitor Polski Nr 24, poz. 187 i Nr 30. poz. 230).

§ 3. Kwoty świadczeń wypłacone na podstawie § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 1989 r. w sprawie podwyższenia świadczeń emerytalno-rentowych od dnia 1 lipca 1989 r. (Dz. U. Nr 38, poz. 208) zalicza się na poczet podwyżki świadczeń określonej w niniejszym rozporządzeniu.

§ 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1989 r.