Na podstawie art. 21 ust. 3, art. 22, art. 24 ust. 2 oraz w związku z art. 43 ust. 1-3, art. 44, 46 i 53 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187 i z 1988 r. Nr 19, poz. 132) zarządza się, co następuje:

§ 1.1. Rozporządzenie stosuje się do:

1) pracowników zatrudnionych w:

a) urzędach naczelnych, centralnych i terenowych organów administracji państwowej,

b) urzędach podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej,

2) pracowników zatrudnionych w jednostkach wojskowych i na stanowiskach określonych przez Ministra Obrony Narodowej lub przez Ministra Spraw Wewnętrznych w odniesieniu do podległych mu jednostek wojskowych,

3) pracowników administracyjnych, pomocniczych, technicznych i obsługi sądów powszechnych, państwowych biur notarialnych, Państwowego Arbitrażu Gospodarczego oraz kuratorów zawodowych i komorników

- zwanych dalej "pracownikami".

2. Rozporządzenia nie stosuje się do zatrudnionych łub pełniących służbę w urzędach państwowych:

1) funkcjonariuszy pożarnictwa, z wyjątkiem przepisu § 8.

2) pracowników straży przemysłowej, z wyjątkiem przepisów § 7 i 8.

3) strażników Państwowej Straży Rybackiej, z wyjątkiem przepisów § 3, 7, 13 i 15.

§ 2.1. Ustala się:

1) tabelę rozpiętości punktowych dla poszczególnych kategorii zaszeregowań, stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia,

2) tabelę procentowych stawek dodatku funkcyjnego, stanowiącą załącznik nr 2 do rozporządzenia,

3) tabelę stanowisk, zaszeregowań i kwalifikacji pracowników, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a), stanowiącą załącznik nr 3 do rozporządzenia.

2. Miesięczne stawki wynagrodzenia zasadniczego ustala się jako sumę najniższego wynagrodzenia w uspołecznionych zakładach pracy, określonego na dany rok, oraz iloczynu liczby punktów, ustalonych dla poszczególnych kategorii zaszeregowań w tabeli stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia, i wartości jednego punktu w złotych.

3. Stawki wynagrodzenia zasadniczego mogą być wyższe lub niższe od ustalonych w myśl ust. 2, nie więcej jednak niż o:

1) 5% dla kategorii od I do XIV,

2) 7% dla kategorii od XV do XXI.

4. Wartość jednego punktu ustala się stosując odpowiednio zasady określone przepisami w sprawie zasad wartościowania pracy w sferze budżetowej. Minister Pracy i Polityki Socjalnej ogłasza wartość punktu, z tym że wartość punktu w dniu wejścia w życie rozporządzenia wynosi 200 zł.

5. Tabele miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego sporządza kierownik urzędu, opierając się na zasadach ustalonych w ust. 2-4.

6. Tabele stanowisk, zaszeregowań i kwalifikacji pracowników, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) i pkt 3, ustala Minister Pracy i Polityki Socjalnej na wniosek właściwych ministrów (kierowników urzędów centralnych). Tabele stanowisk, zaszeregowań i kwalifikacji pracowników, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, ustala odpowiednio Minister Obrony Narodowej lub Minister Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej.

7. Minister Pracy i Polityki Socjalnej, na wniosek właściwego ministra (kierownika urzędu centralnego), może uzupełniać tabele stanowiące załącznik nr 3 do rozporządzenia nowymi stanowiskami i określać dla tych stanowisk kategorie zaszeregowań i stawki dodatku funkcyjnego, w ramach kategorii i stawek przewidzianych tabelami stanowiącymi załącznik nr 1 i 2 do rozporządzenia, a także określać wymagane kwalifikacje.

§ 3.1. Kierownik urzędu dokonuje przeszeregowania pracownika w ramach wynagrodzenia przewidzianego dla danego stanowiska oraz awansowania pracownika na stanowisko wyższe od zajmowanego.

2. Kierownik urzędu państwowego może w uzasadnionych wypadkach skrócić pracownikowi wymagany okres pracy zawodowej na danym stanowisku.

§ 4.Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach związanych z kierowaniem zespołem przysługuje dodatek funkcyjny. Dodatek ten przysługuje również pracownikom zatrudnionym na stanowiskach nie związanych z kierowaniem zespołem, określonych w załączniku nr 3 do rozporządzenia, z tym że maksymalną stawkę tego dodatku przewidzianą dla danego stanowiska obniża się o jedną stawkę.

§ 5.1. Kierownik urzędu państwowego może w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia przyznać pracownikowi dodatek służbowy w wysokości do 40% łącznie od wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego. Wysokość dodatku służbowego uzależnia się od charakteru, złożoności i efektów pracy.

2. Szczegółowe zasady przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 1, określa w odniesieniu do pracowników urzędów naczelnych i centralnych organów administracji państwowej oraz pracowników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej właściwy minister (kierownik urzędu centralnego), a w odniesieniu do pracowników terenowych organów administracji państwowej - właściwy wojewoda oraz prezydenci miast: stołecznego Warszawy, Krakowa i Łodzi.

§ 6.1. Pracownikom mogą być przyznane:

1) dodatki z tytułu pracy w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych lub niebezpiecznych, uzależnione od stopnia zagrożenia, jakie powodują te warunki,

2) wynagrodzenie prowizyjne za czynności egzekucyjne,

3) premie i nagrody związane z rodzajem wykonywanej pracy.

2. Szczegółowe warunki przyznawania dodatków, wynagrodzenia prowizyjnego oraz nagród i premii, o których mowa w ust. 1, oraz ich wysokość określa Minister Pracy i Polityki Socjalnej.

3. Pracownikom administracyjnym zatrudnionym w państwowych biurach notarialnych, w których wprowadzono dodatkowe wynagrodzenie prowizyjne, wynagrodzenie to przysługuje na warunkach określonych w przepisach dotyczących wynagrodzenia notariuszy oraz asesorów i aplikantów notarialnych.

§ 7.1. Pracownikom przysługują nagrody jubileuszowe oraz dodatek za wieloletnią pracę w urzędach państwowych, zwany dalej "dodatkiem za wysługę lat".

2. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat wlicza się okresy zatrudnienia w urzędach państwowych oraz w innych uspołecznionych zakładach pracy, z wyłączeniem okresów zatrudnienia w' tych urzędach i zakładach pracy, w których stosunek pracy wygasł wskutek porzucenia pracy przez pracownika lub został rozwiązany przez zakład pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika.

3. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat wlicza się także inne okresy na podstawie odrębnych przepisów.

4. Dodatek za wysługę lat przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie.

5. Dodatek za wysługę lat przysługuje również za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby albo konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

6. Dodatek za wysługę lat jest wypłacany w terminie wypłaty wynagrodzenia:

1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub wyższej stawki dodatku w danym urzędzie, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca,

2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub prawa do wyższej stawki dodatku nastąpiło pierwszego dnia miesiąca.

7. Zasady ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasady jej obliczania i wypłacania określają ogólnie obowiązujące przepisy.

§ 9.1. Zasady rozliczania czasu pracy i zasady wynagradzania za pracę w godzinach nadliczbowych pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu regulują przepisy dotyczące tej grupy pracowników, wydane na podstawie Kodeksu pracy, z uwzględnieniem ust. 2.

2. Za każdą godzinę przepracowaną nieprzerwanie ponad 8 godzin do 12 godzin na dobę pracownikom, o których mowa w ust. 1, przysługuje dodatek w wysokości 10% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego, z tym że w miesięcznym okresie rozliczeniowym czas ten; nie może przekroczyć liczby godzin wynikającej z pomnożenia 8 godzin przez liczbę roboczych dni kalendarzowych.

§ 10.1. Godzinową stawkę wynagrodzenia zasadniczego pracownika ustala się w wysokości 1/170 miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego.

2. Za pracę w porze nocnej przysługuje pracownikowi dodatek do wynagrodzenia w wysokości 20% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego.

§ 11.1. Dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych i obsługi tworzy się fundusz premiowy w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia.

2. Wysokość funduszu premiowego, o którym mowa w ust. 1, oraz zasady przyznawania premii określa kierownik urzędu.

3. Kierownik urzędu może ustalić dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych i obsługi godzinowe stawki wynagrodzenia zasadniczego, stosując odpowiednio przepisy § 2 ust. 2-4 i § 10 ust. 1.

§ 12.1. Kierowcom samochodów osobowych może być przyznane, za ich zgodą, wynagrodzenie ryczałtowe, ustalone zgodnie z obowiązującymi w danym urzędzie stawkami osobistego zaszeregowania kierowców samochodów osobowych.

2. Kierowcom, z wyjątkiem kierowców samochodów osobowych, za powierzone im dodatkowe czynności nie wchodzące w zakres ich normalnych obowiązków przysługuje dodatek w wysokości nie przekraczającej 80% najniższego wynagrodzenia pracowników uspołecznionych zakładów pracy.

3. Wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 2, za wykonywanie poszczególnych czynności ustala kierownik urzędu, uwzględniając rodzaj czynności i ich uciążliwości, stosując odpowiednio zasady określone w przepisach dotyczących kierowców pojazdów samochodowych, wydanych na podstawie Kodeksu pracy.

§ 13.Pracownicy, którzy w dniu wejścia w życie rozporządzenia nie posiadają wymaganych kwalifikacji w zakresie wykształcenia, mogą być przeszeregowani tylko w ramach zajmowanego stanowiska.

§ 14.Do pracowników, którym ustalono wynagrodzenie na podstawie rozporządzenia, nie stosuje się odrębnych przepisów dotyczących dodatków, wydanych na podstawie art. 79 Kodeksu pracy, w tym dodatków: za specjalizację zawodową inżynierów, techników, ekonomistów, za szczególne właściwości pracy dla pracowników cywilnych jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej i resortu spraw wewnętrznych, za pracę na rzecz obronności kraju.

§ 15.Wynagrodzenie pracowników jest wolne od podatku od wynagrodzeń.

§ 16.Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1986 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników urzędów państwowych (Dz. U. Nr 48, poz. 245, z 1987 r. Nr 42, poz. 249 oraz z 1988 r. Nr 29, poz. 204 i Nr 32, poz. 236).

§ 17.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1989 r.

Załącznik nr 1 do rozporządzenia
Rady Ministrów z dnia 18 lutego
1989 r. (poz. 50)

TABELA
ROZPIĘTOŚCI PUNKTOWYCH DLA POSZCZEGÓLNYCH KATEGORII ZASZEREGOWAŃ

Stawki wynagrodzenia zasadniczego zaokrągla się do 100 zł w górę.

Załącznik nr 2 do rozporządzenia
Rady Ministrów z dnia 18 lutego
1989 r. (poz. 50)

TABELA
PROCENTOWYCH STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO

*) Przez najniższe wynagrodzenie rozumie się obowiązujące w danym roku najniższe wynagrodzenie w uspołecznionych zakładach pracy.

Załącznik nr 3 do rozporządzenia
Rady Ministrów z dnia 18 lutego
1989 r. (poz. 50)

I. TABELA
STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW MINISTERSTW I URZĘDÓW CENTRALNYCH

II. TABELA
STANOWISK, ZASZEREGOWAN L KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW URZĘDÓW TERENOWYCH ORGANÓW ADMINISTRACJI PAŃSTWOWEJ

¹) Wymagane kwalifikacje określone w rubrykach 5 i 6 nie mają zastosowania do stanowisk z wyboru.

III. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH POMOCNICZYCH

IV. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAN I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW OBSŁUGI