§ 1. Przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 45, poz. 289, z 1984 r. Nr 52, poz. 268, z 1985 r. Nr 12, poz. 50 i z 1988 r. Nr 41, poz. .325), zwanej dalej „ustawą", stosuje się do:

1) niepodatkowych należności budżetowych jednostek gospodarki uspołecznionej, wynikających z przepisów prawnych normujących wpłaty (obciążenia) na rzecz budżetu państwa,

2) nadmiernie pobranych dotacji budżetowych, które nie zostały zwrócone w terminie na rachunek właściwej jednostki rozliczającej te dotacje,

3) obciążeń wyrównawczych stanowiących należność rachunku wyrównawczego handlu zagranicznego,

4) nadmiernie pobranych kwot dopłat wyrównawczych z rachunku wyrównawczego handlu zagranicznego,

5) opłat administracyjnych pobieranych przez organy administracji państwowej na podstawie odrębnych przepisów,

6) opłaty skarbowej,

7) opłaty elektryfikacyjnej,

8) opłaty targowej oraz opłaty miejscowej,

9) opłaty melioracyjnej oraz opłat za urządzenia zbiorowego zaopatrzenia wsi w wodę i zbiorcze urządzenia kanalizacyjne wsi wykonane przez państwo,

10) składek na Fundusz Ubezpieczenia Społecznego Rolników,

11) świadczeń na fundusz gminny i fundusz miejski, z wyjątkiem art. 8 ustawy,

12) należności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i składek na zaopatrzenie emerytalne, w zakresie określonym przepisami art. 14-17, 20, 21, 23-29 i art. 30 ust. 4 oraz art. 40-49 ustawy,

13) należności wynikających z przepisów o cenach, dotyczących wpłat do budżetu państwa naliczonych kwot nienależnych i dodatkowych oraz innych kwot związanych z naruszeniem ograniczeń w swobodzie kształtowania cen.

§ 2. Terenowe organy administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw finansowych stopnia podstawowego są uprawnione do umarzania zaległości podatkowych z tytułu łącznego zobowiązania pieniężnego w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 2 ust. 4 ustawy, podatków i opłat lokalnych oraz świadczeń na fundusz gminny i fundusz miejski, przypadających od jednostek gospodarki uspołecznionej, jak również od osób fizycznych oraz nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej - bez ograniczenia kwoty.

§ 3. Urzędy skarbowe w zakresie ich właściwości rzeczowej są uprawnione do umarzania:

1) zaległości podatkowych jednostek gospodarki uspołecznionej w każdym .rodzaju należności i za każdy rok podatkowy do 20 000 000 zł - w zakresie zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetu centralnego i bez ograniczenia kwoty - w zakresie zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetów terenowych,

2) zaległości podatkowych osób fizycznych oraz- nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej - bez ograniczenia kwoty,

3) należności wynikających z przepisów o cenach, dotyczących wpłat do budżetu państwa naliczonych kwot nienależnych i dodatkowych oraz innych kwot związanych z naruszeniem ograniczeń w swobodzie kształtowania cen - do 20 000 000 zł.

§ 4. Izby skarbowe odpowiednio do zakresu właściwości rzeczowej urzędów skarbowych są uprawnione do umarzania:

1) zaległości podatkowych jednostek gospodarki uspołecznionej w każdym rodzaju należności i za każdy rok podatkowy powyżej 20 000 000 zł - w zakresie zaległości stanowiących dochód budżetu centralnego,

2) należności wynikających z przepisów o cenach, dotyczących wpłat do budżetu państwa naliczonych kwot dodatkowych i nienależnych oraz innych kwot związanych z naruszeniem ograniczeń w swobodzie kształtowania cen - powyżej 20 000 000 zł do 40 000 000 zł.

§ 5. Zakres uprawnień określony w § 2-4 stosuje się odpowiednio, gdy decyzja w sprawie umorzenia dotyczy tylko odsetek za zwłokę.

§ 6. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o podatkach lub zaległościach podatkowych, rozumie się przez to również świadczenia pieniężne, na które rozciągnięto przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych.

§ 7. Traci moc - z zastrzeżeniem § 8 - rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 lipca 1987 i. w sprawie rozciągnięcia przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych na niektóre rodzaje świadczeń pieniężnych oraz określenia właściwości organów podatkowych w zakresie umarzania zaległości podatkowych (Dz. U. Nr 23, poz. 131).

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z tym że w sprawach wszczętych przed dniem jego wejścia w życie i nie zakończonych decyzją ostateczną stosuje się przepisy dotychczasowe.