Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem VII ustęp 2 Konwencji o ułatwieniu międzynarodowego obrotu morskiego, sporządzonej w Londynie dnia 9 kwietnia 1965 r. (Dz. U. z 1969 r. Nr 30, poz. 236) weszła w życie dnia 12 sierpnia 1971 r. poprawka do załącznika do tej konwencji.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, że notyfikując o przyjęciu tej poprawki przez Rząd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej notyfikowano Sekretarzowi Generalnemu Międzyrządowej Morskiej Organizacji Doradczej, zgodnie z artykułem VIII ustęp 1 konwencji, o rozbieżnościach między praktyką polską a normami 3,16.2. i 3.16.8. załącznika do Konwencji. Rozbieżności te są następujące:

1) norma 3.16.2. - w odniesieniu do statków wycieczkowych wymagane jest każdorazowo zgłoszenie ogólne, lista pasażerów oraz lista załogi;

2) norma 3.16.8. - jeżeli statek wycieczkowy zawija kolejno do kilku portów polskich, pasażerowie podlegają kontroli granicznej w każdym z tych portów.

Załącznik do oświadczenia rządowego
z dnia 2 czerwca 1972 r.

Przekład

POPRAWKA

do załącznika do Konwencji o ułatwieniu międzynarodowego obrotu morskiego,

sporządzona w Londynie dnia 9 kwietnia 1965 r.

Poprawka do załącznika do Konwencji o ułatwieniu międzynarodowego obrotu morskiego, 1965.

1. Rozdział 1. Definicje i postanowienia ogólne.

A. Definicje.

Bezpośrednio po określeniu „członek załogi” wprowadza się następujące nowe określenie:

„Statek wycieczkowy” jest to statek w podróży międzynarodowej, przewożący pasażerów uczestniczących w zorganizowanym programie grupowym i zaokrętowanych na statku w celu odwiedzenia w określonym czasie jednego lub więcej różnych portów, a który normalnie podczas rejsu:

a) nie zaokrętowuje ani nie wyokrętowuje żadnych innych pasażerów,

b) nie załadowuje ani nie wyładowuje żadnego ładunku.

2. Rozdział 3. Wjazd i wyjazd osób.

Bezpośrednio po zaleconej praktyce 3.15.1 wprowadza się nowy podrozdział o treści następującej:

C. Ułatwienia dla statków odbywających podróże wycieczkowe i dla pasażerów tych statków. W tym nowym podrozdziale wprowadza się następujące nowe normy i zalecone praktyki:

3.16.1. Norma.

Władze publiczne udzielą statkowi wycieczkowemu drogą radiową prawa wolności ruchu, jeżeli na podstawie informacji otrzymanych od niego przed jego wejściem władze sanitarne właściwe dla przewidywanego portu wejścia statku uważają, że jego wejście nie spowoduje zawleczenia lub rozprzestrzenienia się choroby podlegającej kwarantannie.

3.16.2. Norma

W stosunku do statków wycieczkowych wymagane są zgłoszenie ogólne, lista pasażerów i lista załogi, tylko w pierwszym porcie zawinięcia i w ostatnim porcie wyjściowym danego kraju, jeżeli nie nastąpiły zmiany warunków podróży.

3.16.3. Norma.

W stosunku do statków wycieczkowych wymagane jest zgłoszenie zasobów statku i zgłoszenie rzeczy załogi tylko jeden raz w pierwszym porcie zawinięcia danego kraju.

3.16.4. Norma.

Paszporty i inne urzędowe dokumenty tożsamości pasażerów statku wycieczkowego powinny znajdować się stale w ich posiadaniu.

3.16.5. Zalecona praktyka.

Jeżeli statek wycieczkowy pozostaje w porcie krócej niż 72 godziny, nie jest konieczne ażeby pasażerowie statku wycieczkowego posiadali wizy, z wyjątkiem szczególnych okoliczności określonych przez właściwą władzę publiczną.

Uwaga: Założeniem tej zaleconej praktyki jest, aby każde Umawiające się Państwo mogło wydać takim pasażerom lub przyjąć od nich z chwilą przybycia jakiś dowód stwierdzający, że mają oni zezwolenie na wejście na terytorium tego Państwa.

3.16.6. Norma.

Czynności kontrolne wykonywane przez władze publiczne nie powinny powodować nieuzasadnionego opóźnienia w stosunku do pasażerów statku wycieczkowego.

3.16.7. Norma.

W zasadzie, z wyjątkiem konieczności ustalenia tożsamości, pasażerowie statku wycieczkowego nie powinni być poddawani kontroli osobistej przez władze graniczne.

3.16.8. Norma.

Jeżeli statek pasażerski zawija kolejno do więcej niż jednego portu w tym samym kraju, pasażerowie powinni być w zasadzie kontrolowani przez władze publiczne tylko w pierwszym porcie zawinięcia i w ostatnim porcie wyjściowym.

3.16.9. Zalecona praktyka.

Ażeby ułatwić szybkie wyokrętowanie pasażerów, kontrola pasażerów przy wejściu statku wycieczkowego, o ile to jest wykonalne, powinna odbyć się na pokładzie statku przed jego wejściem na miejsce wyokrętowania.

3.16.10. Zalecona praktyka.

Pasażerowie statku wycieczkowego, którzy wyokrętowują się w jednym porcie i powracają na ten sam statek w innym porcie tego samego kraju, powinni korzystać z tych samych ułatwień co pasażerowie, którzy wyokrętowują się i powracają na statek wycieczkowy w tym samym porcie.

3.16.11. Zalecona praktyka.

Morska deklaracja o stanie zdrowia powinna być jedyną formą kontroli zdrowia wymaganą od pasażerów statku wycieczkowego.

3.16.12. Norma.

Wolnocłowe punkty sprzedaży powinny być udostępnione pasażerom statku wycieczkowego na pokładzie statku podczas jego postoju w porcie.

3.16.13. Norma.

Od pasażerów statku wycieczkowego nie powinno się wymagać składania pisemnej deklaracji celnej.

3.16.14. Zalecona praktyka.

Pasażerowie statku wycieczkowego nie powinni być poddawani żadnej kontroli walutowej.

3.16.15. Norma.

Od pasażerów statku wycieczkowego nie powinno się wymagać kart zaokrętowania (wyokrętowania).

3.16.16. Zalecona praktyka.

Z wyjątkiem przypadku kiedy kontrola pasażerów opiera się wyłącznie na liście pasażerów, władze publiczne nie powinny domagać się uzupełnienia listy pasażerów następującymi danymi:

narodowość (rubryka 6)

data i miejsce urodzenia (rubryka 7)

port zaokrętowania (rubryka 8)

port wyokrętowania (rubryka 9).

Wersja w języku angielskim

Wersja w języku francuskim