Na podstawie art. 7 ust. 1 dekretu z dnia 12 września 1947 r. o pomocy sąsiedzkiej w rolnictwie (Dz. U. z 1947 r. Nr 59, poz. 320, z 1950 r. Nr 13, poz. 125 oraz z 1955 r. Nr 11, poz. 66) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Ustalanie wysokości opłat za świadczenia z tytułu pomocy sąsiedzkiej w rolnictwie] 1. Wysokość opłat za świadczenia z tytułu pomocy sąsiedzkiej w rolnictwie ustala, w zależności od miejscowych warunków ekonomiczno-rolnych, prezydium powiatowej rady narodowej na wniosek prezydium tej rady narodowej (gromadzkiej, osiedla, miejskiej), na terenie której świadczenia te mają być wykonywane.

2. Jeżeli świadczenia, o których mowa w ust. 1, wykonywane mają być na rzecz gospodarstw rolnych położonych na terenie miasta wyłączonego z województwa lub na terenie miasta stanowiącego powiat, wysokość opłat za świadczenia z tytułu pomocy sąsiedzkiej w rolnictwie ustala dla swego terenu prezydium tej rady narodowej.

3. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1 i 2, powinna mieścić się w granicach od 80 do 90% opłat ustalonych w cenniku za odpowiednie usługi świadczone przez państwowe ośrodki maszynowe. W przypadku gdy cennikiem tym określonego rodzaju usługi nie są objęte, za podstawę do ustalenia wysokości opłat w granicach wyżej określonych przyjąć należy przeciętne cen płaconych w danym powiecie za tego rodzaju usługi.

§ 2.[Przepisy uchylone] Traci moc rozporządzenie Ministra Rolnictwa z dnia 20 marca 1954 r. w sprawie norm wynagrodzenia za świadczenia z tytułu pomocy sąsiedzkiej w rolnictwie (Dz. U. Nr 14, poz. 53).

§ 3.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.