Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 1950-03-31 do 1951-07-10
Wersja archiwalna od 1950-03-31 do 1951-07-10
archiwalny
DEKRET
z dnia 25 października 1948 r.
o reformie bankowej
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 1951 r., Nr 18, poz. 143)
Na podstawie art. 4 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 19 lutego 1947 r. o ustroju i zakresie działania najwyższych organów Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy z dnia 25 czerwca 1948 r. o upoważnieniu Rządu do wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr 33, poz. 223) – Rada Ministrów postanawia, a Rada Państwa zatwierdza, co następuje:
Rozdział I
Przepisy ogólne
Art. 1. [Banki i kasy spółdzielcze powołane do wykonywania czynności bankowych] Do wykonywania czynności bankowych powołane są wyłącznie:
1) banki państwowe;
2) banki w formie spółek akcyjnych;
3) [1] gminne kasy spółdzielcze.
Art. 2. [Podległość banków i gminnych kas spółdzielczych] [2] Banki i gminne kasy spółdzielcze podlegają Ministrowi Finansów.
Rozdział II
1. Banki państwowe
Art. 3. [Osobowość prawna banków państwowych] [3] 1. Banki państwowe posiadają osobowość prawną i mają prawo używania pieczęci z godłem państwowym.
2. Banki państwowe działają na zasadach rozrachunku gospodarczego.
3. Rada Ministrów określa zasady systemu finansowego banków państwowych.
Art. 4. [Zadania Narodowego Banku Polskiego] [4] 1. Narodowy Bank Polski jest centralnym bankiem państwowym, powołanym do regulowania obiegu pieniężnego i kredytu oraz do przeprowadzania rozrachunku pieniężnego w obrotach krajowych i zagranicznych.
2. Narodowy Bank Polski spełnia w szczególności następujące zadania:
1) sporządza plan kasowy i kredytowy dla gospodarki narodowej, plan obrotów płatniczych z zagranicą oraz planowy i sprawozdawczy bilans płatniczy, jak również inne plany, zlecone przez Ministra Finansów,
2) wykonuje plany w zakresie własnej działalności oraz kontroluje wykonanie planów przez inne banki i jednostki gospodarcze,
3) emituje w ramach planu kasowego znaki pieniężne, będące prawnym środkiem płatniczym,
4) gromadzi wszystkie wolne środki pieniężne gospodarki narodowej,
5) finansuje w ramach planu kredytowego gospodarkę narodową przez:
a) udzielanie bezpośrednio kredytów obrotowych jednostkom gospodarczym,
b) udzielanie kredytów innym bankom,
6) kontroluje gospodarkę jednostek gospodarczych, których finansowanie należy do zakresu jego działania oraz innych jednostek gospodarczych, których kontrolę Narodowemu Bankowi Polskiemu przekaże Minister Finansów,
7) wykonuje obsługę kasową budżetu Państwa (budżetu centralnego i budżetów terenowych) oraz współdziała w kontroli wykonania budżetu,
8) czuwa nad przestrzeganiem zasad rozrachunku gospodarczego,
9) organizuje i przeprowadza rozliczenia między przedsiębiorstwami, instytucjami i organizacjami,
10) czuwa nad realizowaniem i rozwijaniem obrotu bezgotówkowego,
11) przeprowadza rozliczenia z zagranicą i finansuje handel zagraniczny,
12) wykonuje inne zadania, poruczone przez Ministra Finansów.
B. Inne banki[5]
Art. 5. [Zadania Banku Inwestycyjnego, Rolnego, Komunalnego i Powszechnej Kasy Oszczędności] [6] Powołuje się do życia:
1) Bank Inwestycyjny, którego zadaniem jest:
a) finansowanie inwestycji, z wyjątkiem tych inwestycji, do których finansowania powołane są inne banki,
b) kontrola finansowa i techniczna wykonywania inwestycji, finansowanych przez bank,
c) finansowanie i kontrola przedsiębiorstw wykonawstwa inwestycyjnego w zakresie inwestycji finansowanych przez bank,
2) Bank Rolny, którego zadaniem jest:
a) finansowanie rolnictwa w zakresie inwestycji i kredytów obrotowych oraz kontrola gospodarki finansowej rolnictwa,
b) kontrola finansowa i techniczna wykonywania inwestycji, finansowanych przez bank,
c) finansowanie i kontrola przedsiębiorstw wykonawstwa inwestycyjnego w zakresie inwestycji, finansowanych przez bank,
3) Bank Komunalny, którego zadaniem jest:
a) finansowanie i kontrola finansowa gospodarki eksploatacyjnej w dziedzinie gospodarki komunalnej w zakresie, ustalonym przez Ministra Finansów,
b) finansowanie inwestycji i kapitalnych remontów w dziedzinie gospodarki komunalnej,
c) kontrola finansowa i techniczna wykonywania inwestycji i kapitalnych remontów, finansowanych przez bank,
d) finansowanie i kontrola przedsiębiorstw wykonawstwa inwestycyjnego w zakresie inwestycji, finansowanych przez bank,
4) Powszechną Kasę Oszczędności jako centralną instytucję oszczędnościową, której zadaniem jest:
a) gromadzenie indywidualnych oszczędności pieniężnych,
b) wykonywanie czynności, związanych z obrotem przekazowo-czekowym w kraju.
Art. 7. [Stosowanie przepisów dekretu] Przepisy zawarte w artykułach poniższych stosuje się do banków państwowych z wyjątkiem Narodowego Banku Polskiego.
Art. 8. [Delegacja] Rada Ministrów na wniosek Ministra Finansów [9] nada w drodze uchwały bankom państwowym statuty, które określą w szczególności:
1) [10] siedzibę banku oraz sposób tworzenia oddziałów;
2) [11] (skreślony).
3) czynności bankowe, których wykonywanie wchodzi w zakres działania banku;
4) [12] zakres i sposób działania władz banku;
5) przepisy dotyczące budżetu, sprawozdawczości i rachunkowości banku.
Art. 9. [Dyrekcja banku] [13] Na czele każdego z banków stoi dyrektor, który kieruje samodzielnie działalnością banku i jest za nią odpowiedzialny. Dyrektora powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Finansów. Zastępcę względnie zastępców dyrektora powołuje i odwołuje Minister Finansów na wniosek dyrektora.
Art. 11. [Wynagrodzenie dyrektora i jego zastępców] [16] Dyrektor i jego zastępcy pobierają z funduszów banku wynagrodzenie w wysokości, ustalonej przez Ministra Finansów.
Art. 12. [Ograniczenia dotyczące dyrektora i jego zastępców] [17] 1. Dyrektor i jego zastępcy nie mogą być jednocześnie:
1) pracownikami państwowymi,
2) pracownikami przedsiębiorstw.
2. W przypadkach wyjątkowych Minister Finansów może wyrazić zgodę na łączenie stanowiska dyrektora lub jego zastępców ze stanowiskiem pracownika państwowego.
Art. 13. [18] (skreślony).
Art. 14. [Wymagania dotyczące upoważnionych do składania oświadczeń] [19] 1. Do składania w imieniu banku oświadczeń w zakresie jego praw i obowiązków majątkowych wymagane jest współdziałanie dwóch upoważnionych osób.
2. Osobami upoważnionymi są: dyrektor, jego zastępcy i ustanowieni pełnomocnicy. Pełnomocnicy działają w granicach umocowania.
3. Pełnomocników ustanawia i odwołuje oraz ustala granice ich umocowania dyrektor.
4. Lista wszystkich upoważnionych osób z oznaczeniem granic ich umocowania oraz wzorami ich podpisów powinna znajdować się w lokalu banku i być każdemu dostępna. Wyciągi z tej listy powinny być umieszczone w lokalach oddziału banku w miejscu, przeznaczonym dla załatwiania interesantów. Listę i wyciągi z niej podpisuje dyrektor lub jego zastępcy.
Art. 15. [Wyciągi z księgi banków] [20] 1. Księgi banków, wyciągi z tych ksiąg, podpisane przez banki i zaopatrzone w pieczęć banku oraz wszelkie w ten sam sposób wystawione na piśmie oświadczenia, zawierające zobowiązanie, zwolnienie od zobowiązań, zrzeczenie się praw lub pokwitowanie odbioru należności, mają moc prawną dokumentów publicznych.
2. Wyciągi z ksiąg banków oraz inne dokumenty, stwierdzające zobowiązania wobec banków i zaopatrzone w oświadczenie banku, że oparte na nich roszczenia są wymagalne, mają moc prawną wykonalnych tytułów egzekucyjnych, bez potrzeby uzyskiwania sądowych klauzul wykonalności. Egzekucja należności, stwierdzonych tymi dokumentami, odbywa się według wyboru banku, bądź w trybie, przepisanym w kodeksie postępowania cywilnego, bądź w trybie egzekucji administracyjnej.
3. Bank nie może korzystać z uprawnień, określonych w ust. 2, dla dochodzenia roszczeń przeciw jednostkom, których spory z bankiem należą do właściwości państwowego arbitrażu gospodarczego.
4. Przepisy artykułu niniejszego mają zastosowanie również do Narodowego Banku Polskiego.
Art. 16. [Wpis do rejestru przedsiębiorstw państwowych] [21] Banki państwowe podlegają wpisowi do rejestru przedsiębiorstw państwowych.
Art. 17. [Administracja funduszów] [22] Minister Finansów może zlecać bankom wykonywanie czynności bankowych nie przewidzianych w niniejszym dekrecie lub w statutach oraz powierzać im administrację wszelkiego rodzaju funduszów, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej.
Art. 18. [Środki potrzebne do wykonywania zadań przez banki] [23] Minister Finansów w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego przydziela bankom państwowym środki, potrzebne do wykonania ich zadań. W przypadkach gospodarczo uzasadnionych środki te mogą być powiększane lub zmniejszane.
Art. 19. [Delegacja] Minister Finansów [24] określi w drodze rozporządzeń daty rozpoczęcia działalności banków państwowych powołanych do życia niniejszym dekretem.
2. Banki w formie spółek akcyjnych
Art. 20. [Banki w formie spółek akcyjnych powołane do wykonywania czynności bankowych] [25] Spośród istniejących banków w formie spółek akcyjnych wykonywać czynności bankowe mogą wyłącznie:
1) Bank Handlowy w Warszawie S.A. w zakresie obrotów z zagranicą, ustalonym przez Ministra Finansów,
2) Bank Polski Kasa Opieki S.A. w zakresie, który ustala Minister Finansów.
3. Gminne kasy spółdzielcze [26]
Art. 21. [Gminne kasy spółdzielcze] [27] 1. Gminne kasy spółdzielcze powołane są do finansowej obsługi potrzeb rolników na terenie jednej lub kilku gmin i stanowią organ pomocniczy Banku Rolnego.
2. Bank Rolny jest centralą organizacyjną, finansową i rewizyjną gminnych kas spółdzielczych. Uprawnienia i obowiązki Banku Rolnego, jako centrali gminnych kas spółdzielczych, określa Minister Finansów w drodze zarządzenia.
Art. 22. [Stosowanie przepisów ustawy o spółdzielniach] [28] Gminne kasy spółdzielcze podlegają przepisom o spółdzielniach, jeżeli dekret niniejszy nie stanowi inaczej.
Art. 23. [Wzorcowe statuty dla gminnych kas spółdzielczych] [29] 1. Gminne kasy spółdzielcze działają na podstawie statutu wzorcowego, ustalonego zarządzeniem Ministra Finansów po zasięgnięciu opinii Centralnego Związku Spółdzielczego.
2. Ogólny plan rozmieszczenia gminnych kas spółdzielczych, sporządzony przez Bank Rolny, podlega zatwierdzeniu przez Ministra Finansów.
3. W ramach zatwierdzonego planu rozmieszczenia tworzenie gminnych kas spółdzielczych nastąpić może jedynie na podstawie zezwolenia Banku Rolnego. Zezwolenie to zastępuje oświadczenie o celowości, wymagane przez przepisy o spółdzielniach.
4. Minister Finansów może na wniosek Banku Rolnego, uzasadniony względami gospodarczymi, zarządzić połączenie dwóch lub więcej gminnych kas spółdzielczych, określając w zarządzeniu tryb i zasady połączenia.
Art. 24. [Stosowanie przepisów dekretu] [30] Przepisy art. 15 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do gminnych kas spółdzielczych z tym, że dokumenty uwierzytelnia terenowo właściwy oddział Banku Rolnego.
Art. 25. [Wyłączenie stosowania przepisów rozporządzenia o prawie bankowym] Do gminnych kas spółdzielczych [31] nie mają zastosowania przepisy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1928 r. o prawie bankowym (Dz. U. R. P. Nr 34, poz. 321), zmienionego dekretem z dnia 18 grudnia 1945 r. (Dz. U. R. P. z 1946 r. Nr 2, poz. 10).
Rozdział III
Przepisy dotyczące wkładów oszczędnościowych
Art. 26. [Wkłady oszczędnościowe] [32] 1. Wkłady oszczędnościowe złożone w Powszechnej Kasie Oszczędności wolne są od zajęcia zarówno sądowego, jak i administracyjnego do wysokości trzech tysięcy złotych, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej.
2. Wkłady oszczędnościowe, złożone w Powszechnej Kasie Oszczędności, korzystają z bezpieczeństwa prawnego (pupilarnego).
3. Za zobowiązania Powszechnej Kasy Oszczędności z tytułu wkładów oszczędnościowych poręcza Państwo.
4. Powszechna Kasa Oszczędności uprawniona jest do wypłacania z wkładów oszczędnościowych kosztów pogrzebu wkładcy w wysokości, odpowiadającej zwyczajom miejscowym i stosunkom majątkowym zmarłego - osobie, która z książeczką oszczędnościową przedłoży akt zgonu wkładcy oraz rachunki, stwierdzające wysokość poniesionych wydatków.
5. Informacje, dotyczące wkładów oszczędnościowych, nie mogą być udzielane przez Powszechną Kasę Oszczędności, chyba że zażąda tego sąd lub prokurator w związku z toczącą się przeciwko wkładcy sprawą karną.
Art. 27. [33] (skreślony).
Rozdział IV
Likwidacja dotychczasowych instytucyj bankowych
1. Przepisy o likwidacji dotychczasowych instytucji bankowych [34]
Art. 28. [Przekazanie aktywów i pasywów instytucjom bankowym] 1. [35] Istniejące w chwili ogłoszenia niniejszego dekretu przedsiębiorstwa bankowe państwowe i inne przedsiębiorstwa bankowe, Bank Polski, Bank Gospodarstwa Spółdzielczego, komunalne kasy oszczędności, Komunalny Związek Kredytowy w Poznaniu wraz z Komunalnym Bankiem Kredytowym w Poznaniu, Wojewódzki Bank Pożyczkowy w Poznaniu, gminne kasy pożyczkowo-oszczędnościowe, kasy przezorności oraz wszelkie inne instytucje kredytowe:
1) przekażą instytucjom bankowym (art. 1) wskazanym przez Ministra Finansów, wszystkie swe agendy oraz aktywa i pasywa objęte rachunkiem „polskim”,
2) przekażą Państwu swe nieruchomości i ruchomości, figurujące w rachunkach „starym” i „okupacyjnym” z tym, że wierzytelności, przysługujące z tego tytułu instytucjom przekazującym, wchodzą jako aktywa do ich rachunku „starego” bądź „okupacyjnego”,
3) przechodzą w stan likwidacji, która obejmie rachunki „stare” i „okupacyjne”.
1a. [36] Termin, sposób i warunki wykonania czynności, wymienionych w ust. 1, określi Minister Finansów.
2. [37] Przepisy ust. 1 nie dotyczą Narodowego Banku Polskiego, Banku Polska Kasa Opieki S.A. i Banku Handlowego w Warszawie S.A. Ponadto przepisy ust. 1 nie dotyczą przedsiębiorstw bankowych i instytucji kredytu długoterminowego, postawionych w stan likwidacji przed ogłoszeniem niniejszego dekretu.
3. Z chwilą przekazania aktywów i pasywów rachunku polskiego (ust. 1 pkt 1) wierzytelności instytucji przekazujących przechodzą w granicach przekazania na instytucje przejmujące, a zarazem instytucje te stają się dłużnikami w miejsce instytucji przekazujących, które zostają zwolnione z zobowiązania. Przejście praw i obowiązków z instytucji przekazujących na przejmujące następuje z mocy samego prawa.
4. Hipoteki, poręczenia i prawa zastawu, ustanowione dla zabezpieczenia zobowiązań nie wygasają, lecz przysługują nadal instytucji przejmującej, jeśli stała się wierzycielem lub przeciwko niej, jeśli stała się dłużnikiem. Hipoteki te oraz poręczenia i prawa zastawu po spłacie przejętych kredytów nie wygasają, lecz pozostają nadal jako zabezpieczenie zobowiązań, wynikłych z tytułu innych kredytów, udzielonych przez instytucje przejmujące. [38] W stosunku do zabezpieczeń, będących przedmiotem wpisu do księgi wieczystej lub rejestru publicznego, przejście zostanie uwidocznione na jednostronny wniosek osoby uprawnionej. Wniosek taki zaopatrzony w zaświadczenie instytucji przekazującej o przejściu zabezpieczenia stanowi podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych i rejestrach publicznych. Od wniosków takich oraz czynności w postępowaniu dotyczącym prowadzenia ksiąg wieczystych i rejestrów nie będą pobierane żadne opłaty.
5. Przejście praw i obowiązków, o których mowa w niniejszym artykule, nie pozbawia dłużnika praw wynikających z przepisów art. 174 i 185 kodeksu zobowiązań.
6. [39] Podstawę do dokonania w księgach wieczystych wpisu, stwierdzającego przejście na rzecz Państwa własności nieruchomości, przekazanej zgodnie z ust. 1 pkt 1 i 2, stanowi zarządzenie Ministra Finansów, wydane na podstawie ust. 1a. Od wniosków o wpis prawa własności nie będą pobierane żadne opłaty.
Art. 29. [Zwolnienie od podatków i opłat państwowych] Przejęcie agend, aktywów i pasywów w myśl artykułu poprzedzającego jak również nadwyżki uzyskane przy przekazywaniu nieruchomości i ruchomości wolne są od wszelkich podatków i opłat państwowych oraz od innych należności publicznych.
Art. 30. [Stosowanie przepisów dekretu o zasadach i trybie likwidacji niektórych przedsiębiorstw bankowych] [40] 1. O ile dekret niniejszy nie stanowi inaczej, do likwidacji, przewidzianej w art. 28 ust. 1 pkt 3, mają zastosowanie przepisy dekretu z dnia 25 października 1948 r. o zasadach i trybie likwidacji niektórych przedsiębiorstw bankowych (Dz. U. R. P. Nr 52, poz. 410).
2. Wierzytelności i zobowiązania pieniężne zostaną przyjęte do bilansu otwarcia likwidacji i listy wierzytelności według zasad, przewidzianych dekretem z dnia 27 lipca 1949 r. o zaciąganiu nowych i określaniu wysokości nie umorzonych zobowiązań pieniężnych (Dz. U. R. P. Nr 45, poz. 332) oraz ustawą z dnia 28 października 1950 r. o zmianie systemu pieniężnego (Dz. U. R. P. Nr 50, poz. 459). Przepis art. 25 lit. d) dekretu z dnia 27 lipca 1949 r. o zaciąganiu nowych i określaniu wysokości nie umorzonych zobowiązań pieniężnych nie ma zastosowania.
3. Do zobowiązań długoterminowych, wynikających z emisji obligacji i listów zastawnych:
a) nie mają zastosowania przepisy art. 21 i 22 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o zasadach i trybie likwidacji niektórych przedsiębiorstw bankowych,
b) mają zastosowanie przepisy art. 19, 20, 28 i 29 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o zasadach i trybie likwidacji niektórych instytucji kredytu długoterminowego (Dz. U. R. P. Nr 52, poz. 411).
4. Zobowiązania likwidowanych instytucji bankowych z tytułu emitowanych listów zastawnych lub obligacji, jak również z innych dokumentów na okaziciela, zostaną przyjęte na listę wierzytelności nawet bez pisemnego zgłoszenia wymienionych papierów i dokumentów na okaziciela, jeżeli figurują w wykazach sporządzonych w toku rejestracji, przeprowadzonej w myśl dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o rejestracji i umarzaniu niektórych dokumentów na okaziciela, emitowanych przed dniem 1 września 1939 r. (Dz. U. R. P. z 1948 r. Nr 28, poz. 190).
5. Zobowiązania Pocztowej Kasy Oszczędności z tytułu wkładów (książeczek) oszczędnościowych, nie wymienionych w ust. 4 - zostaną przyjęte na listę wierzytelności nawet bez pisemnego ich zgłoszenia, jeżeli zostały zarejestrowane w Pocztowej Kasie Oszczędności w czasie od dnia 9 maja 1945 r. do dnia 31 grudnia 1949 r.
6. Wierzytelności, nie zgłoszone w terminie, określonym w art. 14 ust. 3 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o zasadach i trybie likwidacji niektórych przedsiębiorstw bankowych - wyjąwszy przypadki, o których mowa w ust. 4 i 5 - nie będą zaspokojone.
7. Przy likwidacji Pocztowej Kasy Oszczędności uiszczenie należności, określonych w art. 25 pkt 7 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o zasadach i trybie likwidacji niektórych przedsiębiorstw bankowych nastąpi w ten sposób, że wierzytelnościom osób fizycznych z tytułu wkładów (książeczek) oszczędnościowych przysługiwać będzie pierwszeństwo w zaspokojeniu przed innymi wierzytelnościami, wymienionymi w powołanym art. 25 pkt 7.
Art. 31. [Ograniczenie odpowiedzialności wspólników] W instytucjach, w których statuty przewidują odpowiedzialność wspólników (udziałowców) w wielokrotności udziału, odpowiedzialność ta zostaje ograniczona do wpłat, wniesionych do chwili ogłoszenia niniejszego dekretu, chyba że przed tym nastąpiło w formie prawem przepisanej wezwanie wspólników (udziałowców) do wniesienia dalszych wpłat z tego tytułu.
Art. 32. [41] (skreślony).
Art. 33. [Przekształcenia dotyczące umów z pracownikami instytucji bankowych] [42] 1. Stosunek pracy pracowników instytucji bankowych podlega przepisom ustawodawstwa pracy.
2. Umowy o prace pracowników, zatrudnionych w instytucjach, przekazujących agendy z mocy art. 28, wygasają z chwilą nawiązania z tymi pracownikami stosunku pracy przez instytucje przejmujące.
3. Umowy z pracownikami, którzy nie przeszli do pracy w instytucjach przejmujących, ulegają rozwiązaniu z zachowaniem ustawowego okresu wypowiedzenia.
4. Inne uprawnienia, wynikające z dotychczasowych umów, oraz uprawnienia emerytalne pracowników, wymienionych w ustępach poprzedzających, nie mogą być dochodzone. Sprawę tych uprawnień uregulują odrębne przepisy.
Art. 34. [Wyłączenia dotyczące przekazania nieruchomości i ruchomości stanowiących własność lub zabezpieczenie funduszów emerytalnych] 1. [43] Sprawa funduszów emerytalnych instytucyj ulegających likwidacji zostanie uregulowana osobnymi przepisami.
2. Nieruchomości i ruchomości stanowiące własność lub zabezpieczenie funduszów emerytalnych przy poszczególnych likwidujących się bankach nie ulegają przekazaniu w myśl art. 28 niniejszego dekretu i nie wchodzą do majątku ulegającego likwidacji.
Art. 35. [Zwolnienie instytucji likwidowanych od podatków, opłat skarbowych, sądowych i innych należności publicznych] Instytucje likwidowane na podstawie niniejszego dekretu są wolne od chwili przejścia w stan likwidacji od wszelkich podatków, opłat skarbowych, sądowych i innych należności publicznych.
2. Przepisy o likwidacji komunalnych kas oszczędności [44]
Art. 35a. [Likwidacja Związku Komunalnych Kas Oszczędności Rzeczypospolitej Polskiej] [45] Z dniem wejścia w życie dekretu niniejszego:
1) przestaje istnieć Związek Komunalnych Kas Oszczędności Rzeczypospolitej Polskiej, a prawa i obowiązki oraz majątek tego związku przechodzą na Narodowy Bank Polski,
2) komunalne kasy oszczędności zostają podporządkowane pod względem organizacyjnym, personalnym, finansowym i rewizyjnym Narodowemu Bankowi Polskiemu, a wszelkie uprawnienia, zastrzeżone dotychczasowymi przepisami związkom założycielskim, radom i komisjom rewizyjnym - przechodzą na zarząd Narodowego Banku Polskiego; z chwilą objęcia obowiązków przez mianowanego dla komunalnej kasy oszczędności likwidatora przechodzą uprawnienia Narodowego Banku Polskiego bądź zarządu Narodowego Banku Polskiego na mianowanego likwidatora w zakresie, w jakim likwidacja się toczy; z chwilą całkowitego wykonania czynności, określonych w art. 28 ust. 1 pkt 1 i 2, uprawnienia Narodowego Banku Polskiego, bądź zarządu Narodowego Banku Polskiego wygasają.
Art. 35b. [Definicje] [46] Ilekroć w obowiązujących przepisach o komunalnych kasach oszczędności użyte są wyrazy „władza nadzorcza”, należy rozumieć, że władzą tą jest Minister Finansów.
Art. 35c. [Przeznaczenie nadwyżek] [47] Do likwidacji komunalnych kas oszczędności nie mają zastosowania przepisy art. 30 ust. 3 pkt b) oraz ust. 5 i 7. Nadwyżki pozostałe w poszczególnych kasach po zaspokojeniu wierzytelności osób fizycznych z tytułu wkładów (książeczek) oszczędnościowych zostaną zarządzeniem Ministra Finansów przeznaczone na zaspokojenie analogicznych wierzytelności do tych kas, których masa likwidacyjna rachunków „starego” i „okupacyjnego” na to nie wystarcza. Dalszą nadwyżkę Minister Finansów przeznaczy na zaspokojenie pozostałych wierzytelności, wymienionych w art. 25 pkt 7 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o zasadach i trybie likwidacji niektórych przedsiębiorstw bankowych, następnie zaś na zaspokojenie wierzytelności, wymienionych w pkt 8 tego artykułu. Jeżeli po zaspokojeniu wierzytelności, wymienionych w pkt 7 i 8 art. 25 powołanego dekretu, pozostanie jeszcze nadwyżka, przechodzi ona na rzecz Państwa.
3. Przepisy o spółdzielniach kredytowych [48]
Art. 36. [Przekształcenie lub likwidacja spółdzielni kredytowych] 1. Spółdzielnie kredytowe istniejące w chwili ogłoszenia dekretu niniejszego ulegają bądź przekształceniu na gminne kasy spółdzielcze [49], bądź likwidacji.
2. [50] Minister Finansów ustali na wniosek Banku Rolnego, które spółdzielnie kredytowe ulegną przekształceniu, a które likwidacji, oraz określi termin przekształcenia bądź likwidacji. Minister Finansów może na wniosek Banku Rolnego zarządzić przekształcenie kilku spółdzielni kredytowych na jedną gminną kasę spółdzielczą, jeżeli względy gospodarcze za tym przemawiają.
3. [51] Dotychczasowe statuty spółdzielni kredytowych, przeznaczonych przez Ministra Finansów do przekształcenia, zastępuje się z mocy prawa przez statut wzorcowy dla gminnych kas spółdzielczych.
4. [52] Gminne kasy spółdzielcze, powstałe z przekształcenia spółdzielni kredytowych, łączą rachunki „stary”, „okupacyjny” i „polski”. Zaspokojenie wierzycieli z rachunków „starego” i "okupacyjnego" następuje według zasad, zawartych w art. 14, 15, 17, 18, 20-22 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o zasadach i trybie likwidacji niektórych przedsiębiorstw bankowych. Czynności, do których wykonania powyższymi przepisami powołany jest likwidator, wykonywać będą gminne kasy spółdzielcze, a czynności Naczelnego Likwidatora - Bank Rolny. Przewidziane w powołanych przepisach ogłoszenia w Monitorze Polskim zastępuje się obwieszczeniami w lokalu właściwej terenowo rady narodowej oraz w lokalu gminnej kasy spółdzielczej. Wierzytelności, nie zgłoszone w terminie, określonym w art. 14 ust. 3 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o zasadach i trybie likwidacji niektórych przedsiębiorstw bankowych, nie będą zaspokojone.
5. [53] Spółdzielnie kredytowe, nie przeznaczone przez Ministra Finansów do przekształcenia, ulegają likwidacji, stosownie do decyzji Ministra Finansów bądź według zasad art. 28 dekretu niniejszego, bądź w całości w trybie dekretu z dnia 23 października 1948 r. o zasadach i trybie likwidacji niektórych przedsiębiorstw bankowych (Dz. U. R. P. Nr 52, poz. 410).
6. W sprawach objętych artykułem niniejszym nie mają zastosowania przepisy ustawy o spółdzielniach z dnia 29 października 1920 r. (Dz. U. R. P. z 1934 r. Nr 55, poz. 495) z późniejszymi zmianami. Do czasu przekształcenia lub likwidacji spółdzielni kredytowych funkcje ich centrali organizacyjnej, finansowej i rewizyjnej pełni Bank Rolny. [54]
Rozdział V
Przepisy końcowe
Art. 37. [Przepisy uchylone] 1. Z dniem wejścia w życie niniejszego dekretu tracą moc:
1) wszelkie postanowienia o' likwidacji zawarte w przepisach prawa lub w statutach instytucji ulegających likwidacji, o ile są sprzeczne z niniejszym dekretem;
2) rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 30 grudnia 1924 r. – o organizacji i ustalaniu: statutów gminnych kas pożyczkowo-oszczędnościowych (Dz. U. R. P. Nr 118, poz. 1069);
3) dekret z dnia 20 marca 1946 r. o Banku Komunalnym (Dz. U. R. P. Nr 12, poz. 77);
4) przepis art. 4 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1931 r. o Komunalnych Kasach Oszczędności (Dz. U. R. P. Nr 95, poz. 860) oraz przepisy tego rozporządzenia, dotyczące zakładania komunalnych kas oszczędności.
2. [55] (skreślony).
Art. 37a. [Wyłączenie instytucji bankowych spod działania przepisów dekretu] [56] Rada Ministrów może wyłączyć poszczególne instytucje bankowe spod działania przepisów niniejszego dekretu, stawiając je jednocześnie w stan likwidacji i określając warunki i tryb likwidacji.
Art. 37b. [Nakaz przejęcia agend instytucji bankowych] [57] W przypadkach gospodarczo uzasadnionych Minister Finansów w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego może w drodze zarządzenia nakazać całkowite lub częściowe przejęcie agend jednej z instytucji bankowych, przez jedną lub kilka instytucji bankowych, określając jednocześnie warunki i tryb przejęcia.
Art. 39. [Wejście w życie] Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
[1] Art. 1 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[2] Art. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[3] Art. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[4] Art. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[5] Nagłówek podtytułu B w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[6] Art. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[7] Art. 6 skreślony przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[8] Nagłówek podtytułu C w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 i 9 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[9] Art. 8 w brzmieniu ustalonym przez art. 3 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[10] Art. 8 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 lit. a) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[11] Art. 8 pkt 2 skreślony przez art. 1 pkt 10 lit. b) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[12] Art. 8 pkt 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 lit. b) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[13] Art. 9 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[14] Art. 10 ust. 1 skreślony przez art. 1 pkt 12 lit. a) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[15] Art. 10 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 3 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[16] Art. 11 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[17] Art. 12 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[18] Art. 13 skreślony przez art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[19] Art. 14 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[20] Art. 15 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[21] Art. 16 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[22] Art. 17 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[23] Art. 18 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[24] Art. 19 w brzmieniu ustalonym przez art. 3 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[25] Art. 20 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 21 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[27] Art. 21 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[28] Art. 22 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[29] Art. 23 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[30] Art. 24 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 26 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[31] Art. 25 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 27 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[32] Rozdział III w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 28 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[33] Art. 27 skreślony przez art. 1 pkt 28 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[35] Art. 28 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. a) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[36] Art. 28 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 30 lit. b) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[37] Art. 28 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. c) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[38] Art. 28 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. d) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[39] Art. 28 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. e) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[40] Art. 30 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 31 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[41] Art. 32 skreślony przez art. 1 pkt 32 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[42] Art. 33 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 33 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[43] Art. 34 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 34 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[44] Podtytuł 2 dodany przez art. 1 pkt 35 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[45] Art. 35a dodany przez art. 1 pkt 35 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[46] Art. 35b dodany przez art. 1 pkt 35 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[47] Art. 35c dodany przez art. 1 pkt 35 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[48] Podtytuł 3 dodany przez art. 1 pkt 36 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[49] Art. 36 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 37 lit. a) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[50] Art. 36 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 37 lit. b) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[51] Art. 36 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 37 lit. c) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[52] Art. 36 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 37 lit. d) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[53] Art. 36 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 3 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[54] Art. 36 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 37 lit. e) ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[55] Art. 37 ust. 2 skreślony przez art. 1 pkt 38 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[56] Art. 37a dodany przez art. 1 pkt 39 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[57] Art. 37b dodany przez art. 1 pkt 39 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[58] Art. 38 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 3 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
[59] Art. 38 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 40 oraz art. 3 ustawy z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej (Dz.U. Nr 18, poz. 143). Zmiana weszła w życie 31 marca 1950 r. z mocą od 1 stycznia 1950 r.
