w przedmiocie określenia wielkich i średnich przedsiębiorstw przemysłu włókienniczego.

Na podstawie art. 3 ust. 1 lit. A ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz. U. R. P. Nr 3, poz. 17) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Wielkie i średnie przedsiębiorstwa przemysłu włókienniczego] Za wielkie i średnie przedsiębiorstwa przemysłu włókienniczego w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. A pkt 16 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz. U. R. P. Nr 3, poz. 17) uznaje się:

1) przędzalnie bawełny o numeracji średniej i cienkiej;

2) przędzalnie wełny czesankowej;

3) roszalnie i przędzalnie lnu, konopi i juty zdolne zatrudniać przy produkcji ponad 100 pracowników na jedną zmianę;

4) przędzalnie zgrzebne, odpadkowe (w tym i wigoniowe) bawełny i wełny oraz odpadków i włókna ponownie przędzonego, posiadające więcej aniżeli jeden zespół zgrzebny, bez względu na ilość posiadanych wrzecion przędnych;

5) stanowiące samodzielne przedsiębiorstwa: fabryki waty dla celów przemysłowych, posiadające ponad 2 zespoły, oraz szarparnie szmat, odpadków, dzianin, ścinkówtkanin, posiadające ponad 10 bębnów szarpiących;

6) zakłady produkujące włókno sztuczne lub syntetyczne ciągłe lub cięte;

7) tkalnie bawełny lub włókien łyżkowych, posiadające ponad 24 krosna mechaniczne;

8) tkalnie wełny, posiadające ponad 8 krosien mechanicznych;

9) tkalnie jedwabiu, posiadające ponad 12 krosien mechanicznych szwajcarskich specjalnych; zwykłe krosna mechaniczne bawełniane liczą się: 2 krosna dla bawełny za jedno specjalne szwajcarskie;

10) przedsiębiorstwa produkujące filce tłoczone oraz stożki do kapeluszy (kapeliny), posiadające ponad 2 zespoły zgrzebne;

11) tkalnie tasiem plecionych i tkanych, z wyłączeniem tkanin technicznych i pasów tkanych, posiadające ponad 160 maszynek plecionkarskich; w przedsiębiorstwach posiadających krosna mechaniczne uważa się jedno krosno za równoważnik 10 maszynek plecionkarskich;

12) zmechanizowane farbiarnie, przystosowane do potrzeb przemysłu włókienniczego, zdolne zatrudnić przy produkcji ponad 25 pracowników na jedną zmianę, albo częściowo zmechanizowane, zatrudniające ponad 50 pracowników na jedną zmianę oraz wykończalnie tkanin, zatrudniające ponad 50 pracowników na jedną zmianę;

13) przedsiębiorstwa pończosznicze, posiadające więcej aniżeli 20 sztuk pończoszniczych maszyn okrągłych stopkowych motorowych (automatów) albo ponad 20 sztuk maszyn okrągłych pończoszniczych jednolitych (produkujących stopkę i cholewkę), albo ponad 1 zespół kotonowy o 24 głowicach (3 maszyny cholewkowe i 1stopkowa po 24 głowice), albo więcej aniżeli jedną maszynę jednolitą o 24 głowicach;

14) przedsiębiorstwa trykotażowe, posiadające więcej aniżeli 32 maszyny saneczkowe; w przedsiębiorstwach posiadających maszyny innych typów, a mianowicie typu osnowowego, workowego, challange lub raszkowego uważa się maszynę osnowową lub saneczkową motorową za równoważnik dwóch maszyn saneczkowych, maszynę typu challange lub raszkowego za równoważnik jednej maszyny saneczkowej, a maszynę typu workowego za równoważnik ²/₃ maszyny saneczkowej.

§ 2.[Kwalifikacja przedsiębiorstwa ze względu na liczbę maszyn] Dla ustalenia, czy przedsiębiorstwo przemysłu włókienniczego, posiadające maszyny różnych typów, podlega przepisowi § 1, należy wszystkie maszyny tego przedsiębiorstwa zsumować według podanego równoważnika.

§ 3.[Działy produkcyjne] Dla ustalenia, czy przedsiębiorstwo przemysłu włókienniczego, posiadające różne działy produkcyjne, podlega przepisowi § 1, należy dla każdego działu ustalić ułamek, którego licznik stanowi rzeczywistą ilość maszyn tego działu, a mianownik - ilość maszyn, ponad którą przedsiębiorstwo danego typu zostaje zaliczone do średniego i wielkiego przemysłu włókienniczego, po czym ułamki poszczególnych działów zsumować. Skoro suma przewyższy jeden, uważa się, że przedsiębiorstwo podlega przepisowi § 1.

§ 4.[Przedsiębiorstwa kwalifikujące się do przejęcia na własność Państwa] Przy określaniu, które z przedsiębiorstw wymienionych w § 1 rozporządzenia ulegają przejęciu na własność Państwa, nie bierze się pod uwagę maszyn i urządzeń pomocniczych i przygotowawczych, znajdujących się w przedsiębiorstwach, a niezwiązanych z produkcją.

§ 5.[Przejęcie na własność Państwa przedsiębiorstw typu innego niż określone w § 1] Przedsiębiorstwa przemysłu włókienniczego typu nie wymienionego w § 1 niniejszego rozporządzenia ulegają przejęciu na własność Państwa, o ile zachodzą warunki wymienione w art. 3 ust. 1 lit. B ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz. U. R. P. Nr 3, poz. 17).

§ 6.[Delegacja] Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Przemysłu.

§ 7.[Wejście w życie] Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.