Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 1968-01-27
Wersja aktualna od 1968-01-27
obowiązujący
Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego
z dnia 6 września 1944 r.,
o przeprowadzeniu reformy rolnej.
z dnia 6 września 1944 r. (Dz.U. z 1944 r., Nr 4, poz. 17)
t.j. z dnia 19 stycznia 1945 r. (Dz.U. z 1945 r., Nr 3, poz. 13)
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 1968 r., Nr 3, poz. 6) Pokaż wszystkie zmiany
Na podstawie ustawy Krajowej Rady Narodowej z dnia, 15 sierpnia 1944 r. o tymczasowym trybie wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U, R. P. Nr 1, poz. 3) Polski, Komitet, Wyzwolenia, Narodowego postanawia, a Prezydium Krajowej Rady Narodowej zatwierdza, co następuje:
Art. 1.[Reforma Rolna oraz ustrój rolny w Polsce] [1] (1) Reforma Rolna w Polsce jest koniecznością państwową i gospodarczą i będzie zrealizowana przy udziale „czynnika społecznego, zgodnie z zasadami Manifestu Polskiego Komitetu Wyzwolenia, Narodowego.
Ustrój rolny w Polsce oparty będzie na silnych, zdrowych i zdolnych do wydatnej produkcji gospodarstwach, stanowiących prywatną własność ich posiadaczy.
(2) Przeprowadzenie reformy rolnej obejmuje:
a) upełnorolnienie istniejących gospodarstw karłowatych, małorolnych i średniorolnych,
b) tworzenie nowych samodzielnych gospodarstw rolnych dla. bezrobotnych, robotników i pracowników rolnych oraz drobnych dzierżawców,
c) tworzenie w pobliżu miast i ośrodków przemysłowych gospodarstw dla produkcji ogrodniczo-warzywniczej,
d) zarezerwowanie odpowiednich terenów dla szkół oraz poddanych zarządowi państwowemu lub samorządowemu ośrodków dla podniesienia kultury rolnej, wytwórczości nasiennej, hodowlanej oraz przemysłu rolnego,
e) zarezerwowanie odpowiednich terenów pod rozbudowę miast, kolonii mieszkaniowych i ogródków działkowych oraz terenów na potrzeby wojskowe, komunikacji publicznej lub melioracji.
Art. 2.[Nieruchomości ziemskie przeznaczone na cele reformy rolnej] (1) Na cele reformy rolnej przeznaczone będą nieruchomości ziemskie:
a) stanowiące własność Skarbu Państwa z jakiegokolwiek tytułu,
b) będące własnością obywateli Rzeszy Niemieckiej, nie-Polaków i obywateli polskich narodowości niemieckiej,
c) będące własnością osób skazanych prawomocnie za zdradę stanu, za dezercję lub uchylanie się od służby wojskowej, za pomoc udzieloną okupantom ze szkodą dla Państwa lub miejscowej ludności, względnie za inne przestępstwa, przewidziane w dekrecie Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 31 sierpnia 1944 r. (Dz. U. R. P. Nr 4, poz. 16) oraz w dekrecie Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 30 października 1944 r. o ochronie Państwa, (Dz. U. R. P. Nr 10, poz. 50),
d) skonfiskowane z jakichkolwiek, innych prawnych przyczyn,
e) stanowiące własność albo współwłasność osób fizycznych lub prawnych, jeżeli ich rozmiar łączny przekracza bądź 100 ha powierzchni ogólnej, bądź 50 ha użytków rolnych, na terenie województw poznańskiego, pomorskiego i śląskiego, jeśli ich rozmiar łączny przekracza 100 ha powierzchni ogólnej, niezależnie od wielkości użytków rolnych tej powierzchni.
O położeniu prawny nieruchomości ziemskich, należących do kościoła katolickiego lub gmin wyznaniowych innych wyznań i orzeknie Sejm Ustawodawczy,
Wszystkie nieruchomości ziemskie, wymienione w punktach b, c, d i e, części pierwszej niniejszego artykułu przechodzą bezzwłocznie bez żadnego wynagrodzenia w całości, na własność Skarbu Państwa z przeznaczeniem na cele, wskazane w art. 1, część druga.
(2) Nieważne są wszystkie prawne lub fizyczne działy nieruchomości ziemskich, wymienionych w art. 2-im ust. (1) pkt e), dokonane po dniu 1 września 1939 r.
Art. 3.[Utworzenie Państwowego Funduszu Ziemi] (1) Dla zrealizowania przebudowy ustroju rolnego tworzy się Państwowy Fundusz Ziemi, którym zarządza Minister Rolnictwa i Reform Rolnych.
(2) Państwowy Fundusz Ziemi tworzą:
a) aktywa dotychczasowego Funduszu Obrotowego Reformy Rolnej, powołanego ustawą z dnia 9 marca 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr 40, poz. 364 z 1934 r.),
b) należności i wpływy z tytułu czynności związanych z przebudową ustroju rolnego,
c) nieruchomości ziemskie, przejęte na cele reformy rolnej (art. 2),
d) należności i wpływy z administracji nieruchomości (pkt c),
e) należności i wpływy z tytułu zbycia nieruchomości (art. 2) przejętych na cele reformy rolnej,
f) oprocentowanie gotowizny Państwowego Funduszu Ziemi,
g) dotacje Skarbu Państwa
h) inne wpływy.
Art. 4.[Możliwość powierzenia administrowania Państwowym Funduszem Ziemi Państwowemu Bankowi Rolnemu] (1) Minister Rolnictwa i Reform Rolnych może powierzyć administrowanie Państwowego Funduszu Ziemi Państwowemu Bankowi Rolnemu w zakresie i na zasadach przez siebie ustalonych z wyjątkiem bezpośredniej administracji nieruchomości (art. 3, część druga pkt c).
(2) Obrót pieniężny Państwowego Funduszu Ziemi wykonywany będzie za pośrednictwem Państwowego Banku Rolnego.
Art. 5.[Wydatki pokrywane z Państwowego Funduszu Ziemi] Z Państwowego Funduszu Ziemi pokrywane będą, wszelkie wydatki, związane z przeprowadzeniem reformy rolnej oraz udzielane będą pożyczki na urządzenia gospodarstwa oraz na inwestycje.
Art. 6.[Zarząd państwowy nad nieruchomościami ziemskimi] Minister Rolnictwa i Reform Rolnych obejmie niezwłocznie zarząd państwowy nad nieruchomościami ziemskimi, wymienionymi w art. 2 wraz z budynkami i całym inwentarzem żywym i martwym oraz znajdującymi się na tych nieruchomościach przedsiębiorstwami przemysłu rolnego.
Art. 7.[Obowiązki delegowanych przez Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych pełnomocników po objęciu zarządu] Delegowani przez Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych pełnomocnicy po objęciu zarządu (art. 6) sporządzają przy współudziale komitetów folwarcznych dokładny spis objętych nieruchomości wraz z inwentarzem, dokonują zabezpieczenia tychże oraz usuwają w terminie trzydniowym dotychczasowych właścicieli.
Art. 8.[Powołanie wojewódzkich, powiatowych i gminnych pełnomocników, gminnych komisji reformy rolnej oraz komisji podziału ziemi] (1) Dla Współdziałania z organami państwowymi i fachowymi przy przeprowadzaniu reformy rolnej powołuje się wojewódzkich, powiatowych i gminnych pełnomocników, gminne komisje reformy rolnej oraz komisje podziału ziemi.
(2) Pełnomocników wojewódzkich oraz ich zastępców mianuje Minister Rolnictwa i Reform Rolnych.
(3) Minister Rolnictwa i Reform Rolnych ustali w rozporządzeniu wykonawczym sposób powołania pełnomocników powiatowych i gminnych, gminnych komisyj reformy rolnej i komisji podziału ziemi oraz zakres ich działania.
Art. 9.[Spisy uprawnionych do korzystania z reformy rolnej] Gminne komisje reformy rolnej przeprowadzą niezwłocznie po ich powołaniu spisy uprawnionych do korzystania z reformy rolnej na podstawie art. 1 ust. (2) pkt a) i b).
Art. 10.[Faktyczny podział ziemi] (1) Po przeprowadzeniu czynności wymienionych w art. 7 i 9 powiatowy pełnomocnik do wykonania reformy rolnej dokona przy współudziale fachowych czynników, delegowanych przez Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych oraz gminnych pełnomocników reformy rolnej faktycznego podziału ziemi.
(2) Pierwszeństwo do korzystania z reformy rolnej spośród uprawnionych kandydatów przysługuje żołnierzom Wojska Polskiego, inwalidom obecnej wojny oraz uczestnikom partyzanckich walk o Polskę demokratyczną.
(3) Wyłączone od korzystania z reformy rolnej są osoby skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwa wymienione w dekretach powołanych w art. 2 ust. (1), pkt c).
(4) Minister Rolnictwa i Reform Rolnych określi w rozporządzeniu wykonawczym czynności formalno-prawne jakich należy dopełnić w związku z dokonanym podziałem ziemi.
Art. 11.[Inwentarz żywy i martwy, przejęty z gospodarstw parcelowanych] (1) Inwentarz żywy i martwy, przejęty z gospodarstw parcelowanych zostanie rozdzielony między nowoutworzone gospodarstwa dla bezrolnych po uprzednim zaspokojeniu potrzeb gospodarstw, wyłączonych na podstawie art. 15. Podziałowi nie podlega żywy inwentarz zarodowy oraz część inwentarza martwego, która nie może być racjonalnie wykorzystana w nowoutworzonych gospodarstwach jednostkowych.
(2) Podziału dokonają gminne komisje reformy rolnej.
Art. 12.[Znaczenie jakości gleby i stosunku miejscowego zapotrzebowania ziemi do będącego do dyspozycji zapasu ziemi] (1) Obszar nowoutworzonych gospodarstw, jak również obszar, do którego mają być powiększone gospodarstwa karłowate, małorolne i średniorolne, winien być uzależniony od jakości gleby i stosunku miejscowego zapotrzebowania ziemi do będącego do dyspozycji zapasu ziemi.
(2) Obszar ten dla gospodarstw nowoutworzonych w zasadzie nie może wynosić więcej niż 5 ha ziemi średniej jakości, a dla gospodarstw ogrodniczo-warzywniczych nie może przekraczać 2 ha.
Art. 14.[Ustalanie ceny za ziemię dla nabywców] (1) Cenę za ziemię dla nabywców ustala się równą przeciętnemu rocznemu urodzajowi z danego obszaru ziemi. Jako przeciętny urodzaj przyjmuje się dla ziemi trzeciej klasy (rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 16 marca 1935 r. w sprawie szacowania nieruchomości ziemskich przymusowo wykupywanych przy przeprowadzeniu reformy rolnej – Dz.U.R.P. Nr 19 z 1935 r., poz. 107), 15 centnarów metrycznych żyta. Nabywcy mogą płacić w naturze żytem albo w gotówce podług ceny żyta na wolnym rynku. Na rok gospodarczy 1944/45 przyjmuje się cenę złotych 400,– za centnar żyta.
(2) Nowonabywcy wpłacają w gotówce lub w naturze 10% ceny kupna. Spłata reszty ceny kupna zostaje rozłożona dla małorolnych i średniorolnych na 10 lat, dla bezrolnych na 20 lat.
(3) Nowonabywcy mogą uzyskać w wypadkach zasługujących na uwzględnienie odroczenie pierwszej wpłaty na lat trzy. Odroczenia udziela powiatowy urząd ziemski.
Art. 15.[Plan podziału a niepodzielona część ziemi] Przy wypracowaniu planu podziału pewna część ziemi zostaje niepodzielona dla utrzymania wzorowych gospodarstw w interesie podniesienia poziomu gospodarki rolnej, dla szkół rolniczych i powszechnych, dla rozbudowy miast i innych ważnych zadań użyteczności publicznej.
Wykaz imienny majątków i części majątków, niepodlegających podziałowi, ustali rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych po wysłuchaniu opinii wojewódzkich rad narodowych.
Art. 16.[Gwarancja uwzględnienia przy rozdziale ziemi] Obywatele polscy-rolnicy, którzy niezależnie od swej woli znajdują się poza granicami kraju oraz żołnierze Wojska Polskiego, których rodziny obecnie znajdują się poza granicami kraju, będą uwzględnieni przy rozdziale ziemi po powrocie do kraju względnie po demobilizacji.
Art. 17.[2] (utracił moc)
Art. 18.[Stan prawny otrzymywanej ziemi] Nabywca otrzymuje ziemię w stanie wolnym od wszelkich długów i ciężarów. Sprawa odpowiedzialności Skarbu Państwa za dotychczasowe obdłużenie hipoteczne będzie uregulowana odrębnym dekretem.
Art. 19.[Wejście w życie] Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Jednocześnie traci moc obowiązującą ustawa z dnia 28 grudnia 1925 r., o wykonaniu reformy rolnej (Dz.U.R. P. Nr 1, poz. 1 z 1926 r.) wraz z późniejszymi zmianami.
Art. 20.[Delegacja] Wykonanie mniejszego dekretu porucza się Ministrowi Rolnictwa i Reform Rolnych.
[1] Na podstawie art. 47 dekretu z dnia 6 września 1946 r. o ustroju rolnym i osadnictwie na obszarze Ziem Odzyskanych i byłego Wolnego Miasta Gdańska (Dz.U. Nr 49, poz. 279; ost. zm.: Dz.U. z 1951 r. Nr 5, poz. 39), moc prawną na obszarze Ziem Odzyskanych i byłego Wolnego Miasta Gdańska tracą przepisy sprzeczne z przepisami ww. dekretu.
Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o umorzeniu niektórych długów i ciężarów (Dz.U. Nr 17, poz. 72) umarza się wszelkie długi i ciężary, które na podstawie niniejszego dekretu były zabezpieczone na nieruchomościach ziemskich, przejętych na własność Państwa.
Na podstawie art. 15 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw, związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego (Dz.U. Nr 17, poz. 71; ost. zm.: Dz.U. z 1968 r. Nr 3, poz. 6), prawo do otrzymania państwowych nieruchomości rolnych na własność w drodze nadania na podstawie przepisów niniejszego dekretu, przysługuje osobom, które użytkują te nieruchomości w dniu wejścia w życie ww. ustawy. Do kategorii osób, o których mowa powyżej, należą:
1) posiadacze nieruchomości, w stosunku do których wydane zostały orzeczenia komisji ziemskich o nadaniu im nieruchomości, chociażby orzeczenia te nie były jeszcze prawomocne;
2) osadnicy i repatrianci wprowadzeni we władanie nieruchomości przez organy administracji rolnej, z wyjątkiem dzierżawców oraz osób użytkujących grunty na podstawie umów o zagospodarowaniu.
[2] Na podstawie art. 127 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 3, poz. 6) art. 17 utracił moc 27 stycznia 1968 r., z mocą od 1 stycznia 1968 r.