Komentarz do ustawy o podatkach i opłatach lokalnych - Art. 20a

1

Podkreślenia wymaga, że gmina nie ma obowiązku uchwalania stawek dla każdego roku podatkowego. W przypadku gdyby gmina nie zdecydowała się na wprowadzenie stawek na kolejny rok podatkowy, wówczas obowiązują stawki, które były wprowadzone w roku poprzedzającym ten rok podatkowy. W praktyce może się okazać, że gmina nie będzie wprowadzać nowej uchwały przez kilka lat – jeśli przykładowo ostatnia uchwała rady gminy w sprawie wysokości stawek na podatek od nieruchomości dotyczyła roku 2019 i rada gminy nie zdecyduje o uchwaleniu nowych stawek w kolejnych latach (tj. 2020, 2021, 2022, 2023 i 2024), to w każdym wymienionym roku obowiązywać będą stawki właściwe dla roku 2019. Może się jednak zdarzyć, że na rok 2019 uchwalone zostały stawki w górnej ustawowej granicy. W tym zakresie powstaje wątpliwość, co należy zrobić, gdy w kolejnych latach, z uwagi na waloryzację, stawki maksymalne są niższe niż stawki określone w uchwale. Z systemowego punktu widzenia, wówczas taka stawka z uchwały nie ma zastosowania, a właściwą jest stawka maksymalna (niższa od tej z uchwały) wynikająca z obwieszczenia MF. Z tym poglądem po części kłóci się jednak przepis szczególny dotyczący stawek minimalnych w podatku od środków transportowych – w tym bowiem zakresie ustawodawca wprost uregulował przepis, który wskazuje, że w przypadku nieuchwalenia stawek, gdy z uchwały stawki od środków transportowych są niższe od zwaloryzowanych stawek minimalnych, wówczas obowiązywać będą stawki wynikające z załączników nr 1–3 do u.p.o.l. (oczywiście z uwzględnieniem ich aktualnej wysokości, tj. po waloryzacji). W zakresie progów maksymalnych dla wszystkich podatków i opłat lokalnych brak jest takiej specyficznej normy, co może oznaczać, że w przypadku gdy brak jest nowej uchwały określającej stawki podatków i opłat lokalnych, zaś wynikające z poprzedniej uchwały stawki są wyższe od zwaloryzowanego maksymalnego progu, to mimo wszystko obowiązują stawki z uchwały. Kłóciłoby się to jednak z normą ogólną, która wprost wskazuje, że stawki na podatki i opłaty lokalne nie mogą przekroczyć maksymalnego progu określonego w ustawie.