Komentarz do ustawy o CIT 2024 - Art. 28a

I. Delegacja ustawowa [art. 28a ust. 1]

Przepis zawiera tzw. delegację ustawową, przy czym z legislacyjnego punktu widzenia należy ją uznać za niedopuszczalną. Wykonanie komentowanej delegacji ustawowej ma polegać na udostępnieniu w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej obsługującego go urzędu ustalonych wzorów dokumentu elektronicznego określonych deklaracji i informacji. O ile z technicznego punktu widzenia takie rozwiązanie jest zupełnie zrozumiałe, o tyle jest ono nieprawidłowe w świetle przepisów Konstytucji RP. Z technicznego punktu widzenia formularze mają postać elektroniczną, a więc udostępnienie ich w tej formie na stronach internetowych w naturalny sposób ułatwia skorzystanie z tych formularzy. Taka forma już od dawna funkcjonuje np. w postaci używanych dla VAT formularzy JPK. Tyle że w przypadku właśnie wskazanych deklaracji podatkowych dotyczących podatku VAT ich treść wynika dokładnie z przepisów rozporządzeń wykonawczych. Sama struktura, która ma postać elektroniczną, wynika zaś wyłącznie z BIP, ale nie może wykraczać w zakresie treści poza to, co wynika z przepisów aktów wykonawczych. Takiego zabezpieczenia jednak nie ma w przypadku wzorów formularzy opublikowanych na podstawie komentowanego przepisu. Zabezpieczenie takie jest istotne, gdyż już wielokrotnie zdarzało się, że fiskus publikował formularze niezgodne czy to z delegacją ustawową, czy to z treścią aktów wykonawczych, co podlegało kontroli sądowej. W komentowanym artykule zakres delegacji ustawowej jest jednocześnie nie tylko szeroki i mało dokładny, ale wręcz zdawkowy. Co więcej, takie wzory nie mają żadnego waloru normatywnego, bo nie wynikają z przepisów prawa. Spory dotyczące ich prawidłowego wypełnienia powinny być uznane za bezprzedmiotowe, a organy skarbowe nie powinny mieć prawa wyciągania z tego żadnych konsekwencji zarówno na gruncie prawa podatkowego, jak i karnoskarbowego. Bo wzory te nie stanowią elementu obowiązującego prawa. W praktyce jednak podatnicy zostali tu postawieni przed faktem i koniecznością prowadzenia sporów sądowych, gdy wzory dokumentów przygotowanych przez fiskusa byłyby sprzeczne z wymogami prawa.