Artykuł
Komentarz do ustawy o CIT 2024 - Art. 2
I. Uwagi ogólne
[Zakres przepisu] Artykuł 2 ustawy o CIT zawiera zamknięty katalog przychodów niepodlegających opodatkowaniu. Objęte tym przepisem przychody stanowią wyjątki od ogólnej zasady opodatkowania, jaka została wyrażona w art. 1 ustawy o CIT. Ustawodawca odróżnia przy tym dochody bądź przychody zwolnione z opodatkowania od przychodów niepodlegających opodatkowaniu. Podatnik podatku dochodowego może uzyskiwać przychody z działalności, do której nie stosuje się przepisów ustawy o CIT w jakimkolwiek zakresie (czyli przychody wymienione w art. 2 ustawy o CIT). W takim wypadku ani przychód z tej działalności, ani koszty jego uzyskania nie mogą być brane pod uwagę przy ustalaniu podstawy opodatkowania.
II. Przychody wyłączone z opodatkowania [art. 2 ust. 1]
[Przychody z działalności rolniczej – art. 2 ust. 1 pkt 1] Z opodatkowania CIT ustawodawca wyłączył przychody z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej oraz dochodów opodatkowanych ryczałtem od dochodów spółek. Przychody z działalności rolniczej są wyłączone z opodatkowania CIT, ale z wyłączeniem sytuacji, gdy:
● są to dochody z działów specjalnych produkcji rolnej albo
● są to dochody podlegające opodatkowaniu w formie ryczałtu od dochodów spółek.
Dla prowadzących działalność rolniczą oznacza to co do zasady, że nie tylko nie muszą oni rozliczać osiąganych przychodów z tej działalności na potrzeby wyliczenia wysokości podatku, ale także prowadzić ewidencji podatkowej w sposób określony w art. 9 ustawy o CIT. Warto jednak zaznaczyć, że podatnicy osiągający przychody z działalności rolniczej i przychody z działalności gospodarczej muszą taką ewidencję prowadzić, żeby ustalić, w jakim zakresie są opodatkowani podatkiem dochodowym.
Na konieczność ścisłej interpretacji pojęcia działalności rolniczej wskazał NSA w wyroku z 19 stycznia 2023 r. (sygn. II FSK 1342/20), w którym czytamy:
Naczelny Sąd Administracyjny podziela stanowisko Sądu pierwszej instancji, zgodnie z którym sporne przychody Spółki nie zostały uzyskane w wyniku sprzedaży mułu, lecz mas ziemnych, które w istocie były piaskiem. Na tę okoliczność wskazują orzeczenia o przydatności gruntu, które zawierają charakterystykę sprzedanych przez Skarżącą, spółce B. S.A. „mas ziemnych”, określoną na podstawie pobranych próbek z każdej dostawy. W orzeczeniach tych wskazano, że przedmiotem dostawy jest piasek, o wskazanych parametrach, który w swym składzie nie zawiera w ogóle cząstek organicznych. To prowadzi do wniosku, że przedmiotem dostaw nie był muł, który – jak wyżej wskazano – w swym składzie zawiera elementy mineralne i organiczne, powstałe z rozkładu części roślin, zwierząt oraz resztek pokarmu i rybich odchodów.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right