Komentarz do ustawy o CIT 2023 - Art. 38i

I. Uwagi wstępne

[Istota regulacji] Przepis ten zawiesza czasowo obowiązek rozliczania tzw. ulgi na złe długi, po stronie dłużnika (zob. komentarz do art. 18f), zarówno na etapie rozliczania zaliczek w ciągu roku, jak i rozliczenia rocznego (zob. komentarz do art. 18f oraz do art. 25 ust. 19 i nast.

II. Warunki stosowania ulgi [art. 38i ust. 1–3]

[Negatywne skutki epidemii] Aby skorzystać z tej ulgi, należy udowodnić, że podatnik poniósł negatywne ekonomiczne skutki z powodu COVID-19. Komentowany przepis jest przy tym nieprecyzyjny lub też nieco wprowadza w błąd.

Powstaje bowiem konieczność zdefiniowania pojęcia „negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19”. Pojęcie to jest bowiem przesłanką ulgi podatkowej. Jest to jednocześnie pojęcie niedookreślone, co narusza zasadę poprawnej legislacji, szczególnie ważną w prawie daninowym. Mimo to użycie tego pojęcia nie do końca można uznać za błąd ustawodawcy, gdyż użycie pojęcia niedookreślonego pozwala w tym wypadku podatnikom na wskazanie wielu różnych okoliczności wskazujących wystąpienie konsekwencji ekonomicznych. W każdym wypadku będą one musiały być oceniane indywidualnie. Daje to również niestety dużą swobodę decyzyjną fiskusowi bez wskazania kryteriów oceny – których w tych przepisach brak. Organy skarbowe mają jednak tendencję do ograniczania ulg i uprawnień podatników, co powoduje konieczność choćby próby zdefiniowania tych kryteriów.