Komentarz do ustawy o CIT 2023 - Art. 16j

I. Indywidualne stawki amortyzacji [art. 16j ust. 1]

[Indywidualna stawka amortyzacji] Stosowanie indywidualnych stawek amortyzacji pozwala podatnikom na skrócenie czasu dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to równocześnie zwiększenie wartości dokonywanych odpisów amortyzacyjnych. Należy przy tym podkreślić, że amortyzacja liniowa według ustawy i liniowa według stawek indywidualnych to dwie odrębne metody. Dlatego nie jest możliwa ich zamiana w trakcie amortyzacji.

Prawo do stosowania indywidualnych stawek amortyzacji przysługuje jednak wyłącznie co do ściśle określonego katalogu środków trwałych, tj.:

– maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3–6 i 8 KŚT,

– środków transportu (w tym samochodów osobowych),

– niektórych budynków, lokali i budowli.

Dodatkowo środek trwały musi spełnić wskazane w przepisie kryteria, mianowicie:

● musi być wcześniej (tj. przed nabyciem) używany lub ulepszony oraz

● powinien być wprowadzony do ewidencji przez danego podatnika po raz pierwszy – tj. ten środek trwały nigdy wcześniej nie figurował w ewidencji tego podatnika.

Tym samym podatnik, który chce skorzystać z preferencyjnych indywidualnych stawek amortyzacyjnych, powinien wykazać, że środki trwałe (wyjątek dotyczy budynków i lokali niemieszkalnych) były uprzednio (przed ich nabyciem) wykorzystywane przez ustawowo określony czas. W opisanej sytuacji ma bowiem miejsce użytkowanie środka trwałego przed jego nabyciem. Nie można natomiast ustalać indywidualnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych (innych niż budynki i lokale niemieszkalne), które zostały wyprodukowane przez samego podatnika, o ile ten po ich wytworzeniu nie dokona ich sprzedaży innej firmie, a następnie ich od tej innej firmy nie odkupi.