Komentarz do ustawy o CIT 2023 - Art. 7

I. Uwagi ogólne

[Zakres przepisu] Regulacje art. 7 konkretyzują sposób obliczenia przedmiotu opodatkowania. Podstawowym przedmiotem opodatkowania jest dochód obliczony jako różnica między uzyskanymi przychodami a kosztami uzyskania przychodu. Różnica ujemna stanowi stratę podatkową. Ponadto dla określonych kategorii przychodów przedmiotem opodatkowania jest sam przychód, co oznacza, że z mocy ustawy podatnik nie może takim przychodom przypisać kosztów uzyskania przychodu.

II. Przedmiot opodatkowania – dochód ze źródła przychodów [art. 7 ust. 1 i 2]

[Reguła ogólna] Podstawowym przedmiotem opodatkowania jest dochód uzyskany z danego źródła. Dochód stanowi różnicę między uzyskanym przychodem z danego źródła, obliczonym według reguł art. 12 i nast. ustawy o CIT, a jego kosztami uzyskania obliczonymi według reguł art. 15 i nast. ustawy o CIT. Ustawa o CIT wyróżnia dwa źródła przychodu:

1) przychody z kapitałów pieniężnych – kategorie tych przychodów zostały określone w art. 7b ustawy o CIT (zob. komentarz do art. 7b),

2) pozostałe przychody.

Tym samym ustawa narzuciła przy obliczaniu dochodu przypisanie do poszczególnych źródeł przychodów odpowiadających im kosztów uzyskania przychodu. Będziemy mieli więc:

a) koszty uzyskania przychodu związane z przychodami z kapitałów pieniężnych oraz

b) pozostałe koszty uzyskania przychodu.

Do kwestii kwalifikacji kosztów do odpowiedniego źródła przychodów odniósł się m.in. WSA w Warszawie w wyroku z 6 lutego 2020 r. (sygn. III SA/WA 1500/19):