Komentarz do CIT 2020 - Art. 38i

I. Uwagi wstępne

1

[Istota regulacji] Przepis ten zawiesza czasowo obowiązek rozliczania tzw. ulgi na złe długi, po stronie dłużnika (zob. komentarz do art. 18f), na etapie rozliczania zaliczek w ciągu roku (zob. komentarz do art. 25 ust. 19 i nast.). Warto zauważyć, iż zawieszony jest w tym zakresie wyłącznie obowiązek dotyczący zaliczek, ale nie rozliczenie ich w zeznaniu rocznym, co wynika z art. 18f w zw. z art. 38i ust. 1 ustawy o CIT. Jest to więc jedynie odsunięcie w czasie tego obowiązku, chyba że do momentu złożenia deklaracji rocznej będą miały miejsce okoliczności wyłączające ten obowiązek, np. spłata długu (więcej zob. komentarz do art. 18f). Przepis zawiera jeden wyjątek od tej zasady - zobacz art. 38i ust. 4.

II. Warunki stosowania ulgi [art. 38i ust. 1-3]

2

Aby skorzystać z tej ulgi, należy udowodnić, że podatnik poniósł negatywne ekonomiczne skutki z powodu COVID-19. Komentowany przepis jest przy tym nieprecyzyjny lub też nieco wprowadza w błąd. Ponownie bowiem, tak jak w wyżej komentowanych przepisach, nie do końca wiadomo, do czego odnosi się zdanie podrzędne po zwrocie "o którym". W związku z tym jednak, że ani ustawa o COVID-19, ani też liczne ustawy ją nowelizujące, czy też ustawa o CIT nie definiują pojęcia "negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19", raczej nie do niego się to odnosi. Wydaje się więc, że odniesienie w tym przepisie dotyczy po prostu definicji pojęcia "COVID-19" (zob. komentarz do art. 38f).