Pracownicze Plany Kapitałowe. Komentarz do ustawy - Art. 27

● Wpłata podstawowa opłacana przez uczestnika. W ramach PPK drugim obligatoryjnym rodzajem wpłaty podstawowej do PPK jest wpłata podstawowa opłacana przez uczestnika PPK. Zgodnie z treścią art. 27 ust. 1 w zw. z art. 25 ust. 3 ustawy wynosi ona 2 proc. Podstawą jej naliczenia jest wynagrodzenie zdefiniowane w art. 2 ust. 1 pkt 40 ustawy. W przepisie tym wskazano, że przez wynagrodzenie należy rozumieć podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe uczestnika PPK, o której mowa w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, z wyłączeniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego. Definicja ta oznacza w praktyce, że wpłaty do PPK naliczane są wyłącznie na podstawie wynagrodzenia wliczanego do tzw. 30-krotności. Jest to definicja obowiązująca obecnie (kwiecień 2019 r.) i jest to konstrukcja podobna, ale nie identyczna, w stosunku do tej zastosowanej przez ustawodawcę w ustawie o PPE, w którym to przypadku składki do PPE są naliczane także na składnikach przekraczających limit 30-krotności. W marcu 2019 r. na stronach Rządowego Centrum Legislacji pojawił się projekt nowelizacji ustawy, na mocy którego ma być modyfikowana definicja wynagrodzenia dla celów PPK. Jeśli nowelizacja zostanie wprowadzona, to należy spodziewać się zrównania definicji wynagrodzenia w przypadku PPK z definicją wynagrodzenia w przypadku PPE. Konsekwencją powyższego będzie prawdopodobnie konieczność naliczania wpłat na wszystkich składnikach wynagrodzenia także po przekroczeniu limitu 30-krotności.