Pracownicze Plany Kapitałowe. Komentarz do ustawy - Art. 25

● Wpłaty podstawowe i dodatkowe. Przepisy ustawy o PPK definiują różne rodzaje zasileń, jakie mogą być wpłacane w ramach PPK. Dyspozycja komentowanego art. 25 ustawy ma podstawowe znaczenie dla określenia rodzajów wpłat dostępnych w ramach PPK oraz wskazania podmiotów, które zobowiązane są do ich finansowania. Zgodnie z tym przepisem ustawodawca, podobnie jak ma to miejsce w przypadku pracowniczych programów emerytalnych, zdecydował się na wprowadzenie dwóch kategorii wpłat. Są to wpłaty podstawowe oraz wpłaty dodatkowe. Wpłaty podstawowe mają charakter obligatoryjny, natomiast wpłaty dodatkowe mają charakter fakultatywny (dobrowolny). Porównując w tym miejscu instytucję PPK z instytucją PPE, należy podkreślić, że w przypadku PPE obligatoryjną składkę podstawową opłaca pracodawca, a dobrowolną składkę dodatkową pracownik, natomiast w przypadku PPK sytuacja jest inna. Otóż zarówno podmiot zatrudniający, jak i uczestnik PPK są zobowiązani do finansowania obligatoryjnych wpłat podstawowych do PPK. Ustawodawca przewidział dwa rodzaje wpłat podstawowych - wpłatę podstawową podmiotu zatrudniającego oraz wpłatę podstawową uczestnika PPK. Dodatkowo zarówno podmiot zatrudniający, jak i uczestnik mają możliwość wnoszenia dobrowolnych wpłat dodatkowych do PPK. Oznacza to, że w praktyce w PPK na poziomie danego podmiotu zatrudniającego funkcjonują cztery rodzaje wpłat. Są to: wpłata podstawowa finansowana przez podmiot zatrudniający, wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika, wpłata dodatkowa finansowana przez podmiot zatrudniający oraz wpłata dodatkowa finansowana przez uczestnika PPK.