Komentarz do CIT 2019 - Art. 26

I. Obowiązki płatników [art. 26 ust. 1]

1

[Obowiązek poboru podatku] Wypłacający należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 (np. przychody z odsetek, praw autorskich) oraz w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT (dywidendy i inne dochody z udziału w zyskach osób prawnych określone w art. 7b ust. 1 pkt 1) mają obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat. Tacy wypłacający są płatnikami podatku i jako tacy ponoszą odpowiedzialność za niewykonanie ciążących na nich obowiązków w postaci obliczenia, pobrania oraz wpłacenia podatku we właściwym terminie organowi podatkowemu (zob. art. 30 ord. pod.). Jednocześnie w wypadku pobrania podatku przez płatnika, zobowiązanie podatkowe ciążące na podatniku wygasa (art. 59 ord.pod.).

Wypłacający należności, którzy nie znaleźli się w katalogu określonym w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, nie są zobowiązani do pobierania podatku zryczałtowanego. Przykładowo płatnikami nie będą podmioty jedynie pośredniczące w płatnościach (tak m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 października 2017 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.235.2017.1.JC).

Przepis został radykalnie zmieniony z dniem 1 stycznia 2019 r. ustawą z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw. Od 1 stycznia 2019 r. dotychczasowe zasady rozliczania podatku u źródła (tj. możliwość zastosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku już przy wypłacie należności do podatnika) stosuje się dla wypłat z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT jedynie wówczas, gdy kwota tych wypłat nie przekroczy dla tego samego podatnika kwoty 2 000 000 zł w obowiązującym u wypłacającego należności roku podatkowym. Oznacza to, że płatnik bezpośrednio będzie mógł zastosować stawki preferencyjne wynikające z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania tylko do należności (np. z tytułu odsetek) do wysokości 2 000 000 zł. Natomiast do należności powyżej tej wartości musi zastosować stawki 19% lub 20% (zależnie od rodzaju należności), wynikające z polskiej ustawy podatkowej.