Komentarz do CIT 2019 - Art. 24b

I. Charakter przepisu i rys historyczny

1

[Rys historyczny] Omawiany przepis i tzw. podatek od przychodów od budynków obowiązuje w tym brzmieniu od 1 stycznia 2019 r. Należy jednak przypomnieć, że podatek ten z bardziej ograniczonym zakresem stosowania został wprowadzony od 1 stycznia 2018 r. ustawą nowelizującą z 27 października 2017 r. Nowy podatek miał na celu zapobieganie unikaniu opodatkowania przez właścicieli nieruchomości komercyjnych (np. centrów handlowych czy biurowo-handlowych). Zdaniem ustawodawcy w wielu przypadkach podatnicy prowadzący ten rodzaj działalności dzięki optymalizacji podatkowej nie wykazywali dochodów do opodatkowania lub wykazywali dochody w kwocie nieadekwatnej do skali i rodzaju prowadzonej działalności.

2

[Charakter przepisu - stan prawny 2018] Omawiany przepis w brzmieniu obowiązującym do końca 2018 r. wprowadzał instytucję tzw. minimalnego podatku CIT dla podatników posiadających środki trwałe w postaci nieruchomości komercyjnych. Przy tym określenie tego podatku w ten sposób znalazło się w samym uzasadnieniu do ustawy. Zdaniem komentującego był to zupełnie nowy rodzaj podatku, który wprowadzono do polskiego prawa podatkowego. Określenie go jako rodzaj podatku dochodowego może wynikać tylko z systematyki (czyli z faktu, że wprowadzono go do ustawy o CIT).

Podatek od nieruchomości komercyjnych płacili podatnicy CIT będący właścicielami:

● budynku handlowo-usługowego sklasyfikowanego w KŚT jako:

a) centrum handlowe,

b) dom towarowy,

c) samodzielny sklep i butik,

d) pozostały handlowo-usługowy;

● budynku biurowego sklasyfikowanego w KŚT jako budynek biurowy.

Przy tym obowiązek podatkowy powstawał, jeżeli wartość początkowa wymienionych nieruchomości komercyjnych przekraczała 10 000 000 zł.

Podatek od posiadania nieruchomości komercyjnych pobierany był miesięcznie w wysokości 0,035% podatku od podstawy opodatkowania. Tym samym podatnicy CIT posiadający opodatkowane nieruchomości płacili 0,42% (0,035% × 12) podstawy opodatkowania rocznie.