Komentarz do CIT 2019 - Art. 16e

I. Składniki majątku używane powyżej roku [art. 16e ust. 1 i 3]

1

[Rys historyczny i zakres przepisu] Omawiany przepis to instrukcja postępowania w przypadku, gdy okres używania danego składnika majątku przekroczył rok, a nie został on zaliczony do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Przepis (ust. 1 i 2) dotyczy środków trwałych niebędących tzw. niskocennymi środkami trwałymi. Przypomnijmy, że do końca 2017 r. wartość takich środków trwałych niebędących tzw. niskocennymi środkami trwałymi powinna przekraczać 3500 zł, a od 1 stycznia 2018 r. - 10 000 zł. Przepis w tym brzmieniu ma zastosowanie do składników majątku przyjętych do używania po 31 grudnia 2017 r. (art. 11 ustawy nowelizującej z 27 października 2017 r.).

2

[Obowiązki podatników] Przepis nakłada obowiązki na podatników, którzy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne (zob. komentarz do art. 16a i 16b), niebędące tzw. niskocennym środkiem trwałym i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok. Tacy podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:

1) zaliczyć te składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując je do ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia;

2) zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia lub kosztem wytworzenia a kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy, zwanym dalej "Wykazem stawek amortyzacyjnych", a dla wartości niematerialnych i prawnych przy zastosowaniu zasad określonych w art. 16m;