Komentarz do CIT 2018 - Art. 15e

I. Uwagi ogólne

1

[Zakres przepisu] Od 1 stycznia 2018 r. wprowadzono przepis, limitujący wysokość kosztów uzyskania przychodów związanych z zawieranymi przez podatników CIT umowami na określone usługi niematerialne. Zmiana została wprowadzona ustawą nowelizującą z 27 października 2017 r. Zgodnie z tą regulacją podatnicy mogą zaliczyć do kosztów podatkowych tylko część kosztów tzw. usług niematerialnych, takich przykładowo jak usługi doradcze, konsultingowe, kontrolne czy badawcze. Limit obejmuje koszty tego rodzaju usług poniesione na rzecz podmiotów powiązanych lub podmiotów z krajów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową. Wprowadzone regulacje, zdaniem Ministerstwa Finansów, mają zapobiec sztucznemu generowaniu przez podatników kosztów podatkowych.

Przepis odnosi się do kosztów objętych nim transakcji poniesionych po 31 grudnia 2017 r.

II. Koszty objęte limitem [art. 15e ust. 1 i 4]

2

[Zakres przedmiotowy limitu] Limitem w zaliczaniu do kosztów podatkowych objęte są koszty:

● usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze;
● wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z:

- autorskich lub pokrewnych praw majątkowych,

- licencji,

- praw określonych w ustawie - Prawo własności przemysłowej,

- uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how);

● przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze.