Komentarz do rozporządzenia w sprawie zasiłku wyrównawczego

Zasiłek wyrównawczy jest świadczeniem o charakterze kompensacyjnym, wypłacanym z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych pracownikowi w trakcie rehabilitacji zawodowej. Co do zasady jego wypłata następuje z ubezpieczenia chorobowego. Jeżeli jednak utrata zdolności do pracy jest wynikiem wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, wówczas zasiłek wyrównawczy przysługuje z ubezpieczenia wypadkowego.

Zasiłek wyrównawczy przysługuje tylko i wyłącznie pracownikom, czyli osobom zatrudnionym na podstawie stosunku pracy. Oznacza to, że o zasiłek wyrównawczy nie będą mogły się ubiegać osoby świadczące pracę na podstawie innych umów, tj. zlecenia, o dzieło itp.

Oprócz posiadania statusu pracownika, do przyznania zasiłku wyrównawczego niezbędne jest poddanie się rehabilitacji zawodowej (§ 1 komentowanego rozporządzenia). O potrzebie przeprowadzenia rehabilitacji zawodowej orzeka lekarz orzecznik ZUS, lekarz wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy, a także komisje lekarskie ds. inwalidztwa i zatrudnienia w toku przeprowadzania badań dla celów rentowych lub innych.