Reforma rachunkowości zabezpieczeń: lepsze dostosowanie do zarządzania ryzykiem

Nadal pozostają trzy typy rachunkowości zabezpieczeń: zabezpieczenie przepływów pieniężnych, wartości godziwej i inwestycji netto. Wprowadzono jednak istotne zmiany w zakresie rodzajów transakcji kwalifikujących się do rachunkowości zabezpieczeń, w szczególności rozszerzono zakres rachunkowości zabezpieczeń pozycji niefinansowych. Zmiany w rozliczaniu kontraktów forward i opcji wykorzystywanych w powiązaniach zabezpieczających zredukują zmienność wyniku finansowego w porównaniu do MSR 39, a zatem mogą okazać się atrakcyjne dla niektórych podmiotów.

Reforma rachunkowości zabezpieczeń: lepsze dostosowanie do zarządzania ryzykiem

Streszczenie

RMSR zakończyła prace nad nowymi wytycznymi dotyczącymi rachunkowości zabezpieczeń, stanowiącymi część MSSF 9. Jednostki stosujące MSSF 9 będą mogły dokonać wyboru między modelem rachunkowości zabezpieczeń zgodnym z MSR 39 lub z MSSF 9. Rada zweryfikuje możliwość wyboru po zakończeniu prac nad projektem dotyczącym makro hedgingu. Wymagania dotyczące rachunkowości zabezpieczeń, zawarte w MSSF 9, wprowadzono w odpowiedzi na krytykę pod adresem MSR 39, często postrzeganego jako zbyt sztywny, niedopasowany do zasad zarządzania ryzykiem.

Testy skuteczności zastąpiono zasadą "powiązania ekonomicznego". Nie wymaga się już retrospektywnej oceny skuteczności zabezpieczenia. Elastyczność nowych zasad równoważy poniekąd poszerzenie wymogów dotyczących ujawnienia informacji o zarządzaniu ryzykiem w jednostce. Towarzyszące projektowi uzasadnienie wniosków jest długie i zawiera obszerne wyjaśnienia różnic między nowymi wytycznymi a MSR 39.

Data wejścia standardu w życie, pierwotnie określona na 1 stycznia 2015, została zniesiona. Wcześniejsze stosowanie standardu jest nadal możliwe (z zastrzeżeniem wdrożenia MSSF 9 w UE).

Projekt ogólny

Wymogi dotyczące rachunkowości zabezpieczeń stanowią trzecią fazę projektu RMSR dotyczącego zastąpienia MSR 39 nowym standardem. Pierwsza faza obejmowała klasyfikację i wycenę. Zakończyła się na przełomie roku 2009 i 2010 opracowaniem MSSF 9. Druga, niezakończona jeszcze, faza skupia się na utracie wartości aktywów finansowych. Po zakończeniu każdej fazy Rada dodaje nowe wymogi do MSSF 9.