Wyjaśnienie MF: Klasyfikowanie wydatków budżetowych do wydatków bieżących lub majątkowych

Zwiększenie do 10 000 zł limitu wartości środków trwałych, które mogą być umarzane jednorazowo, w praktyce spowodowało wiele wątpliwości dotyczących klasyfikowania wydatków budżetowych do wydatków bieżących lub majątkowych. Regionalna Izba Obrachunkowa w Lublinie skierowała w tej sprawie pytanie do Pani Zdzisławy Wasążnik - Dyrektora Departamentu Finansów Samorządu Terytorialnego w Ministerstwie Finansów.

Pytanie RIO Lublin: W związku ze zgłaszanymi do tut. Izby problemami z interpretacją przepisów dotyczących ewidencji środków trwałych oraz klasyfikacji budżetowej wydatków majątkowych - uprzejmie proszę o zajęcie stanowiska w przedstawionej niżej sprawie.

Stosownie do przepisów art. 236 ust. 2 ustawy o finansach publicznych przez wydatki bieżące budżetu jednostki samorządu terytorialnego rozumie się wydatki budżetowe niebędące wydatkami majątkowymi, zaś do wydatków majątkowych, w związku z przepisami art. 236 ust. 4 tej ustawy, zalicza się m.in. wydatki na inwestycje i zakupy inwestycyjne. Przepisy ustawy nie definiują precyzyjnie pojęcia wydatki bieżące.

Jednostki samorządu terytorialnego zobowiązane są - przy planowaniu, prowadzeniu gospodarki finansowej, ewidencji księgowej - do przestrzegania zasad wynikających z rozporządzeń wydanych na podstawie przepisów ustawy o finansach publicznych, w tym rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z 13 września 2017 r. w sprawie rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2017 r. poz. 1911) powoływanego w dalszej części pisma jako „rozporządzenie z 3 września 2017 r.” oraz rozporządzenia Ministra Finansów z 2 marca 2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (j.t. Dz.U. z 2014 r. poz. 1053 z późn.zm.), powołanego w dalszej części pisma jako „rozporządzenie z 2 marca 2010 r.”.